Αγώνας ταχύτητας ενάντια στο χρόνο πάνω σε δύο ρόδες για την παράδοση της παραγγελίας. Ντελιβεράδες σε… επικίνδυνες αποστολές στους δρόμους του Βόλου, αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες για να παραδώσουν εγκαίρως τον καφέ, την πίτσα, το πακέτο με το φαγητό, το προϊόν για το οποίο έγινε on line παραγγελία. Κυρίως όμως για να κερδίσουν ένα πενιχρό όσο και επικίνδυνο -για τους ίδιους, αλλά και τους υπόλοιπους χρήστες του οδικού δικτύου με τους οποίους… διασταυρώνονται – μεροκάματο. Ένα μεροκάματο που στη μάχη με το χρόνο «για να μην περιμένει ο πελάτης» δεν θα σταματήσει μπροστά στον ερυθρό σηματοδότη, θα κινηθεί ανάποδα σε μονόδρομο, θα αναπτύξει ταχύτητα ακόμη και πάνω σε πεζόδρομο ή πεζοδρόμιο…
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Το μεροκάματο στους δρόμους, με τους εργαζόμενους στο ντελίβερι να παίζουν τη ζωή τους κορώνα – γράμματα, αποτελεί ένα σοβαρό θέμα για τη Μοτοσικλετιστική Λέσχη Βόλου (ΜΟΤΟΛΕΒ), δεδομένου ότι απειλεί την οδική ασφάλεια των εργαζομένων στις ταχυμεταφορές κάθε είδους. Και πρόκειται για ένα εξαιρετικά επίκαιρο θέμα, από τη στιγμή που ο φάκελος της οδικής ασφάλειας στην Ελλάδα ανοίγει σε επίπεδο Βουλής.
Δεν τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας
Η έρευνα έδειξε μη τήρηση των κανόνων ασφαλείας ακόμη και από επαγγελματίες, όπως είναι οι διανομείς των ΕΛ.ΤΑ.
Εως το πρόσφατο παρελθόν, η επαγγελματική χρήση του δικύκλου γινόταν από σώματα όπως η Αστυνομία, ο Στρατός, η Πυροσβεστική. Κι εκεί δεν υπήρχε περιθώριο… παρανομίας. Η νομιμότητα του οχήματος, του αναβάτη και πάνω απ’ όλα οι όροι ασφαλείας του αναβάτη προβλέπονταν από τους κανονισμούς των σωμάτων ασφαλείας και εφαρμόζονταν με αυστηρότητα.
Ακολούθησαν υπηρεσίες όπως τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, το ΕΚΑΒ… Τα τελευταία όμως χρόνια οι επαγγελματίες σε δύο ρόδες αυξήθηκαν, παράλληλα με την αύξηση του ηλεκτρονικού εμπορίου, αλλά και των πωλήσεων κάθε είδους αγαθών από καφέ έως φαγητό με δυνατότητα παράδοσης στο σημείο όπου βρίσκεται ο πελάτης.
Η πιο ευάλωτη όμως ομάδα εμφανίζεται να είναι οι εργαζόμενοι στις ιδιωτικές εταιρείες ντελίβερι.
Πενιχρό και επικίνδυνο μεροκάματο σε δύο ρόδες
Συνήθως οι εργαζόμενοι στο ντελίβερι ιδιωτικών επιχειρήσεων δουλεύουν σπαστό οκτάωρο. Το μεροκάματο δίνεται μέρα παρά μέρα και Σαββατοκύριακα. Είναι ανασφάλιστοι με αμοιβή 30 ευρώ την ημέρα κατά μέσο όρο. Πρόκειται για μεροκάματο που δεν είναι «καθαρό». Μέσα από αυτό πληρώνονται βενζίνες, η συντήρηση του οχήματος, οι φθορές, η ασφάλιση, ο τεχνικός έλεγχος του δικύκλου που κατά μέσο όρο μπορεί να διανύσει 100 έως και 150 χιλιόμετρα.
Αν πιαστούν χωρίς απόδειξη, έχουν οδηγία να πουν ότι «την πήρε ο αέρας», να μη σταματούν σε ελέγχους εκτός αν είναι τροχονομικός…
Επικίνδυνη είναι και η πίεση που ασκείται για την παράδοση της παραγγελίας. Αυτό πολλές φορές οδηγεί σε παραβίαση του Κ.Ο.Κ.: παραβίαση ερυθρού σηματοδότη, ανάποδα σε μονόδρομο, κίνηση επάνω σε πεζοδρόμιο.
Σε όλες δε τις περιπτώσεις ο εξοπλισμός προστασίας είναι αποκλειστικά υπόθεση του ντελιβερά – εργαζόμενου.
Δύσκολος ο έλεγχος
Ακόμη και ο έλεγχος όμως για την περιφρούρηση της οδικής ασφάλειας είναι δύσκολος. Ιδίως όταν το όχημα είναι του ίδιου του αναβάτη -εργαζομένου. Δεν φέρει διακριτικά που να τον συνδέουν με τον εργοδότη και άρα ο δεύτερος δεν φέρει ευθύνη για την κατάσταση του οχήματος.
Αντιθέτως, όταν το όχημα ανήκει στον επαγγελματία (φυσικό πρόσωπο ή εταιρεία) έχει αυτός την ευθύνη για την νομιμότητα και την αρτιότητα του οχήματος. Επίσης, ορίζεται με σαφήνεια ποια σχέση συνδέει την επιχείρηση με τον αναβάτη που το χρησιμοποιεί. Όταν μάλιστα φέρει τα διακριτικά της εταιρείας τότε οι έλεγχοι μπορούν να γίνονται πιο εμπεριστατωμένα και προφανώς οι ευθύνες επιμερίζονται όπως αντιστοιχούν δηλ. τροχαίες παραβάσεις στον αναβάτη, παραλείψεις που αφορούν το όχημα ή προβλήματα ασφάλειας στον ιδιοκτήτη.
Οι προτάσεις της ΜΟΤΟΛΕΒ
Θέσαμε το θέμα υπόψη των μελών της ΜΟΤΟΛΕΒ και μας είπαν ότι το μεροκάματο στους δρόμους, με τους εργαζόμενους στο ντελίβερι να παίζουν τη ζωή τους κορώνα – γράμματα αποτελεί για τη ΜΟΤΟΛΕΒ σοβαρό θέμα, αφού απειλεί την οδική ασφάλεια των εργαζομένων στις ταχυμεταφορές κάθε είδους. Αλλωστε, ήδη θέματα οδικής ασφάλειας συζητούνται στη Βουλή, οπότε και ανοίγει το μεγάλο κεφάλαιο της οδικής ασφάλειας στην Ελλάδα.
Αποκαλυπτικές για τη νοοτροπία που υπάρχει στον κλάδο είναι οδηγίες που δίνονται προς τους εργαζόμενους. Σε άλλες περιπτώσεις προηγείται η ασφάλεια του εργαζόμενου, σε άλλες υπάρχει σοβαρή αμέλεια. Για τη ΜΟΤΟΛΕΒ η εργασιακή σχέση μεταξύ εταιρείας και εργαζόμενου στο ντελίβερι αποτελεί ένα κομβικό σημείο για την επίλυση αρκετών προβλημάτων.
Οταν ο εργαζόμενος διαθέτει το όχημά του για τους σκοπούς του εργοδότη αλλάζει υποχρεωτικά και η σχέση εργασίας με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Εργάζεται και αμείβεται ως υπάλληλος, αλλά αναλαμβάνει τη διανομή… εργολαβικά.
«Ξεκαθαρίζοντας τη σχέση αυτή, ξεκαθαρίζει και το πεδίο των ευθυνών για την τροχαία κίνηση του εργαζόμενου, δηλαδή ποιος οφείλει να συντηρεί το όχημα και να διαθέτει τον εξοπλισμό προστασίας, ο οποίος είναι υποχρεωτικός (κράνος) από τον Κ.Ο.Κ. αλλά και από το είδος του οχήματος (δηλ. γάντια, μπουφάν, παπούτσια, αδιάβροχα κ.λπ. κατάλληλα για μηχανοκίνητο δίκυκλο και όχι για ψάρεμα ή οικοδομή! Εδώ έρχεται η Ευρωπαϊκή Οδηγία (ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) 2016/425 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 9ης Μαρτίου 2016 σχετικά με τα μέσα ατομικής προστασίας και για την κατάργηση της οδηγίας 89/686/ΕΟΚ του Συμβουλίου) που ορίζει τις προδιαγραφές του εξοπλισμού», αναφέρει η ΜΟΤΟΛΕΒ, υπογραμμίζοντας ότι ο εξοπλισμός προστασίας θα πρέπει να είναι μόνο ατομικός.
Επιπλέον, θα πρέπει η μεταφορά να γίνεται οπωσδήποτε με μηχανοκίνητα δίκυκλα εφοδιασμένα με κατάλληλα κιβώτια σταθερά προσδεμένα στο όχημα και όχι με κρεμασμένα στα τιμόνια τσαντάκια ή ότι άλλο φαντάζεται ο κάθε ένας. «Είναι θέμα ασφάλειας όλων», υπογραμμίζει η ΜΟΤΟΛΕΒ.
