Μία άγνωστη στο ευρύ κοινό πτυχή του ρόλου της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Βόλου και των κατά τόπους Υπηρεσιών της αποκαλύφτηκε σε εκπαιδευτική ημερίδα που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα στο ξενοδοχείο «Valis» από το ΕΚΑΒ Λάρισας και την εθελοντική ομάδα άμεσης επέμβασης Πολιτικής Προστασίας Δ.Ε. Αγριάς του Δήμου Βόλου. Η επέμβαση της Πυροσβεστικής σε εγκλωβισμούς που σημειώθηκαν μετά από τροχαία ατυχήματα.
Ρεπορτάζ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
Μάλιστα, τα στοιχεία την τελευταία τριετία σοκάρουν. Από το 2015 έως και το 2017 η Πυροσβεστική Υπηρεσία κλήθηκε στη Μαγνησία για απεγκλωβισμούς σε 134 τροχαία στα οποία υπήρξαν 67 τραυματίες και έντεκα νεκροί.
Τα στοιχεία αφορούν μόνο στα τροχαία στα οποία έγινε επέμβαση από την Πυροσβεστική Υπηρεσία Βόλου και από τα κλιμάκια δικαιοδοσίας της, ενώ στους νεκρούς δεν έχουν συμπεριληφθεί τραυματίες που τυχόν κατέληξαν κατά την μεταφορά τους στο Νοσοκομείο ή κατά την νοσηλεία τους.
Ωστόσο η Πυροσβεστική Υπηρεσία Βόλου είθισται να επεμβαίνει στα πιο σοβαρά τροχαία ατυχήματα. Ο υποδιοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Βόλου Βαγγέλης Λιακόπουλος μετέφερε λοιπόν την εμπειρία που υπάρχει για τη διάσωση μιλώντας σε εθελοντές στους οποίους εξάλλου απευθυνόταν και η εκδήλωση.
Ο κ. Λιακόπουλος παρουσίασε μία πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη που εκπονήθηκε σε συνεργασία με τον υπεύθυνο Γραφείου Εκπαίδευσης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Βόλου Ηλία Γκουρτζαλή.
Βασικό συμπέρασμά της μελέτης είναι ότι για την επιτυχή πορεία ενός απεγκλωβισμού απαιτείται ένα αποτελεσματικό σχέδιο για ασφάλεια στο πεδίο, για τη διάσωση του θύματος και την παροχή κατάλληλης ιατρικής βοήθειας.
Πυροσβεστική, Ε.Κ.Α.Β., ΕΛ.ΑΣ. χρειάζεται να λειτουργούν με οριζόντιες δράσεις και άριστη συνεργασία.
Η επιχείρηση απεγκλωβισμού πρέπει να γίνεται μόνο από εκπαιδευμένο προσωπικό και με τον κατάλληλο εξοπλισμό.
Τα τροχαία στα οποία επεμβαίνει η Πυροσβεστική
Σύμφωνα με την παρουσίαση που έγινε, τα τροχαία με κλήσεις για απεγκλωβισμούς στις πυροσβεστικές αρχές του Νομού προκύπτουν μετά από μετωπική ή πλαγιομετωπική σύγκρουση οχημάτων ή σύγκρουση μοτοσυκλέτας με όχημα ή με άλλη μοτοσικλέτα. Ακόμη μπορεί να αφορούν σε εκτροπή οχήματος από το οδόστρωμα, πτώση σε ρεματιές, χαράδρες, γκρεμνούς, εκτροπή φορτηγού ή νταλίκας στην εθνική ή επαρχιακή οδό, ανατροπή αγροτικών οχημάτων, συγκρούσεις με αμαξοστοιχίες του ΟΣΕ, συγκρούσεις με ζώα.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο θάνατος επήλθε μετά από εκτίναξη του οδηγού εκτός του οχήματος μετά από σύγκρουση σε άλλο όχημα ή σε σταθερό σημείο.
Τα ατυχήματα είναι αποτέλεσμα της οδικής μας συμπεριφοράς, η οποία θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου.
