Το χειρότερο που συμβαίνει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτή την ώρα στο ΠΑΣΟΚ είναι το ότι η διαδικασία ανάδειξης αρχηγού, με τον τρόπο που ξεκίνησε και με την πολωτική τροπή που πήρε, φέρνει στην επιφάνεια όλο το περιεχόμενο της… βουλωμένης τουαλέτας για την οποία μίλησε ο Θεόδωρος Πάγκαλος.
Η ανάγκη κάθε υποψηφίου να εμφανίσει υποστηρικτές «με ονοματεπώνυμο», περισσότερους ή εντυπωσιακότερους από τον ανταγωνιστή του, μετατρέπει την όλη διαδικασία σε μια πολιτική κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Εντός της οποίας αναβαπτίζονται και αποκτούν νέα… εκτυφλωτική λάμψη, όλοι εκείνοι οι οποίοι ευθύνονται και για όσα διαπράχθηκαν στα χρόνια διακυβέρνησης, κυρίως δε για το ύφος και το ήθος της εξουσίας, αλλά και για την απογοητευτική εικόνα του ΠΑΣΟΚ ως αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ένας-ένας, ή μια-μία, όσοι θα έπρεπε να έχουν οδηγηθεί, αν μη τι άλλο, σε μια… τιμητική αποστρατεία, γίνονται αντικείμενο… θερμής υποδοχής στους κόλπους του ενός ή τού άλλου στρατοπέδου, εξαργυρώνοντας την υποστήριξή τους προς τον ένα ή τον άλλο υποψήφιο, με ένα αναδρομικό συγχωροχάρτι.
Μόνο που τα συγχωροχάρτια αυτά δεν έχουν αντίκρισμα στη συνείδηση των πολιτών. Των απλών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Μια ισχυρή μερίδα των οποίων παθαίνει αλλεργικό σοκ όταν βλέπει αυτά τα πρόσωπα, από τα οποία θα ήθελε να απαλλαγεί, και προσδοκούσε ότι θα μπορούσε πράγματι να απαλλαγεί μετά τις 11Νοεμβρίου, να γίνονται παράκλητοι και χειροκροτούμενοι, μόνο και μόνο επειδή «στηρίζουν» τον Γιώργο Παπανδρέου η τον Βαγγέλη Βενιζέλο -ο Κώστας Σκανδαλίδης έχει αποφύγει αυτό το επικοινωνιακό παιγνίδι.
Λες και όλοι αυτοί δεν είναι συνυπεύθυνοι για την οδυνηρή ήττα απέναντι «στην πιο ανίκανη κυβέρνηση». Δεν είναι αυτοί που με το ήθος και το ύφος τους, τον ξύλινο πολιτικό τους λόγο, είτε ως βουλευτές είτε ως κορυφαία κομματικά στελέχη και κομματικοί εργατοπατέρες, έδιωξαν τους ψηφοφόρους προς άλλα κόμματα.
Ποιος από τους δυο αρνείται την στήριξή του από αυτούς που η κ. Παπανδρέου περιέγραψε ως μακρυχέρηδες της εξουσίας, που δεν θέλει να συνυπάρχει μαζί τους στο ίδιο κόμμα;
Αν ο ένας υπαινίσσεται κάποια κάθαρση, αυτή δεν την συνδέει με το ήθος των στελεχών, αλλά μόνο με το αν είναι πειθαρχημένοι ή όχι απέναντι στις «κεντρικές επιλογές».
Έτσι θα ξανακερδίσετε την εμπιστοσύνη των πολιτών; Με την αναπαλαίωση όλων των φθαρμένων και συνυπεύθυνων για τον κατήφορο;
Ανανέωση ή αναπαλαίωση;
