Τα πρόσωπα δοξάζουν ή «θάβουν» τους θεσμούς

Ακούγοντας το αποχαιρετιστήριο μήνυμα που απηύθυνε προς τους συντοπίτες του ο νέος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, στάθηκα ιδιαιτέρως σε μια φράση του: «Πρέπει όλοι να σεβόμαστε τους θεσμούς, αλλά όταν αρρωσταίνουν τα πρόσωπα, αρρωσταίνουν και οι θεσμοί». Μια φράση που με πήγε 46 χρόνια πίσω. Όταν με διαφορετικό λεκτικό, άκουγα το ίδιο ακριβώς πνεύμα από το στόμα ενός άθεου.
Ήταν ένα βράδυ που ο κομμουνιστής εκδότης-διευθυντής της τοπικής εφημερίδας της Κοκκινιάς «Λαϊκό Βήμα» Κώστας Γέμελος (για τα βασανιστήρια του οποίου είχε γράψει ποίημα ο Γιάννης Ρίτσος), μαζί με τον γράφοντα, ως μοναδικό συντάκτη, ξενυχτούσαμε διπλώνοντας την εφημερίδα με το χέρι και κολλώντας τις ετικέτες με τους παραλήπτες, πράγματα πολύ οικεία σε όσους έχουν δώσει την ψυχή τους σε «μικρές» εφημερίδες.
Τον είχα ρωτήσει γιατί ήταν τόσο σκληρός και άτεγκτος με ένα στέλεχος της ΕΔΑ που είχε κατηγορηθεί για κάποιο παράπτωμα, όχι ιδιαιτέρως σοβαρό. Και μου απάντησε αυστηρά: «Διότι νεαρέ μου, το ήθος καθενός που θέλει να λέγεται αγωνιστής, αντανακλά στην κοινωνία το ήθος του σώματος στο οποίο ανήκει και των ιδεών που διακηρύττει. Αν εγώ είμαι κάλπης, τότε οι απλοί άνθρωποι θα πουν πως όλοι οι πολιτικώς ομογάλακτοί μου είναι σαν κι εμένα».
Αν οι πολίτες αισθάνονται σήμερα ότι το πολιτικό μας σύστημα διέρχεται κρίση, μπορεί να μην φταίει η πολιτική. Να φταίνε μόνο κάποιοι πολιτικοί. Αλλά το κακό καταστάλαγμα που μένει στους απλούς ανθρώπους παρασύρει τελικώς την πίστη τους όχι μόνο στα πρόσωπα αλλά και τους θεσμούς.
Προσωπικά αισθάνομαι ιδιαίτερα άσχημα όταν προσπαθώ να εξηγήσω ότι δεν είμαστε όλοι οι δημοσιογράφοι μια «φάρα». Όταν μετά από πενήντα χρόνια –μια και ξεκίνησα ερασιτεχνικά από τα 14 κι επαγγελματικά στα 18- νιώθω να ατιμάζεται και να λοιδορείται ο έρωτάς μου, η Δημοσιογραφία, για την οποία πολλά και πολλούς απαρνήθηκα.
Δυστυχώς η αλήθεια είναι ακριβώς όπως την διατύπωσε ο κ. Ιερώνυμος. Τα άρρωστα πρόσωπα αρρωσταίνουν και τους θεσμούς.
Καταλαβαίνετε λοιπόν, κ. Πρόεδρε, πόσο κακό κάνετε και στον εαυτό σας και στον τόπο, όταν δεν σπεύδετε να απαλλάξετε εγκαίρως τους θεσμούς από κάποιους «άρρωστους» φορείς τους;