Δήλωσε ο Σεβασμιώτατος στο ένθετο του 4ου Λυκείου Βόλου στην εφημερίδα «Το Βήμα»
Συνέντευξη στο ένθετο του 4ου Λυκείου Βόλου στην εφημερίδα «Το Βήμα» παραχώρησε ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, μιλώντας για τα μαθητικά του χρόνια, τις «αταξίες» του στο Λύκειο, την αγάπη της Εκκλησίας για τους νέους, το προσφυγικό, αλλά και τη δοκιμασία της πανδημίας.
Ανατρέχοντας στα παιδικά του χρόνια ανέφερε: «Γεννήθηκα το 1956 στον Αγιο Δημήτριο Αττικής στην Αθήνα. Μεγάλωσα σε μια φτωχογειτονιά, όπου παίζαμε στους χωματόδρομους και πήγα σχολείο με 65 παιδιά στην τάξη! Είχα θαυμάσιους δασκάλους που μας έδειξαν την αξία της γνώσης και την ομορφιά της ζωής. Από τότε έμαθα να μοιράζομαι σκέψεις και ιδέες, να συνεργάζομαι για κοινούς στόχους και προσπάθειες, να ακολουθώ περισσότερο την καρδιά μου και λιγότερο την λογική. Με αλλά λόγια, να κάνω στην ζωή μου αυτό που αγαπώ αληθινά».
Στο ερώτημα των μαθητών «πείτε μας μια πράξη νεανικής αταξίας ή σκανδαλιάς που έχει εντυπωθεί στη μνήμη σας», ο κ. Ιγνάτιος απάντησε: «Στο τότε Γυμνάσιο, σημερινό Λύκειο, ταλαιπώρησα τον καθηγητή της Φυσικής κρύβοντας στο τραπέζι των πειραμάτων έναν μεγάλο μαγνήτη που είχα αφαιρέσει από μια ηχητική κόρνα της εποχής. Tο αποτέλεσμα; Κανένα πείραμα για το μάθημα του μαγνητισμού να μη πραγματοποιείται! Μας είπε ότι το Υπουργείο έστειλε ελαττωματικά όργανα στο σχολείο! Και κάτι άλλο. Επεισα καθηγητές και συμμαθητές σε σχολική εκδρομή, μέσα στο λεωφορείο, ότι το πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΤ μετέδιδε ειδήσεις του σχολείου μας. Είχα «μοντάρει» εκπομπή σε κασέτα της εποχής!».
«Πιο Βολιώτης από τους Βολιώτες»
Ερωτηθείς για τον Βόλο, δήλωσε: «Νιώθω πιο Βολιώτης από τους Βολιώτες! Ζούμε στην ομορφότερη πόλη της Ελλάδας μας. Θαυμάζω το φυσικό περιβάλλον που συνδυάζει βουνό και θάλασσα, όπως και τη ρυμοτομία, τουλάχιστον στο κέντρο της. Με στενοχωρεί ότι αυτό δεν συνεχίστηκε στην επέκτασή της. Προσωπικά, θέλω να βρίσκομαι στους πανέμορφους Ναούς της. Ξέρω πολλούς νέους από αλλά μέρη που θα ήθελαν να ζουν στην πόλη μας».
Με τα ερωτήματα που έθεσαν οι μαθητές να περιστρέφονται γύρω από τον ρόλο της Εκκλησίας στην εποχή της πανδημίας, ο κ. Ιγνάτιος επεσήμανε ότι: «Από την πρώτη στιγμή αναζητήσαμε, ιδιαίτερα εδώ στον τόπο μας, τους πιο σωστούς τρόπους, ως ποιμαίνουσα Εκκλησία, για να συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Και επειδή θέλουμε την ενότητα της κοινωνίας μας, πειθαρχήσαμε σε όλα τα μέτρα που αποφασίστηκαν, όσο και αν μας πόνεσαν και μας πονούν, δηλαδή ότι στερηθήκαμε την κοινή λατρεία, όπως την βιώνουμε όλοι μαζί στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Ελπίζουμε σύντομα να ξαναδούμε τους Ναούς μας, πλημμυρισμένους και πάλι από πιστούς».
Με σαφείς τις θέσεις για το ζήτημα των προσφύγων, υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι «η τοπική μας κοινωνία, χάρη στην προσπάθεια όλων μας, έχει αναδειχθεί σε πρότυπο υποδοχής και περίθαλψης προσφύγων. Εδώ, στον Βόλο, χειροκροτήσαμε τα παιδιά που υποδεχθήκαμε στα σχολεία μας ως προσφυγόπουλα. Κι αυτό, γιατί είπαμε ότι κανείς δεν μπορεί να στερήσει από ένα παιδί την χαρά του σχολείου και της γνώσης».
Κλιθείς, τέλος, από τους μαθητές, να σχολιάσει τις εντάσεις και συχνά βίαιες αντιπαραθέσεις που προκαλεί ο εγκλεισμός σε όλη την Ευρώπη, σημείωσε: «Το μόνο όπλο που έχουμε, πλέον, για τις δύσκολες στιγμές, παιδιά μου, είναι η ενότητά μας. Ενωμένοι μπορούμε να διορθώσουμε τα τυχόν λάθη μας. Διχασμένοι, θα χάσουμε κάθε δυνατότητα διεξόδου και το δίκιο μας. Ξέρω την κόπωση, νιώθω τον αγώνα όλων, θέλει υπομονή για να ξεφύγουμε. Φθάνουμε στο τέλος. Μας αξίζει το καλύτερο».
