Εξαίρετες φωτογραφίες στο πλαίσιο σπουδαίων εργασιών για τη δυναμική των σημειολογικών – οπτικών χειρισμών παρουσίασαν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Οι φοιτητές δημιούργησαν εικόνες με θέμα τη γεωστρατηγική-πολιτική ταυτότητα και την ποικιλία των εκδηλώσεων-συμπτωμάτων της προσφυγικής κίνησης τόσο από την περιοχή της εγγύς ανατολής όσο και από την υπό Σαχάρια Αφρική αλλά και την Μέση και Άπω Ανατολή.
Με τις εργασίες τους απέδειξαν το αποτέλεσμα του οπτικού χειρισμού, ο οποίος μπορεί να εισάγει στη συμβατική ζωή του πολίτη τοπολύ μακριά από τα εξελισσόμενα πραγματικά γεγονότα, το ακριβές, ένα ή τα αλλεπάλληλα, γεγονότα και τη σημασία τους.
Για εκείνη την ελάχιστη στιγμή που ο ή η άνθρωπος προσβάλλεται οπτικά από την σύνθετη και ισχυρή σημειολογική-οπτική ψευδαίσθηση, μετακινείται στο χώρο και το χρόνο του γεγονότος, έδειξαν οι εργασίες των φοιτητών.
Για τις εργασίες των φοιτητών ο καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Ιορδάνης Στυλίδης είπε ότι «μία ισχυρή ιδέα που ορίζει σημαντικά τη στοχαστική-ιδεολογική θέση των ανθρώπων στις δυτικές δημοκρατίες είναι πως η εικόνα και, κατ’ επέκταση, ολόκληρη η ενότητα των οπτικο-ακουστικών αποδόσεων σημασίας (video, πολυμεσικές μικτές εφαρμογές, επεκτάσιμη πραγματικότητα), παρέχει, τακτοποιεί, υπονομεύει ή επιταχύνει εξαιρετικά οποιοδήποτε παράδειγμα γεγονότος.
Είτε πρόκειται για μια τοπική εκδήλωση, επαναλαμβανόμενη και χωρίς ιδιαίτερη σημασία, είτε για ένα υπερ-τοπικό (εθνικό, διεθνές) γεγονός, η οπτική αναμετάδοση του με ειδικό τρόπο και στόχο μπορεί να αυξήσει την ερμηνευτική ή αναγνωστική-αναγνωριστική αξία του χωρίς καμία επιπρόσθετη επένδυση λόγου».
Στο μάθημα Οπτική Επικοινωνία (+ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ) που διδάσκεται στο τμήμα Αρχιτεκτόνων, λοιπόν επιχειρήθηκε να επαληθευτεί και να σχολιαστεί συλλογικά τόσο το φαινόμενο του ‘’μέσου ως μηνύματος’’.
Το θέμα που επιλέχτηκε ήταν η γεωστρατηγική-πολιτική ταυτότητα και η ποικιλία των εκδηλώσεων-συμπτωμάτων της προσφυγικής κίνησης τόσο από την περιοχή της εγγύς ανατολής όσο και από την υπό Σαχάρια Αφρική αλλά και την Μέση και Άπω Ανατολή.
Η μέθοδος-τεχνική που χρησιμοποιήθηκε ήταν αυτή του σχεδιασμού και της επεξεργασίας μιας εικόνας σύμφωνα με την οπτική πρόταση μιας σημαντικής πολιτικής εκστρατείας που πραγματοποιήθηκε στο παρελθόν από την οργάνωση Διεθνής Αμνηστία στην περιοχή της πόλης Ζυρίχη στην Ελβετία, με τίτλο: «Δεν συμβαίνει εδώ, αλλά συμβαίνει τώρα».
«Σε αυτή την πρόταση φωτογραφήθηκε το ακριβές αστικό τοπίο πέρα από την στάση αναμονής στα μέσα μαζικής μεταφοράς της πόλης και εκεί, επί της εικόνας, προστέθηκε, ψηφιακά, σωστά σε σχέση με την προοπτική και την θέση της, η λεπτομέρεια από μία άλλη εικόνα δείγμα και απόδειξη άσκησης βίας στον πλανήτη. Η εικόνα του ενόπλου παιδιού-στρατιώτη, η εικόνα του παιδιού που λιμοκτονεί, η εικόνα ενός πατέρα με το παιδί του στην αγκαλιά σε μία πόλη της Συρίας, η εικόνα ενός έγκλειστου παιδιού που αποχωρίστηκε από τους γονείς του στα σύνορα Ηνωμένων Πολιτειών-Μεξικού.
Ο σκοπός της άσκησης αλλά και ο σκοπός αυτού του παραδείγματος οπτικής-ιδεολογικής ρύθμισης είναι να παρουσιαστεί η δυνατότητα αλλά και το αποτέλεσμα του οπτικού χειρισμού που μπορεί να εισάγει στην συμβατική ζωή του πολίτη, πολύ μακριά από τα εξελισσόμενα πραγματικά γεγονότα, το ακριβές, ένα ή τα αλλεπάλληλα, γεγονότα και τη σημασία τους», πρόσθεσε ο ίδιος.
