Για άλλη μια φορά μεγαλειώδης ήταν η απεργιακή συγκέντρωση των εργατικών σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων, των μαθητών και των Φορέων του Βόλου.
Χιλιάδες εργαζόμενοι, μαθητές και φοιτητές, βγήκαν στους δρόμους της πόλης, διατρανώνοντας το αίτημά τους να μη συγκαλυφθούν οι αιτίες του σιδηροδρομικού εγκλήματος στα Τέμπη, να καταδικαστεί η πολιτική που αντιμετωπίζει τις λαϊκές ανάγκες με κριτήριο το επιχειρηματικό κέρδος, να παρθούν μέτρα προστασίας του λαού.
Η απεργιακή συγκέντρωση που έγινε στο Θόλο του Πανεπιστημίου ξεκίνησε με χαιρετισμούς από τον μαθητή Χρήστο Πανταζόπουλο, μέλος του 15 μελούς στο 7ο Γενικό Λύκειο Βόλου και τον Γιάννη Σκαλοχωρίτη πρόεδρο του φοιτητικού Συλλόγου του Τμήματος Μηχανολόγων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Την κεντρική ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση έκανε ο Παναγιώτης Τσιτσιρίκης πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Ν. Μαγνησίας και μέλος της Διοίκησης του ΕΚΒ, όπου ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Βροντοφωνάζουμε πως φτάνει πια αυτοί να μετράνε τα κέρδη τους και εμείς τους νεκρούς μας! Γιατί για το κέρδος δεν παίρνονται μέτρα αντιπυρικής και αντιπλημμυρικής προστασίας, αντισεισμικής θωράκισης. Γι’ αυτό πλημμυρίζουν τα σχολεία με την πρώτη βροχή “σκάνε” καυστήρες και σκοτώνουν μαθητές, πέφτουν οι σοβάδες στα κεφάλια των μαθητών, για αυτό τρέμουμε στη σκέψη να έρθουν “σκηνές Τουρκίας”. Είναι χαρακτηριστικό το στοιχείο πως το 60% των σχολείων του Βόλου έχουν χτιστεί πριν τον αντισεισμικό νόμο του 1959.
Για το κέρδος τα λεγόμενα πρωτόκολλα υγείας στην πανδημία άνοιγαν και έκλειναν ανάλογα τις δυνατότητες κερδοφορίας των επιχειρηματιών του τουρισμού, για αυτό τα ίδια πρωτόκολλα έμεναν έξω από τις πύλες των εργοστασίων. Για τον ίδιο λόγο ονόμαζαν “πολυτέλεια” τη δημιουργία ΜΕΘ.
Για αυτό το κέρδος όλοι οι χώροι δουλειάς είναι μια “κοιλάδα των Τεμπών”. Η έκφραση “πάμε και όπου βγει” είναι η συνήθεια σε πλήθος βαρδιών και εργασιών. Το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων είναι η αιτία που γίνονται φύλλο και φτερό οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας, με αποτέλεσμα τα εκατοντάδες εργοδοτικά ατυχήματα στους χώρους δουλειάς. Ένα εργατικό ατύχημα κάθε 3 μέρες! Όπως στο Καρνάγιο στον Αλμυρό, στα θερμοκήπια που συνάδελφός μας κεραυνοβολήθηκε από τα καλώδια της ΔΕΗ, στην Χαλυβουργία. Συνάδελφοί μας ντιλιβεράδες που είναι στην τρεχάλα της παραγγελίας ακόμα και μέσα στο χιονιά. Για το κέρδος συνάδελφοί μας στις αποθήκες, στα εμπορομάγαζα και στα market υποφέρουν από μυοσκελετικές παθήσεις».
