Υπογράμμισε ο πρώην νομάρχης Μαγνησίας Απόστολος Παπατόλιας, με αφορμή τη χθεσινή υπογραφή του βιβλίου του στο Public Βόλου
Την πεποίθηση ότι η αυτοδιοίκηση δεν αξιοποιεί τον θεσμικό της ρόλο εξέφρασε ο πρώην νομάρχης Μαγνησίας Απόστολος Παπατόλιας, με αφορμή τη χθεσινή παρουσία του στο Public Βόλου, όπου υπέγραψε το καινούργιο του βιβλίο με τίτλο «Η αξιοκρατία ως αρχή και ως δικαίωμα – Η επόμενη μέρα του εθνικού και ευρωπαϊκού συνταγματισμού – Ερμηνευτικοί (ανα)στοχασμοί μετά την πανδημία».
Με λόγο αιχμηρό, δήλωσε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ότι «δεν αναλαμβάνει θαρραλέα τις ευθύνες της σε ένα σύστημα που χαρακτηρίζεται από τον γνωστό διοικητικό υδροκεφαλισμό, δείχνει ότι έχει χάσει το κύρος της, την ηθική της υπόσταση και την έξωθεν καλή μαρτυρία».
Κληθείς να σχολιάσει τη σύγχρονη πραγματικότητα που βιώνει η Ελλάδα, επεσήμανε ότι: «Χρέος των ανθρώπων του πνεύματος, των διανοούμενων, είναι να χτυπάνε καμπανάκια, να βοηθούν τους ανθρώπους να σκεφτούν, να ανοίγουν νέους εναλλακτικούς δρόμους στον στοχασμό της πραγματικότητας. Εκτιμώ ότι απέχουμε πολύ από το να έχουμε βρει τις ιδέες εκείνες που θα μας επιτρέψουν συλλογικά, ως χώρα και ως κοινωνία να ανακάμψουμε».
Καταθέτοντας την πολιτική του σκέψη, επεσήμανε πως «ούτε η πολιτική που ακολουθείται, ούτε οι σταθερές που έχουμε ως χώρα, είναι εκείνες που μας παρέχουν πνευματική, κοινωνική, ασφάλεια. Αισθάνομαι ότι πρέπει να γίνουν πάρα πολλά βήματα».
Αναπτύσσοντας τις θέσεις του πάνω στον ρόλο και τη λειτουργία της αυτοδιοίκησης, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Χρειάζεται μια ανόρθωση το πολιτικοδιοικητικό σύστημα στη χώρα μας, με πρωταγωνιστή την αυτοδιοίκηση και δυστυχώς δεν το βλέπουμε σήμερα σε καμία από τις κρίσιμες αυτές συνθήκες. Ούτε της πανδημίας, ούτε των φυσικών καταστροφών, ούτε περιβαλλοντικών. Το πολιτικό σύστημα αυτή τη στιγμή στη χώρα μας παράγει συνεχώς μια διάψευση της επιστροφής στην κανονικότητα».
Κλείνοντας, τόνισε ότι «η αυτοδιοίκηση πρέπει να είναι εκείνη που θα πάρει γενναίες πρωτοβουλίες στον τομέα της κοινωνικής προστασίας αλλά και της αναπτυξιακής επανεκκίνησης. Δεν την βλέπουμε πουθενά να είναι σήμερα. Αντιθέτως την βλέπουμε να δοξάζεται κρυπτόμενη».
