ΤΟΠΙΚΑ

Αναυρος: Μια ακτή με ιστορία

αναυρος-μια-ακτή-με-ιστορία-716989

Με την έκφραση «μια παραλία, μια ιστορία» θα μπορούσε κανείς να περιγράψει την πλαζ του Αναύρου, η οποία ξεκίνησε να αναπτύσσεται από τα τέλη του 19ου αιώνα, και να αποτελεί για τους Βολιώτες κεντρικό σημείο αναφοράς. Ωστόσο από τότε μέχρι σήμερα εξακολουθεί να αποτελεί αγαπημένο σημείο συνάντησης των Βολιωτών για τα καλοκαιρινά μπάνια αλλά για τα την διασκέδαση τους.

Ανθρωποι της εποχής, αναφέρουν πως από τη δεκαετία του ΄50 και του ΄60 θυμούνται στα τρία μαγαζιά που διατηρούνται μέχρι σήμερα στην παραλία του Αναύρου να διοργανώνονται κρασοβραδιές, με μουσική συντροφιά και διασκέδαση μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες!

Μάλιστα ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ στις 12 Ιουνίου του 1969, με αφορμή την έναρξη της θερινής περιόδου παρουσίαζε αναλυτικά την «αλυσίδα» παραλιακών κέντρων που υπήρχαν στον Άναυρο τονίζοντας: «Στον Άναυρο υπάρχουν τα εξής : α) “Καλλιθέα” του Ζαχείλα, β) “Ακταίον” του Βουγιουκλή, γ) “Αύρα” του Νικοβιώτη».

Το πρώτο Juke – Box στον Αναυρο

Οι Βολιώτες στην πλειοψηφία τους τη δεκαετία του ΄60 έβρισκαν διέξοδο για τις κοντινές τους εξορμήσεις στην ακτή του Αναύρου και γι’ αυτό πολλές φορές οι επαγγελματίες των μαγαζιών επέλεγαν ακόμη και μεγάλα ονόματα της εποχής να τραγουδήσουν στους χώρους τους.

Στην ακτή του Αναύρου βρίσκονταν η «Καλλιθέα» του Ζαχείλα, όπου σύμφωνα με δημοσιεύματα του τοπικού τύπου εμφανίστηκε στο Βόλο το πρώτο Juke – Box, προπολεμικά το χορευτικό κέντρο «Άναυρος», μετέπειτα «Ακτή» με κατά καιρούς εμφανίσεις της ορχήστρας Μάστορη – Μαυραντώνης, αναπόσπαστο μέλος της φημισμένης ορχήστρας του Μάστορη, λειτούργησε το «Κοσμικό Κέντρο Ν.Ο.Β.».

Μάλιστα σύμφωνα με το αρχείο του μέλους της Εταιρείας Θεσσαλικών Ερευνών κ. Γρηγόρη Καρταπάνη, έχει δημοσιευθεί στον τοπικό τύπο στις 21 Ιουλίου του 1959 το εξής: «Στο κέντρο “Ακταίον” του Αναύρου, τραγούδησε ο Πάνος Γαβαλάς, με παρτενέρ τη νεαρή τότε Δούκισσα και μπουζούκι τον βιρτουόζο Χ. Λεμονόπουλο».

Λίγη ιστορία…

Σε ειδικό ένθετο του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ τα προγουμενά χρόνια σε ρεπορτάζ του Γιώργου Καφενταράκη με θέμα: «Η διασκέδαση της λαϊκής τάξης των κατοίκων του Βόλου την πρώτη δεκαετία μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο», αναφερόμενος στην περιοχή του Αναύρου περιγράφει τα εξής: «Στην περιοχή του Αναύρου, από τα προπολεμικά χρόνια, υπήρχε και ακόμη ένα η «Ακτή» που τα τραπεζάκια του ακουμπούσαν στο κύμα του Παγασητικού. Αυτός ο χώρος εξυπηρετούσε τους καλοκαιρινούς μήνες εκείνους που μετά το θαλάσσιο μπάνιο, ήθελαν να γευτούν τις τηγανιτές κουτσομούρες με τη μισή ή το τσιπουροκαραφάκι με το ψητό χταπόδι και τις βραστές γαρίδες. Η «Ακτή» λοιπόν στα χρόνια του ΄50 και ΄60, εκτός από τα καλοκαιρινά σερβιρίσματα των λουομένων, τα βράδια, ιδιαίτερα τα χειμωνιάτικα, δούλευε ως οικογενειακή ταβέρνα. Καλομαγειρεμένα φαγητά, πίστα για χορό και μικτή ορχήστρα ευρωπαϊκών και λαϊκών τραγουδιών. Αρκετά συχνά εμφανιζότανε εκεί το γνωστό βολιώτικο πολύ καλό συγκρότημα (Τενοπούλου – Κεπενεκίδη – Βούλγαρη). Το 1954 ήρθε από την Αθήνα ο Πάνος Γαβαλάς».

Στη συνέχεια ο ίδιος περιγράφοντας τη νυχτερινή διασκέδαση στα μαγαζιά του Αναύρου σημειώνει: «Τότε ακούστηκαν στο Βόλο και τα καινούργια τραγούδια του Κώστα Καπλάνη, «Ζωή σερέτισσά» και το «Άδικο», το «Άπιστη ξεμυαλισμένη» και τα άλλα.

Αργότερα από το «ηλεκτρόφωνο» (τζούκ – μπόξ) της «Ακτής» και του διπλανού κέντρου «Αύρα», η νεολαία του ΄60 ρίχνοντας τις δραχμές τους στο μηχάνημα, ακούγανε το “Apache” από τους Shadows, το «Διαβατήριο» του Καζαντζίδη, το “On Carol” του Neil Sedaka και άλλα. Τώρα ας πάμε λίγα χρόνια πίσω. Ας βρεθούμε στη χρονιά 1946 μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ΄50, τους καλοκαιρινούς μήνες η παραλία γέμιζε με πασατεμπάδες, καραμελατζίδες, (μαλλί της γριάς) φωτογράφους και αρκετούς άλλους πλανόδιους επαγγελματίες».

Η «Αύρα» στέκι από το 1883

Φέτος άλλωστε η «Αύρα» με ένα πάρτι γιε – γιε και επιστροφή στη δεκαετία του ’60 γιόρτασε τα εκατόν τριάντα χρόνια λειτουργίας του μαγαζιού.

Η ιστορική Αύρα μαζί με το Σύλλογο Φίλων Μουσικής Βόλου, γιόρτασαν τα γενέθλιά της με μια μουσική εκδήλωση που μετέφερε τους συμμετέχοντες στη δεκαετία του 60.

Η «Αύρα» είναι ένα μαγαζί που είναι συνυφασμένο με την ιστορία της πόλης του Βόλου, καθώς λειτούργησε για πρώτη φορά το 1883. Δύο μόλις χρόνια αργότερα δηλαδή, μετά την Απελευθέρωση του Βόλου από τον Οθωμανικό ζυγό. Το Νοέμβριο του 1881.

Ολα αυτά τα χρόνια η «Αύρα» είναι ένα διαχρονικό σημείο αναφοράς για χιλιάδες Βολιώτες που συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να δίνουν «ψήφο εμπιστοσύνης» στην Αύρα, καθώς κατακλύζουν τους χώρους της, πρωί – βράδυ, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αναζητώντας ανάσες δροσιάς, δίπλα στο κύμα.

ΑΘΗΝΑ ΤΣΙΡΓΗ

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου