Ο Βολιώτης ερευνητής Αγγελος Ψιμόπουλος υποστηρίζει ότι στόχος του ταξιδιού ήταν οι μεταξοσκώληκες
Αίσθηση προκάλεσαν τα συμπεράσματα της πολύχρονης έρευνας του Βολιώτη Αγγελου Ψιμόπουλου γύρω από την Αργοναυτική Εκστρατεία, αλλά και η διαπίστωση ότι οι Αργοναύτες κατευθύνθηκαν στην Κίνα, όπου βρίσκονταν, σύμφωνα με τον ίδιο, η Κολχίδα. Ο συγγραφέας του βιβλίου «Απομυθοποίηση της αλληγορίας του Αρχαίου Ελληνικού Επους και η Αργοναυτική Εκστρατεία», ανέπτυξε τις θέσεις του σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε χθες στον πολυχώρο τέχνης Φουντούλη, από το «Kαφέ της Επιστήμης και των Τεχνών», σε συνεργασία με τον Eλληνογαλλικό Σύνδεσμο και τη ΧΕΝ Βόλου
Ο ίδιος υπογράμμισε ότι η έρευνά του διαφοροποιείται ριζικά σε σχέση με τους υπόλοιπους, ως προς τα αίτια, τη διαδρομή και το αποτέλεσμα. Όπως επεσήμανε χαρακτηριστικά «στόχος των Αργοναυτών ήταν να φέρουν στην Ελλάδα την εκτροφή του μεταξοσκώληκα και ενδεχομένως μπαχαρικά, για να ανοίξουν το ναυτικό εμπορικό δρόμο που οδηγούσε στην Ανατολή ή έστω να ανοίξουν τον κατά ξηρά εμπορικό δρόμο».
Η έρευνα του κ. Ψιμόπουλου διήρκεσε 30 χρόνια, ενώ η τελείως διαφορετική άποψη που διατυπώνει, στηρίζεται σε 2.000 παραπομπές είτε αρχαίων κειμένων, είτε χαρτών γεωγραφικών και σύγχρονων κειμένων.
Ο Βολιώτης συγγραφέας ανέφερε ότι οι Αργοναύτες πήγαν στον Εύξεινο Πόντο για
να δουν αν υπάρχει από κει κάποιο πέρασμα, ενώ άφησαν εκεί τον Πολύφημο και τον Ηρακλή, για να ανοίξει ο δρόμος από δω προς την Ανατολή. Κατόπιν γύρισαν οπίσω, βγήκαν από το Γιβραλτάρ στον Ατλαντικό Ωκεανό, προσπάθησαν να περιπλεύσουν την Αφρική προς νότο, αλλά στάθηκε αδύνατο, λόγω των αντιθέτων θαλασσίων ρευμάτων.
Γύρισαν προς το Βορρά, περιέπλευσαν το Βόρειο Ατλαντικό, πήγαν κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Αμερικανικής Ηπείρου, συνέχισαν προς νότο, αλλά όταν έφτασαν στη Φλώριντα δεν μπορούσαν να περάσουν στο Μεξικανικό Κόλπο. Γι’ αυτό πέρασαν ανατολικά, από τις Μπαχάμες, μεταξύ Κούβας Ισπανιόλας, εκεί όπου βρίσκονται οι λεγόμενες συμπληγάδες πέτρες, οι οποίες ήταν ουσιαστικά ύφαλοι που άλλοτε αποκαλύπτονται και άλλοτε κρύβονται, λόγω της παλίρροιας.
Οι Αργοναύτες έπλευσαν, σύμφωνα με την μακροχρόνια έρευνα του κ. Ψιμόπουλου, κατά μήκος των ανατολικών ακτών της νοτίου Αμερικής προς τον Πορθμό του Μαγγελάνου, εκεί όπου βρίσκονται οι μυθικές Σειρήνες, οι οποίες «είναι ο βόμβος του ανέμου καθώς περνά με ορμή από τις σχισμές των βράχων» όπως εξηγεί ο ίδιος.
Πλέοντας προς δυσμάς κινήθηκαν κατά μήκος της αλυσίδας των νησιών της Ινδονησίας, ανέβηκαν προς βορά, έφτασαν στην Κίτρινο ποταμό και τη χώρα του Αιήτη, που έχει ως πρώτο συνθετικό τη θάλασσα, «Αϊ» στο Κινέζικα.
Φεύγοντας από τη χώρα του Αιήτη πήραν από δένδρο δρυός το χρυσόμαλλο δέρας και σε δένδρο δρυός βλέπουν να διαβιώνουν οι μεταξοσκώληκες που παράγουν την άγρια μέταξα. Στη συνέχεια κατευθύνονται προς βορρά κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Ιαπωνίας, κατόπιν προς νότο, επιχειρούν να περάσουν τον πορθμό του Μαγγελάνου και κατευθύνονται προς την Αυστραλία, για να μεταβούν στη συνέχεια από τη Σιγκαπούρη, στην Ερυθρά θάλασσα.
Το συμπέρασμα που διατυπώνει ο κ. Ψιμόπουλος είναι ότι «όταν ήρθαν οι Αργοναύτες στην Ελλάδα, διαπιστώθηκε ότι ναυτική οδός δεν μπορούσε να υπάρχει, διότι ήταν πολύ δύσκολο να κάνουν τον περίπλου της γης. Γι’ αυτό το λόγο, καταλήγει ο Βολιώτης συγγραφέας, είχαν ανοίξει τον εμπορικό δρόμο δια ξηράς από την Σαγκάη μέχρι τον Εύξεινο Πόντο και στην Κολχίδα, που ήταν το επίνειο».
ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
