Χειρότερος ο βλάκας από τον προβοκάτορα

Στο δημόσιο βίο μας αναζητούμε συχνά την δολιότητα και την συνωμοσία ως εξήγηση γεγονότων και καταστάσεων, παραγνωρίζοντας την «σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω».
Πάρτε για παράδειγμα αυτό που συνέβη κατά την πρώτη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Κάποιος, ανοήτως, εισηγήθηκε στον κ. Παπανδρέου αυτή την «εξυπνάδα», να επιχείρησει αιφνιδιαστική ανανέωση της εμπιστοσύνης των βουλευτών με μυστική ψηφοφορία. Και ο κ. Παπανδρέου, ελαφρά τη καρδία, την αποδέχθηκε.
Κανείς από τους δύο δεν σκέφτηκε τι θα γινόταν, αν ο εισηγητής της εξυπνάδας έπεφτε έξω στο λογαριασμό που είχε κάνει ότι ο κ. Παπανδρέου ελέγχει την πλειοψηφία των βουλευτών. Ότι η κάλπη είναι μια γκαστρωμένη, που δεν είναι εύκολο να την περάσεις από υπερηχογράφημα, όταν οι μέρες και οι καταστάσεις είναι πονηρές.
Τι θα γινόταν, αν από την ψηφοφορία αυτή έβγαινε ένα αρνητικό για τον κ. Παπανδρέου αποτέλεσμα;
…Ο κ. Παπανδρέου θα έπρεπε να υποβάλει αμέσως την παραίτησή του, έχοντας αποδοκιμασθεί από τους βουλευτές, ενώ ενδεχομένως και ο ίδιος και οι επιτελείς του πιστεύουν ότι έχουν την πλειοψηφία στη λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ.
…Θα φούντωνε μεταξύ των οπαδών του ΠΑΣΟΚ ένας πόλεμος κατά της «βουλευτοκρατίας», που «εκτελώντας τα σχέδια σκοτεινών συμφερόντων» θα είχε ανατρέψει «τον νόμιμο πρόεδρο του κινήματος».
…Η αξιωματική αντιπολίτευση θα εμφανιζόταν σε μια κωμικοτραγική κατάσταση, καθώς οι βουλευτές όλων των άλλων κομμάτων θα περίμεναν τους συναδέλφους τους του ΠΑΣΟΚ να εμφανισθούν για να ξεκινήσει η ορκωμοσία, ενώ εκείνοι θα έψαχναν να βρουν μεθόδευση για την ανάδειξη προσωρινού «γκεσεμιού» για να μην εμφανισθούν ως… ορφανά.
Με τις αντιδράσεις ψυχραιμότερων και λογικότερων, όπως π.χ. ο Απόστολος Κακλαμάνης, η γελοιοποίηση που θα όξυνε τα πνεύματα στην εμφύλια αντιπαλότητα, αποφεύχθηκε.
Έχει τώρα χρέος ο κ. Παπανδρέου να διώξει κλοτσηδόν από το «περιβάλλον» του αυτόν που τον συμβούλευσε γι’ αυτή την μεθόδευση. Όχι διότι είναι «προβοκάτορας». Αλλά διότι είναι κάτι χειρότερο. Επικινδύνως ανόητος.
Εστί δε η βλακεία, χειροτέρα και επικινδυνοτέρα της δολιότητος.