ΤΟΠΙΚΑ

Παληά κέντρα και καλλιτέχνες του Βόλου

παληά-κέντρα-και-καλλιτέχνες-του-βόλο-851206

Θα κάνω μια παρένθεση στη σειρά αυτή για 2-3 Κυριακές, για ν΄ αναφερθώ αποκλειστικά στους Βολιώτες καλλιτέχνες που έκαμαν το πέρασμά τους από τα κέντρα και τις ταβέρνες του Βόλου, άλλοι λίγο, άλλοι πολύ, άλλοι που διέπρεψαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αλλά και σε όσους έμειναν στα πατρώα εδάφη για διαφόρους λόγους. Και φυσικά λόγω τίτλου η σειρά αφορά παλιούς καλλιτέχνες που αρχίζει προπολεμικά και τελειώνει μεταπολεμικά, μέχρι την περίοδο των 10ετιών 50-60.

Ίσως υπάρξουν μερικές παραλείψεις στα όσα γράφω, τα περισσότερα βασίζονται σε προσωπικές μου εμπειρίες, αφού υπηρέτησα αυτό το χώρο περισσότερο από 50 χρόνια, αλλά και όσα έμαθα από τους παλαιότερους, όσον αφορά Αττίκ, Γούναρη, που όταν ξεκινούσαν την καριέρα τους δεν είχα… γεννηθεί ακόμη. Και η αρχή με τον ΑΤΤΙΚ ο οποίος εμφανίστηκε προπολεμικά να παίζει πιάνο στο Δημοτικό Θέατρο Βόλου και να τραγουδά τη δική του σύνθεση «Δεν σου πάει το πάχος Δημητράκη», αφιερωμένο στον εξάδελφό του Δημ. Κασιόπουλο.

Μεγάλη η οικογένεια Τριανταφύλλου από την Τσαγκαράδα, άφησαν το Πήλιο για την Αίγυπτο, το Παρίσι και μετά την Αθήνα, τα δύο αδέλφια ο Κλέων και ο Κίμων ασχολήθηκαν ο καθένας με το είδος της μουσικής που προτιμούσε, η ιστορία του Αττίκ και της μάντρας του γνωστή, τα τραγούδια του, οι γυναίκες του και το τραγικό του τέλος.

Ο ΝΙΚΟΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ, Πηλιορείτης κι αυτός από τη Ζαγορά από φτωχή οικογένεια, ο πατέρας του θα τον πάρει να φύγουν για την Αθήνα και σε ηλικία 8 χρονών, ντουέτο πατέρας και γιος τραγουδούν σε διάφορα ταβερνάκια της οδού Δώρου στην Ομόνοια. Μετά πολλά χρόνια θα γίνει ο Γούναρης των μεγάλων επιτυχιών και ο μοναδικός Έλληνας που εμφανίστηκε στο Κάρνεγκι Χωλ της Ν. Υόρκης. Για ένα διάστημα εργάστηκε στο ΝΟΒ με την ορχήστρα Γ. Μαυραντώνη.
Ακόμη ένας Πηλιορείτης ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΗΣ από τη Ζαγορά πρωτοάρχισε να παίζει μπουζούκι στις συντροφιές των Ζαγοριανών. Πήγε στην Αθήνα, λόγω του ταλέντου του αναδείχθηκε σ΄ ένα από τους καλύτερους σολίστες, έγινε συνθέτης και συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα, όπως η Πόλυ Πάνου, η Καίτη Γκρέι, ο Στέλιος Καζαντζίδης κ.ά.
Αφήνω τη ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ για την επόμενη Κυριακή 28 Οκτωβρίου, όπου έχει την τιμητική της σαν «τραγουδίστρια της νίκης».
Οι Α/ΦΟΙ ΠΑΝΤΑ. Ο Ντίνος και ο Αλέκος. Ο πρώτος που γεννήθηκε κι έβγαλε το Γυμνάσιο στο Βόλο έδωσε την πρώτη του συναυλία σε ηλικία 17 χρόνων με ανδρική χορωδία που ίδρυσε ο ίδιος και δικές του συνθέσεις. Το 1943 με την ίδια χορωδία έδωσε συναυλίες στο Αχίλλειο και μετά αφού προσχώρησε στην Εθνική Αντίσταση από το 1947 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, δημιουργώντας χορωδίες κοσμικές και εκκλησιαστικές και το 1950 -55 με τον αδελφό του δημιουργεί το γνωστό ωραίο ντουέττο Α/φών Πάντα εμφανιζόμενοι στα γνωστότερα κέντρα της Αθήνας και στο ραδιόφωνο (ΕΙΡ και ΥΕΝΕΔ) με κομφερασιέ της εποχής τους Γ. Οικονομίδη, Αρία και Ίκαρο (εκεί τους συνάντησα για πρώτη φορά, όταν υπηρετούσα στην αεροπορία – και τραγούδησα μαζί τους στο ραδιόφωνο της ΥΕΝΕΔ). Ο Αλέκος μετά έκανε μια σπουδαία σόλο καριέρα στο εξωτερικό, βραβεύτηκε σε διάφορα φεστιβάλ τραγουδιού και ιδιαίτερα στη Βαρκελώνη, όπου έμεινε μόνιμα 5-6 χρόνια και στο κλαμπ που εμφανιζόταν υπάρχει ακόμη τ΄ όνομά του. Δυστυχώς έφυγε σε νέα ηλικία.

Τέλος ο ΣΩΤΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ. Από εύπορη οικογένεια – ο πατέρας του ήταν τραπεζικός στο Βόλο – ξεκίνησε για τη νομική. Η αγάπη του για το τραγούδι, αφού από μαθητής τραγουδούσε με τις παρέες του στα ταβερνάκια του Βόλου (Κυριακόπουλος – Μαρμαράς – Δουζένης) και αφού τελείωσε το Γυμνάσιο Αλμυρού, διότι τα Γυμνάσια του Βόλου τον είχαν… αποβάλει δια παντός – ήσυχο παιδί – τραγούδησε για λίγο στου Χατζηνικολάου με τον Μαυραντώνη και εν συνεχεία φεύγει για Αθήνα για την Νομική Σχολή και στο 1ο έτος γνωρίζεται με τον μουσικοσυνθέτη Τάκη Μωράκη και αρχίζει μια μεγάλη πορεία στο τραγούδι. Βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, κοσμικά κέντρα στην Αθήνα και στο εξωτερικό, αλλά ο «Σωτηράκης», όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι, έφυγε νωρίς…

Και κάτι ακόμη. Στο ζενίθ της δόξας του δεν ξεχνούσε τον Βόλο και κάθε Πάσχα ε

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου