Στο 3ο Γυμνάσιο Βόλου οι μαθητές δεν περιορίζονται στα συνθήματα κατά της βίας. Αναλαμβάνουν χρέη «ειδικού διαπραγματευτή» στο σχολείο τους, περιορίζοντας δραστικά το φαινόμενο
Διαπιστώνοντας τα κρούσματα βίας και ρατσισμού να αυξάνονται δραματικά και στο σχολείο τους, μια ομάδα μαθητών στο 3ο Γυμνάσιο Βόλου δεν έμεινε με «σταυρωμένα χέρια». Αποφάσισε, μέσα από μια αυθόρμητη κίνηση, να αναλάβει δράση απέναντι στο φαινόμενο που ανησυχεί ολοένα και περισσότερο. Γνωρίζουν ότι εάν απλά μείνεις στις διαπιστώσεις και κοιτάς το πρόβλημα από μακριά, δεν έχεις να προσφέρεις κάτι. Εκτός και αν το αντιμετωπίσεις δραστικά… Όπως οι «σχολικοί διαμεσολαβητές».
Ο Γιάννης, ο Ιάσωνας, ο Βύρωνας και ο Δημήτρης…
Μια ομάδα 15χρονων μαθητών δίνουν το καλό παράδειγμα στη μαθητική κοινότητα και προτρέπουν και όλους τους συνομήλικούς τους να προχωρήσουν σε αντίστοιχες κινήσεις, διεκδικώντας ένα καλύτερο σχολείο, ένα καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα και ένα καλύτερο μέλλον, όπως εξήγησαν μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Αθηνά Τσιργή
«Μπορεί πολλοί να μας θεωρούν ακόμη μικρούς, αλλά αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν αλλαγές στην κοινωνία, που εισχωρούν ακόμη και στα σχολεία μας. Όταν υπάρχουν γονείς άνεργοι που δυσκολεύονται οικονομικά, πολλά παιδιά επηρεάζονται και ίσως χωρίς να το θέλουν ξεσπούν στο σχολείο και σε συμμαθητές τους. Εκεί είμαστε εμείς και προσπαθούμε να κρατήσουμε μια ισορροπία», περιγράφουν οι «σχολικοί διαμεσολαβητές, που βάζουν το δικό τους λιθαράκι για τον κόσμο που θέλουν, χωρίς βία και ρατσισμό.
Από πέρυσι συστάθηκε η ομάδα της ειρηνευτικής δύναμης του 3ου Γυμνασίου Βόλου. Οι τέσσερις μαθητές μαζί με άλλους 11 συμμαθητές τους εξελέγησαν για να λάβουν …«ειδική εκπαίδευση» σε ρόλο διαμεσολαβητή, με σκοπό να αποφεύγονται οι καβγάδες και κυρίως οι σωματικές συγκρούσεις μεταξύ των παιδιών. Η κίνησή τους στοχεύει στη μείωση της σχολικής βίας σε όλες τις μορφές της.
Την ίδια ώρα, υπάρχουν και μικρότερα τμήματα του σχολείου που προσπαθούν να προωθήσουν το ειρηνευτικό πνεύμα, ακόμη και όταν πρωταγωνιστές είναι οι ίδιοι τους οι φίλοι. Η ιδέα, όπως μας είπαν, «γεννήθηκε» καθώς παρατηρούνταν πολλά κρούσματα βίας, κυρίως σε μικρότερες τάξεις του Γυμνασίου, γεγονός που προβλημάτιζε μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Έτσι οι μικροί μαθητές, σε συνεργασία με την Διευθύντρια του 3ου Γυμνασίου Βόλου κ. Ανδρονίκη Ρηγάκη, η οποία ενθάρρυνε και στήριξε την προσπάθεια, προχώρησαν στη σύσταση της ομάδας τους. Οι «σχολικοί διαμεσολαβητές» όρισαν ένα πρόγραμμα το οποίο τηρούν πιστά.
Καθημερινά στο 3ο Γυμνάσιο Βόλου υπάρχουν 4 «σχολικοί διαμεσολαβητές». Δύο άτομα περιφρουρούν τον εσωτερικό χώρο του σχολείου και δύο άτομα τον προαύλιο χώρο, ωστόσο, όπως επισημαίνουν «τη δύσκολη δουλειά έχουν οι εξωτερικοί διαμεσολαβητές, αφού οι περισσότεροι καυγάδες γίνονται συνήθως στους εξωτερικούς πίσω χώρους του σχολείου τους».
Όπως περιγράφουν οι μαθητές, ένας καλός διαμεσολαβητής πρέπει να ξέρει να ακούει χωρίς να παίρνει το μέρος του ενός ή του άλλου. Ακόμη και αν πρόκειται για τον «κολλητό» του. Να κρατάει μυστικά, ώστε οι άλλοι να τον εμπιστεύονται ότι δεν θα τους «καρφώσει» στον διευθυντή, και να είναι πρόθυμος να βοηθήσει εθελοντικά στην επίλυση διαφορών.
