Σαφής στροφή από τις «παραδοσιακές» σε νέες καλλιέργειες καταγράφεται έντονα τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης στον κάμπο, κι όχι μόνο, της Θεσσαλίας. Έδαφος έχουν κερδίσει καλλιέργειες αρωματικών και κτηνοτροφικών φυτών, οσπρίων αλλά και η μελισσοκομία, με τον κάμπο της Θεσσαλίας να αναζητά τη δική του θέση στις διεθνείς αγορές με ποιοτικά προϊόντα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις των καταναλωτών.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών που παρατηρείται στη Θεσσαλία ήταν από ένα από τα ζητήματα που αναδείχθηκαν στο 14ο πανελλήνιο συνέδριο αγροτικής οικονομίας, που ολοκληρώθηκε χθες, στη Γεωπονική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Σύμφωνα τον καθηγητή του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και διευθυντή του Εργαστηρίου Αγροτικού Χώρου, κ. Δημήτρη Γούσιο, στη Θεσσαλία έχουν ξεκινήσει να κερδίζουν ολοένα και μεγαλύτερο έδαφος νέες καλλιέργειες και μάλιστα από νέους σε ηλικία παραγωγούς.
«Καταγράφεται μία αλλαγή, από τις μεγάλες καλλιέργειες που δεν είναι τόσο επικερδής προς νέες που μπορούν να εκμεταλλευτούν τα κλιματολογικά και εδαφολογικά πλεονεκτήματα αλλά και την παραδοσιακότητα της περιοχής», επεσήμανε ο κ. Γούσιος. Όπως εξήγησε, καλλιέργειες όπως το βαμβάκι, το σιτάρι, η τομάτα συναντούν μεγάλο ανταγωνισμό στις διεθνείς αγορές. Αυτό σημαίνει ότι για να προτιμηθούν τα συγκεκριμένα αγροτικά προϊόντα θα πρέπει να έχουν ταυτότητα και πιστοποίηση έναντι άλλων από άλλες χώρες.
Οι χαμηλές τιμές που κερδίζουν οι παραγωγοί από τα αγροτικά προϊόντα των συγκεκριμένων καλλιεργειών, η κρίση και γενικότερα η στροφή του καταναλωτικού κοινού προς προϊόντα ποιότητας ή προϊόντα περιοχών, έδειξαν το δρόμο του παραγωγικού αναπροσανατολισμού στους αγρότες της Θεσσαλίας.
Όπως ανέφερε ο κ. Γούσιος, πλέον στη Θεσσαλία, νέοι αγρότες στρέφονται σε νέες καλλιέργειες. Τα αρωματικά «ανθίζουν» κυρίως στο Πήλιο, κτηνοτροφικά φυτά καλλιεργούνται παντού στη Θεσσαλία και αφορούν σε φυτά που προορίζονται για ζωοτροφές και η παραγωγή τους συνδέεται με την ανάπτυξη της αιγοπροβατοτροφίας.
Οσπρια θα βρει κανείς στη «γραμμή» Φαρσάλων – Πλατυκάμπου – Νίκαιας, ενώ το Πήλιο πρωταγωνιστεί επίσης στη μελισσοκομία.
Η αλλαγή άρχισε να καταγράφεται μετά το 2010 και φαίνεται να κορυφώνεται τα τελευταία χρόνια 2014- 2015, με τους αγρότες να «εκμεταλλεύονται» τις κλιματικές και εδαφικές συνθήκες αλλά και την τοπική παράδοση και να βγαίνουν στις αγορές με προϊόντα που ανταποκρίνονται στη σύγχρονη καταναλωτική ζήτηση.
«Υπάρχει προοπτική», τόνισε ο κ. Γούσιος, υπογραμμίζοντας ωστόσο την ανάγκη που υπάρχει για τη στήριξη των αγροτών με υποδομές και προβολή του τόπου και του τρόπου παραγωγής των προϊόντων.
