«Βόλος, μια πόλη πλέον απροσπέλαστη και σε πολλές περιπτώσεις εχθρική για τους πεζούς. Μια πόλη που η έννοια του δημόσιου αλλά και του κοινοχρήστου χώρου ερμηνεύεται κατά το δοκούν» επισημαίνουν σε σημερινή τους ανακοίνωση οι έξι ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι Βόλου, Ανδρέου Μεϊκοπούλου Ελένη, Αποστολάκης Ιάσονας, Γαργάλας Κώστας, Δραμητινός Ματθαίος, Κοκκινάκη Φωτεινή και Μολοχίδης Ιωάννης.
Και προσθέτουν χαρακτηριστικά στην ανακοίνωσή τους: «Μια πόλη που θα μπορούσε να προσφέρει ένα πολύ πιο όμορφο και προσβάσιμο κέντρο στους πολίτες της. Αντί αυτού ,με ευθύνη της Δημοτικής Αρχής, ακόμα και αυτή η ατελής κανονιστική που ψηφίστηκε ως πρόταση της πλειοψηφίας, παραμένει κενό γράμμα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα ιδιαίτερα επιλεκτικής εφαρμογής ή και ερμηνείας, για τι είναι νόμιμο ή όχι , από την Δημοτική Αρχή αλλά και εξωθεσμικούς παράγοντες, που όπως φαίνεται θέλουν να υποδύονται τους κήνσορες της ηθικής και υπερασπιστές της νομιμότητας.
Πολλές φορές βέβαια στην πολιτική ζωή του τόπου το νόμιμο συγκρούεται με το ηθικό. Το τι είναι νόμιμο ή όχι δεν θα το κρίνουν κάποιοι με κριτήριο το προσωπικό γούστο ή άλλες προτιμήσεις αλλά οι αρμόδιες Αρχές που ελέγχουν με βάση τους νόμους και τους κανονισμούς. Το τι είναι ηθικό πάλι, θα το κρίνουν οι πολίτες με βάση το τι θεωρούν κοινωνικό όφελος και πως αυτό προστατεύεται έναντι του οφέλους επιχειρήσεων και ιδιωτικών συμφερόντων. Το ότι πρέπει να συνυπάρχουν επιχειρήσεις εστίασης ή αναψυχής με τον δημόσιο χώρο και τους πολίτες , γενικά, δεν είναι καταδικαστέο. Αυτό όμως δεν μπορεί παρά να καθορίζεται μόνο από όσα ορίζουν οι διατάξεις του νόμου αλλά και απ’ το τι επιτάσσει η λογική και ηθική ταυτόχρονα υποχρέωση των Αρχών για την προστασία των κοινοχρήστων χώρων και της εικόνας που αυτοί παρουσιάζουν .
Στα πλαίσια αυτά δημιουργούνται πάμπολλα ερωτήματα για τη στάση της Δημοτικής Αρχής που τελευταία φαίνεται πως είναι ιδιαίτερα επιλεκτική ως προς το τι εμποδίζει ή διευκολύνει την προσβασιμότητα αλλά και εξωραΐζει ή όχι την εικόνα της πόλης.
Γιατί άραγε; Όταν έχει μετατραπεί η πόλη σε απροσπέλαστο μέρος και ναρκοπέδιο τραπεζοκαθισμάτων, με αποκλειστική δική της ευθύνη , η «πυγμή» της εξαντλείται σε μικρομεσαίους ιδιοκτήτες περιπτέρων και καφετεριών; Δεν γνωρίζει ότι η οδός της πειθούς περί του δικαίου και της ανάγκης προστασίας των κοινόχρηστων χώρων είναι το καθήκον της και όχι η λογική του σερίφη , του κυνηγού κεφαλών με αμοιβή και εν τέλει της βίαιης επιβολής της άποψής της, πέρα κι έξω από κάθε δεοντολογία;
Πολλά μπορεί να εικάσει κανείς για το τι συμβαίνει τελικά με καταστήματα τέτοιου είδους στην πόλη μας. Για πρώτη φορά όμως ,δημόσια τοποθετείται κάποιος εκπρόσωπος σημαντικού φορέα της πόλης για πολλές περίεργες και επικίνδυνες καταστάσεις και συγκεκριμένα ο Πρόεδρος του ΟΛΒ ο οποίος ξεκάθαρα εκφράζει την ανησυχία του για πολλά που έχουν υποπέσει στην αντίληψη του. Απ’ όσα ακούγονται και έρχονται στο φως της δημοσιότητας δυστυχώς υπάρχει ανησυχία ότι στην πόλη αρχίζει να επικρατεί μια λογική εκβιαστική. Υπάρχει ανησυχία ότι καταστήματα πρέπει να λειτουργούν μόνο αν είναι αρεστά σε κάποιους ή όχι. Δεν μπορεί όμως η πόλη αυτή να λειτουργεί υπό το κράτος του φόβου και των απειλών. Υπάρχουν νόμοι και διοικητικές διαδικασίες που δυστυχώς δεν λειτουργούν ως τώρα. Διαβάσαμε επίσης με «ενδιαφέρον» την ανακοίνωση του σε αργία Δημάρχου. Απάντηση σε τοποθέτηση του Προέδρου του ΟΛΒ που όμως δεν είχε αναφορά στον Δήμο. Γιατί θίχτηκαν άραγε;
Οι πολίτες και επιχειρηματίες εφόσον λαμβάνουν χώρα περιστατικά ή δημιουργούνται καταστάσεις πέραν και εκτός του νόμου, που επηρεάζουν την ομαλή (και με σεβασμό στους πολίτες) λειτουργία των επιχειρήσεών τους ,οφείλουν να το καταγγέλλουν. Η ιδιότυπη ομερτά που φαίνεται να έχει δημιουργηθεί ,εφόσον τα κρούσματα είναι πολλά, πρέπει να σπάσει. Για αυτό είναι σημαντική η παρέμβαση του προέδρου του ΟΛΒ γιατί άνοιξε ένα ζήτημα που ως τώρα δεν είχε αναδειχθεί και μάλιστα με τόσο ευθύ τρόπο. Σημαντικό επίσης και το γεγονός ότι ο φερόμενος ως διωκόμενος επιχειρηματίας δεν υποβαθμίζει το ζήτημα. Απαραίτητο βέβαια οι καταγγελίες , αν και όποιες υπάρχουν ,να γίνονται στους αρμόδιους φορείς, που πρέπει επιτέλους κι αυτοί να αναλάβουν τον ρόλο τους.
Κανένας φορέας ή η Δημοτική αντιπολίτευση από μόνοι τους δεν μπορούν να δώσουν τέλος σε τέτοια φαινόμενα, αν δεν σταθούν στο ύψος των περιστάσεων οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και το σύνολο του πολιτικού κόσμου ,από τους οποίους και κρίνεται το αν μια πόλη μετατρέπεται σε Φαρ Ουέστ η όχι. Στην τήρηση της νομιμότητας και της ισονομίας η δικαιοσύνη και η αστυνομία οφείλουν να επεμβαίνουν αυτεπάγγελτα ,πολύ δε περισσότερο να μην αφήνουν να ευτελίζονται με αδιανόητο τρόπο θεσμοί και διαδικασίες, όπως πρόσφατα διαπιστώσαμε να γίνεται και για πάμπολλες υποθέσεις, με πρωταγωνιστές θεσμικούς και εξωθεσμικούς παράγοντες της πόλης.
Ειδικά οι «ασκούντες» εξουσία όχι μόνο δεν είναι υπεράνω των νόμων αλλά πρέπει να ελέγχονται και μάλιστα αυστηρά. Όταν δεν συμβαίνει αυτό οδηγούμαστε σε επικίνδυνες καταστάσεις με βέβαιη τελική κατάληξη μια πόλη που αργά ή γρήγορα θα γίνει ζούγκλα. Για τον λόγο αυτό και οι κρίνοντες κρίνονται.