Τα προβλήματα
Τα προβλήματα που είθισται να αντιμετωπίζονται στα ατυχήματα είναι η άγνωστη κατάσταση στην οποία καλούνται να επέμβουν οι αρμόδιες αρχές, οι διαφορετικές φιλοσοφίες προσέγγισης ακόμη και μεταξύ του προσωπικού της ίδιας υπηρεσίας, ο περιορισμός χρόνου και μεταξύ άλλων -που είναι και το σημαντικότερο- το στρες.
Τα άτομα τείνουν να αντιδρούν διαφορετικά στον κίνδυνο αλλά, σε γενικές γραμμές, ο φόβος και το άγχος είναι τα πλέον κυρίαρχα συναισθήματα.
Οι διασώστες ανήκουν στα «πρωτεύοντα» θύματα όπως και όσοι εμπλέκονται στο ατύχημα. Η κυριότερη διαφορά ανάμεσα στο θύμα και το διασώστη είναι ότι ο δεύτερος είναι περισσότερο ικανός να διαχειριστεί την κατάσταση επειδή είναι μέλος μιας οργανωμένης ομάδας στην οποία υπάρχουν διακριτοί ρόλοι, με αποτέλεσμα η αίσθηση ότι ανήκει κάπου να τον κάνει πιο δυνατό, καθώς και ότι διαθέτει την γνώση, την εμπειρία και τα μέσα να ελαχιστοποιήσει το ρίσκο και να αντιμετωπίσει τους ανεπιθύμητους παράγοντες. Ιδιαίτερα στρεσογόνες θεωρούνται οι εμπειρίες που έχουν σχέση με την περισυλλογή νεκρών αλλά και με την αποτυχία να απεγκλωβιστούν παγιδευμένοι και κυρίως παιδιά.
Πολλές φορές ο διασώστης μπορεί να ταυτίσει δικούς του ανθρώπους με τα θύματα που προσπαθεί να απεγκλωβίσει.
Οι διασώστες πρέπει να είναι ενήμεροι όχι μόνο για τις φυσικές αλλά και για τις ψυχολογικές ανάγκες των θυμάτων, καθώς επίσης και των συνεργατών τους και να είναι προετοιμασμένοι να τις αντιμετωπίσουν σωστά.
Οι τεχνικές απεγκλωβισμού
Σύμφωνα πάντοτε με την παρουσίαση που έκανε ο κ. Λιακόπουλος σε κάθε επιχείρηση διάσωσης η Πυροσβεστική αφαιρεί το όχημα από το θύμα και όχι το αντίθετο.
Έτσι μερικέςκαθιερωμένες τεχνικές αφορούν στο άνοιγμα οροφής ή την απομάκρυνσή της, την απομάκρυνση της πόρτας και του ταμπλό, τον καθαρισμό της επιφάνειας γύρω από τα πόδια και την τελική απομάκρυνση του ατόμου από τον τόπο.
Οι πυροσβέστες δείχνουν ακολούθως Ιδιαίτερη προσοχή στην σπονδυλική του στήλη του τραυματία.
Αυτό το βήμα γίνεται καλύτερα με την χρήση ενός γιλέκου απεγκλωβισμού και στη συνέχεια με την τοποθέτηση του θύματος σε σκληρό φορείο.
Η διατήρηση της ευθυγράμμισηςτης σπονδυλικής στήλης και η ελάχιστη συστροφή του σώματος είναι οι δύο αντικειμενικοί στόχοι που καθορίζουν την πορεία απεγκλωβισμού.
Οι πυροσβέστες αποχωρούν τέλος από τον τόπο του ατυχήματος όταν απομακρυνθούν από εκεί τα συντρίμμια ή το αυτοκίνητο που ενεπλάκη στο τροχαίο.
Χρειάζεται εξειδικευμένο προσωπικό
Η διάσωση απαιτεί εξειδικευμένο προσωπικό, που να βρίσκεται σε πολύ καλή φυσική κατάσταση και να έχει καλή γνώση των διασωστικών εργαλείων. Ακόμη απαιτεί εκμάθηση ενός οργανωμένου συστήματος ειδοποίησης και ενεργοποίησης του μηχανισμού ανταπόκρισης και διαχείριση της ψυχολογικής κατάστασης. «Όλα αυτά επιτυγχάνονται μόνο με συνεχή θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση και διεξαγωγή ασκήσεων κάτω από πραγματικές συνθήκες» επισήμανε μεταξύ άλλων ο υποδιοικητής της Πυροσβεστικής Βόλου.
