Χθες το μεσημέρι, με αφορμή τη συζήτηση το απόγευμα στην Ολομέλεια της Βουλής σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, το ερώτημα που αιωρούνταν στα δημοσιογραφικά γραφεία ήταν αν στην ομιλία του ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής θα είχε ως μοναδικό στόχο να διακηρύξει ότι στοχεύει να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση της Ζίμενς, αποφεύγοντας παράλληλα να αποκλείσει με κατηγορηματικό τρόπο το ενδεχόμενο εμπλοκής προσώπων που συνδέονται με τη Νέα Δημοκρατία.
Όλα αυτά σε μία χρονική περίοδο όπου φουντώνουν οι φήμες για εμπλοκή ακόμη και γαλάζιων υπουργών στην πολύκροτη υπόθεση που συγκλονίζει το πολιτικό σκηνικό της χώρας μας.
Σε μία τέτοια εμπλοκή γίνεται αντιληπτό θα ανταποκρίνεται πλήρως στην σημερινή πραγματικότητα η διαπίστωση του Γιώργου Παπανδρέου στην προχθεσινή συνέντευξη που έδωσε και κατά την οποία ανέλυσε τις προτάσεις του κόμματός του για τη διαφάνεια, όπου κάποια στιγμή είπε τα αυτονόητα: «Τα ψέματα τελείωσαν. Είτε θα δράσουμε δραστικά, είτε θα μας πάρει ο κόσμος με τις πέτρες»!!!
Οι νεοδημοκράτες σε περίπτωση εμπλοκής και γαλάζιου υπουργού ανατρέχουν στην πρακτική που επανειλημμένα έχει υιοθετήσει στο παρελθόν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, που δεν έχει διστάσει και την προηγούμενη τετραετία και τώρα να δείχνει την πόρτα της εξόδου στους βουλευτές, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ενέχονται σε υποθέσεις που συνιστούν παρέκκλιση από τη βασική αρχή της κυβερνητικής παράταξης και την ενδεχόμενη εμπλοκή τους σε ποινικά κολάσιμες πράξεις (περιπτώσεις Μαντούβαλου, Τσιτουρίδη, Μαγγίνα κ.α.).
Σε μία τέτοια περίπτωση φυσικά οι υπεύθυνοι της Ρηγίλλης κάνουν το σταυρό τους, έτσι ώστε οι εμπλεκόμενοι να διευκολύνουν με τη συμπεριφορά τους το πολιτικό σύστημα και την αποτροπή προσφυγής στις κάλπες σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά την τελευταία λαϊκή ετυμηγορία. Αλλωστε μη ξεχνάμε και την οριακή αυτοδυναμία που διαθέτει το κυβερνών κόμμα.
Βέβαια ο προβληματισμός που εκφράζουν πολλοί είναι πώς θα είναι την επόμενη μέρα ο πολιτικός χάρτης της χώρας, με το δεδομένο φυσικά ότι η Βουλή θα συνεχίσει τις εργασίες της και το καλοκαίρι, έτσι ώστε να μην υπάρξει παραγραφή των αδικημάτων υπουργών που εμπλέκονται στην περιβόητη υπόθεση.
Και αν υπάρχει προβληματισμός σε πολύ κόσμο για την επόμενη μέρα, είναι γιατί αναπόφευκτά ο νους των περισσότερων πηγαίνει στην περίοδο του σκανδάλου Κοσκωτά με τις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, προκειμένου να έχουμε τελικά την αυτοδυναμία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, και από την άλλη πολλοί είναι αυτοί που έχουν επίσης στο μυαλό τους και τα όσα συνέβησαν πριν μερικά χρόνια στη γειτονική Ιταλία, όπου μετά την επιχείρηση «καθαρά χέρια» και τον Εισαγγελέα Ντι Πιέτρο φτάσαμε στον «μπερλουσκονισμό» της χώρας.
Πολλοί λένε ότι η Ελλάδα δεν είναι Ιταλία. Από την άλλη ωστόσο ποτέ άλλοτε στο πρόσφατο παρελθόν το πολιτικό σύστημα της χώρας μας δεν ήταν τόσο στριμωγμένο στη γωνία και τόσο απαξιωμένο στα μάτια των απλών ψηφοφόρων…
Το σκάνδαλο Ζίμενς και η προσφυγή στις κάλπες
