Αν αληθεύουν οι πληροφορίες, τότε οι νέες προτάσεις Νίμιτς, χθες από την Αθήνα, για την ονομασία του κράτους των Σκοπίων, όχι μόνο δεν πλησιάζουν ούτε κατά διάνοια στις αρχικές ελληνικές θέσεις για απόρριψη κάθε ονόματος ακόμη και με παράγωγο της λέξης “Μακεδονία”, αλλά απέχουν και από τις νεότερες θέσεις για “όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό”. Οταν, μάλιστα, ακόμη και η πιο κοντινή προς τις ελληνικές θέσεις ονομασία θα είναι αποκλειστικά για τις διμερείς σχέσεις μας. Το χειρότερο, μάλιστα, θα είναι όταν έλθει η υποχρεωτική στιγμή, μετά τη συμφωνία αποδοχής της όποιας τέτοιας ονομασίας, να… αναδιατυπώσουμε και εμείς το όνομα σε κάθε τι που περιέχει τον όρο “Μακεδονία”. Από όλη τη βόρεια περιοχή της χώρας μέχρι αεροδρόμια κ.ά.
Η προσφυγή στο βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ ως “Μακεδονία”, προβάλλεται σήμερα ως μονόδρομος και ως υπέρτατη πράξη εθνικής αντίστασης. Χωρίς ακόμη και αυτό να αποτρέψει τη διεθνή αναγνώριση και ένταξη των Σκοπίων σε διεθνείς Οργανισμούς ως “Μακεδονία”. Υπό τις παραινέσεις των ΗΠΑ να στηρίξουμε την υπόσταση ενός κράτους που κινδυνεύει με διαμελισμό μετά την αναζωπύρωση του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού που τροφοδότησε η μονομερής κήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσόβου.
Το παζλ των ανακατατάξεων και επανασχεδιασμού συνόρων στα Βαλκάνια, με τις ΗΠΑ να διευθύνουν τις κινήσεις και αποφάσεις που τακτοποιούν την “Βαλκανική εκκρεμότητα”, εξελίσσεται με τη χώρα μας σε ρόλο παθητικού θεατή που αδυνατεί να συλλάβει ακόμη και την πλοκή του σεναρίου του έργου…
Δεν υπήρχαν δυνατότητες για διαφορετικές επιλογές;
