Λόγω της απεργίας των δημοσιογράφων ο Γ. Μασσαβέτας δεν έγραψε χθες τη στήλη του. Αντ’ αυτής δημοσιεύουμε ένα επίκαιρο ποίημά του, από τη συλλογή «Κατάθεση Ψυχής»
Τους πλειοδότες να φοβάσαι.
Τους πρόθυμους να συγχαρούν
και να υπερκεράσουν την εισήγηση.
Εκείνους που με λόγους πύρινους
ζητούν «ακόμη μεγαλύτερες θυσίες».
Βέβαιοι όντες
πως, στη λογιστική καταγραφή των θυσιών,
εκείνοι θα ’ναι καταγράφοντες
κι οι άλλοι, οι πολλοί, καταγραφόμενοι.
Αυτοί, σαν έλθουν της αλήθειας οι στιγμές,
αν ο αγώνας δεν προσφέρει λάφυρα
και κέρδη εύκολα δεν αποφέρει,
το έχουν έτοιμο το επιχείρημα :
Δεν εισακούσθηκαν.
«Δεν δόθηκε ο αγώνας με ψυχή,
μ’ αυτοθυσία».
Δεν θυσιάστηκαν… οι άλλοι,
-οι επιζώντες, οι νεκροί,
οι νεκροζώντανοι,
όλοι θα φταίνε.
Εκτός βεβαίως από έναν:
Τον ηγεμόνα.
Μοναδικό ή «συλλογικό».
Κόμμα ή πρόσωπο.
Σ’ αυτόν και πάλι
θα εκδηλώνουνε την πίστη τους
πλειοδοτούντες
προς τη νέα του εισήγηση,
που ίσως είναι και αντίθετη της πρώτης.
Τους πλειοδότες,
τους προαγωγούς και μεταπράτες
των αλλοτρίων θυσιών,
μη συμμερίζεσαι.
Αποστροφή και πόλεμο
να τους ανταποδίδεις.
Είτε από δολιότητα κινούμενοι,
είτε απλώς ως ανεγκέφαλοι,
είναι εξίσου επικίνδυνοι.
Από τον μίσχο των πλειοδοτών
εισπράττουν τον καρπό
των κεκρακτών, οι ηγεμόνες,
ως την στιγμή που μεταλλάσσονται,
έκπαλαι, ετούτοι οι καρποί,
σε άνθη Βρούτων.