«Από τη στιγμή που υπάρχει η ομάδα των «σχολικών διαμεσολαβητών» έχουν μειωθεί κατά 40% οι συγκρούσεις στο σχολείο μας, οι οποίες είναι κυρίως ανάμεσα στα αγόρια που πολλές φορές πιάνονται στα χέρια για πλάκα.
Αυτό που προσπαθούμε εμείς είναι να προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις, ώστε να μη φτάνουμε στο ξύλο, στον διευθυντή και στην τιμωρία», λέει Γιάννης Δημόπουλος, μέλος της ομάδας των διαμεσολαβητών.
Η δουλειά του διαμεσολαβητή βέβαια δεν είναι εύκολη, αφού πολλές φορές στις «μάχες» πρωταγωνιστούν οι καλύτεροι φίλοι των παιδιών ή και οι ίδιοι.
Ο Ιάσονας Βεναρδής, πρόεδρος του 15μελές και της ομάδας των διαμεσολαβητών επισημαίνει :
«Όλα ξεκίνησαν όταν στην αρχή της περσινής χρονιάς παρατηρήθηκαν κρούσματα ρατσισμού και μπούλιγκ.
Θεωρώ ότι για αυτήν την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα φταίει και η κοινωνία, αλλά και απόψεις και θέσεις που έχουν αναπτυχθεί τελευταία και αυξάνουν τον ρατσισμό».
Πολλές φορές κατά τον παρελθόν, όπως αναφέρει ο γραμματέας του 15μελούς και μέλος της ομάδας διαμεσολαβητών Βύρωνας Μακαρονάς, είχαν «χαλάσει» ολόκληρες εκδρομές, επειδή κάποιοι «ανεγκέφαλοι» συμμαθητές του εμπλέκονταν σε καυγάδες που εμπεριείχαν βία.
Χαρακτηριστικά ο Βύρωνας αναφέρει: «Το σίγουρα είναι ότι η βία και ο ρατσισμός πάντα υπήρχαν στα σχολεία. Καθημερινά ερχόμαστε στο σχολείο και βλέπουμε ρατσιστικά συνθήματα στους τοίχους.
Μετά άλλες ομάδες απαντούν πάνω σε αυτά τα συνθήματα. Αυτή την στιγμή έχουμε αρκετούς μαθητές που δέχονται ρατσιστικές επιθέσεις. Κυρίως είναι παιδιά που έχουν αποκλειστεί από παρέες».
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της «ομάδας διαμεσολαβητών» πριν ένα τρίμηνο η βία στο σχολείο τους κυμαίνονταν από 60 με 70%, ενώ σήμερα έχει μειωθεί κατά 40%.
Τα αγόρια κυρίως «πιάνονται στα χέρια», ενώ τα κορίτσια χρησιμοποιούν περισσότερο την λεκτική βία. Τα μέλη της ομάδας περιέγραψαν περιστατικό που συνέβη πριν λίγους μήνες, όταν είχαν μαλώσει μεταξύ τους δύο κορίτσια και στη συνέχεια η μια λιποθύμησε και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.
Κανένας δεν θέλει να έχει ένα σχολείο με άσχημη φήμη, τονίζει από την πλευρά του ο Δημήτρης Ντέιβις, μέλος της ομάδας διαμεσολαβητών, επισημαίνοντας ότι η ομάδα τους έχει επιφέρει διπλό αποτέλεσμα: πρώτον να σταματάει τα κρούσματα βίας και δεύτερον να οργανώνονται καλύτερες σχολικές εκδρομές και εκδηλώσεις.
Χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Ντέιβις, αναφέρει ότι «αυτό που κάνουμε εμείς είναι να προσπαθούμε να κρατάμε μια ισορροπία στο σχολείο λόγω του ότι υπάρχει και ρατσισμός αλλά και βία.
Από τότε που συστήσαμε την ομάδα έχουμε δει να περιορίζονται τα περιστατικά βίας στο σχολείο μας. Κάθε μέρα περιφρουρούμε το σχολείο μας.
Θεωρώ ότι είναι καλό που έχουμε αφιερωθεί σε αυτό το σκοπό για ένα καλύτερο σχολείο και για ένα καλύτερο μέλλον». «Παλιότερα οι μαθητές ήταν πιο χαμογελαστοί και χαρούμενοι, δεν ξέρω που οφείλεται, αλλά ίσως και οι μαθητές μεταφέρουν μαζί τους τα προβλήματα που υπάρχουν στο σπίτι τους.
Παράλληλα βλέπουμε αλλαγές στην κοινωνία όλα αυτά δεν μας αφήνουν ανεπηρέαστους σε καμία περίπτωση», είπαν οι μαθητές, δείχνοντας ότι δεν βλέπουν τα φαινόμενα της βίας και του ρατσισμού επιδερμικά, αλλά γεμάτοι έντονο προβληματισμό, αναζητώντας τα αίτια και τρόπους αντιμετώπισής του.
