Ο πρόεδρος της Ενωσης Αστυνομικών Μαγνησίας ξεσπά, μετά τον πετροπόλεμο στον ΟΣΕ- Με ράμματα στο Νοσοκομείο ο ίδιος και ένας συνάδελφός του
Οι αστυνομικοί υπάλληλοι του νομού Μαγνησίας το τραγικό βράδυ του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, κλήθηκαν όπως και άλλοι συνάδελφοί τους από την υπόλοιπη Θεσσαλία να μεταβούν εσπευσμένα στο σημείο της τραγωδίας για να συνδράμουν στην επιχείρηση διάσωσης τραυματιών. Είδαν ανθρώπους καμένους, πτώματα διαμελισμένα, επιβάτες να καλούν απεγνωσμένα σε βοήθεια. Η καρδιά και η ψυχή τους «σφίχτηκε» από πόνο. Όσο και εκπαιδευμένος να είσαι να αντιμετωπίσεις δύσκολες καταστάσεις αυτό που συνέβη στα Τέμπη τους ξεπερνούσε. Όπως άλλωστε και όλους τους πολίτες.
Είναι και οι εκείνοι γονείς. Σύζυγοι, αδερφοί. Θα μπορούσε κάποιος δικός τους άνθρωπος να βρίσκεται στα μοιραία βαγόνια που συγκρούστηκαν μετωπικά με τον θάνατο.
Πριν από τρείς μέρες οι αστυνομικοί στον Βόλο έγιναν «στόχος» κατά τη διάρκεια επεισοδίων που ξέσπασαν σε πορεία που κατέληξε στον ΟΣΕ.
Δύο ένστολοι τραυματίστηκαν. Πρόκειται για τον πρόεδρο της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων νομού Μαγνησίας Αργύρη Διχτά, ο οποίος χτυπήθηκε από κοτρώνες (αυτές που υπάρχουν μεταξύ των γραμμών του τρένου) στο πόδι και χρειάστηκε να γίνουν ράμματα, όπως και στον δεύτερο συνάδελφό του που τραυματίστηκε στη γνάθο επίσης από αδέσποτες πέτρες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αργύρης Διχτάς συμμετέχει επιχειρησιακά σε πορείες. Την Τρίτη το βράδυ όμως ήταν διαφορετικά, διότι δεν περίμενε αυτό που όλοι λένε «οργή» του κόσμου για το δυστύχημα να ξεσπάσει στους αστυνομικούς.
«Δεν είμαι θυμωμένος, αλλά πολύ στεναχωρημένος. Είμαστε και εμείς μαζί με όλους εκείνους που πονάνε για αυτό που έγινε. Ήμασταν εκεί από την πρώτη στιγμή. Λυγίσαμε βλέποντας νεκρούς και τραυματίες. Προσπαθήσαμε να στηρίξουμε τους συγγενείς που έφταναν αλλόφρονες να μάθουν για τους δικούς τους ανθρώπους. Γιατί τέτοιο μένος εναντίον μας;» αναρωτιέται στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ και μετά σιωπά. Αισθάνεται ότι όλο αυτό τους αδικεί.
Για αυτό και χθες η Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων ν. Μαγνησίας εξέδωσε ανακοίνωση, η οποία αποτελεί παρέμβαση- γροθιά.
«Ποιόν αστυνομικό λιθοβολείτε;»
Ειδικότερα στη δημόσια παρέμβασή της η Ενωση αναφέρει: «Μέσα σε όλη αυτή τη τραγικότητα των στιγμών που ζούμε, με ένα μαύρο πέπλο να έχει καλύψει τον ουρανό της πατρίδας μας αλλά και τις ψυχές όλων των συνανθρώπων μας, δυστυχώς βάλλεται και λιθοβολείται η κοινωνική ομάδα των εργαζόμενων αστυνομικών για ακόμη μια φορά. Λιθοβολείται αδίκως και τεχνηέντως.
Εύλογη λοιπόν η απορία, όχι μόνο η δική μας και της πλειοψηφίας του κόσμου, αλλά κυρίως των παιδιών και των οικογενειών μας.
Ποιος αστυνομικός λιθοβολείται αυτές τις μέρες;
Ο αστυνομικός που έζησε από κοντά τη τραγικότητα των στιγμών, που έκλαψε γοερά στα πεζούλια του νοσοκομείου της Λάρισας, όπου και διαδραματίστηκε το μέγα δράμα που ανθρώπινος νους δε μπορεί να διανοηθεί;
Ο αστυνομικός που χαράματα ξεκίνησε από το σπίτι του μαζί με τους διασώστες του ΕΚΑΒ, τους πυροσβέστες και όλους όσους κλήθηκαν να μεταβούν τις πρώτες ώρες στα Τέμπη ψάχνοντας μέλη αγγέλων που άδικα και ένεκα κρατικής εγκληματικής αμέλειας έχασαν τις ζωές τους;
Ο αστυνομικός που ίδρωσε στο σημείο μηδέν του δυστυχήματος και δεν έκρινε κανέναν ούτε σχολίασε, όπως διάφοροι τηλεπερσόνες ή λοιποί μαχητές του πληκτρολογίου;
Είναι πανθομολογούμενο πως η βία του λόγου, με τη μορφή της χυδαιολογίας και η βία της πράξης στις μέρες μας έχουν πάρει επιδημιολογικές διαστάσεις.
Ποιόν αστυνομικό χτυπάνε και τραυματίζουν;
Τον αστυνομικό που μετέφερε προχθές τη γυναίκα με το μωράκι στο νοσοκομείο ή τον αστυνομικό που μερονυχτίς βρίσκεται στο τηλεφωνικό κέντρο της Γενικής Περιφερειακής Διεύθυνσης Θεσσαλίας και παρέχει ψυχολογική υποστήριξη στους γονείς και στους συγγενείς που ανεβαίνουν αυτό το Γολγοθά εξαιτίας της κρατικής αμέλειας. Και φταίει ο αστυνομικός για αυτή την κρατική εγκληματική αμέλεια; Μόνο οι αστυνομικοί ψηφίζουν σε αυτή τη χώρα;
Απλά στους λιθοβολημένους και τραυματίες αστυνομικούς των επεισοδίων της Τρίτης δε δόθηκε η δυνατότητα να συμμετέχουν στη μεγαλειώδη πορεία των συνανθρώπων τους στο Βόλο το μεσημέρι της Τετάρτης, όμως να γνωρίζουν οι αναμάρτητοι και άμοιροι ευθυνών που τους τραυμάτισαν, πως τα παιδιά και οι οικογένειές τους συμμετείχαν ενεργά και ένωσαν τις φωνές τους για δικαιοσύνη και απόδοση ευθυνών. Οπότε το έργο τους απέτυχε παταγωδώς.
Ο πόνος και η θλίψη δεν είναι προνόμιο μόνο μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας αλλά όλου του κόσμου και κυρίως όλων των μικρομεσαίων κοινωνικών τάξεων που δε δανείζονται το πολυτελές τετρακίνητο SUV του μπαμπά για ταξίδια, αλλά μπορεί να ήταν και αυτοί εκεί όπως και οι περισσότεροι εξ ημών που προερχόμαστε από αξιοπρεπείς και δημοκρατικές οικογένειες βιοπαλαιστών και όχι από μεγαλοαστικές τάξεις.
Καλούμε το κόσμο να ενώσει τις δυνάμεις του για ένα ευοίωνο και καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας, απομονώνοντας και αποβάλλοντας αυτούς που ως καλοκουρδισμένες μαριονέτες τολμούν να εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη οδύνη, βάλλοντας τον αστυνομικό για δημοσκοπικούς και μόνο λόγους».
ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
