Ησσονος σημασίας η νέα παραίτηση
ΑΣ με συγχωρεί ο αντιδήμαρχος Βαγγ. Καπούλας, αλλά τον αδικεί η νέα παραίτησή του. Θα συμπλήρωνα, “δεν ενδιαφέρει τους δημότες”. Απείρως περισσότερο μας καίνε τα προβλήματα που ταλανίζουν τους πολίτες. Οικονομικά, κοινωνικά, εργασιακά, οικογενειακά, λύγισαν την καμπούρα τους. Ελάχιστα ενδιαφέρει επίσης η νέα παραίτηση του αντιδημάρχου απέναντι στην αγωνία των μαθητών των Επαγγελματικών Λυκείων που διαμαρτυρήθηκαν χθες στη Νομαρχία, η ηγεσία της οποίας κλήθηκε να καθίσει στο εδώλιο. Ακριβώς γιατί έστω και παράτυπα επιχείρησε να επιλύσει το πρόβλημα δωρεάν μεταφοράς των μαθητών. Ευτυχώς -και ελπίζω να μη διαψευσθούμε- που χθες ο υπουργός Εσωτερικών διαβεβαίωσε ότι επιλύεται το πρόβλημα.
(Αν είχα απέναντί μου μια παραίτηση υπέρ των μαθητών, ευχαρίστως θα την χειροκροτούσα…)
Μέλιο, ποιος σ΄ακούει;
ΜΕ συνάντησε ο Μέλιος, ο 32χρονος της κατηγορίας ΑΜΕΑ και των απλήρωτων συμβασιούχων του Δήμου. Ευφυής, ευγενής, οξυδερκής. Με χαμογελαστή οργή μου περιέγραψε το δράμα του. Ψιθυριστά μου λέει “ξέρεις ότι και μόνιμοι είναι απλήρωτοι”.
(Θα μου κανε και για δήμαρχος, μα το Θεό…)
Φώναξέ το…
ΠΡΟΕΔΡΕ Οργανισμού του Δήμου στον πολιτιστικό τομέα. Φώναξέ το αυτό που αχνά το λες. Ότι στον απολογισμό, έργο θα εκτιμήσει ο κόσμος, και όχι δηλώσεις και φλυαρίες…
(Κράξ΄ τους, που να πάρει…)
“Παλιόπαιδα…”
ΑΣ μη ξανακούσω, παρακαλώ, και ώριμους, δυστυχώς, συνανθρώπους να λένε “τα παλιόπαιδα, τα κ…παιδα, τηρούν την παράδοση, εξορμούν για καταλήψεις”. Και εννοούν μαθητές όπως τα παιδιά που διαμαρτυρήθηκαν για το αυτονόητο. Να έχουν ασφαλή μετάβαση στα σχολεία…
(Βλέπετε πόσο σημαντικό είναι να μην είναι κανείς απόμακρος από την αγωνία των νέων;)
Πολιτικά παιχνίδια…
ΜΗ μας φουμάρετε, παρακαλώ. Ξαφνικά αγαπήσατε τον Καπούλα, με πράσινα εγκώμια. Αχ, μείνε, Βαγγέλη. Ξέρετε για το παρακαλετό που ξενο…βαριέται!
(…τιριρέμ κι αμάν αμάν)
Τίποτε μην κάνουν…
ΜΕΤΕΦΕΡΑ σε δύο οικονομολόγους το ερώτημα καταθετών “τι να κάνουν;”.
(Τίποτε μην κάνουν. Να καθίσουν στ΄ αβγά τους. Κότες…)
Κι΄ όμως κάνουν…
ΤΟ τι 15χίλιαρα και 20χίλιαρα αποσύρουν από τα ταμεία Τραπεζών ορισμένοι παρασυρμένοι καταθέτες, ούτε που φαντάζεστε. Συγκρατείστε το. Θα ξεσπάσουν δεινά τους και θα σκάσουν κανόνια.
(Ατομο, πού πας, απολωλός; Θα σε φάει ο λύκος έξω από το μαντρί…)
Υπερδύναμη…
ΕΜ άμα σου ρχονται όλοι και ακουμπάνε τα εκατομμύρια, κορόιδο είσαι Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να μη μειώσεις κατά 0,5% το επιτόκιο καταθέσεων;
(Πάνε οι εποχές που εκλιπαρούσες και έδινες και το γουρουνάκι-κουμπαρά. Χοιρο-τερέψαμε…)
Μια ακόμη ανικανότητα
ΓΑΡΓΑΡΑ την κάνατε, αντιδήμαρχε περιβάλλοντος και δασάρχα, τη δενδροκτονία στην Κασσαβέτη και Δημ. Γεωργιάδου, από τον περιφρονητή σας εργολάβο πολυκατοικίας. Κι΄ όμως απέναντι, πριν από χρόνια, άλλος κατασκευαστής οικοδομής είχε σεβαστεί το δέντρο και με ειδικό σχέδιο το διατήρησε…
(Είστε ακόμη διατηρητέοι; Φυτρώσαμε…)
Δε σε ξέρω, δε σε είδα…
ΤΩΡΑ σαν τί να υποψιαστώ; Ότι ο δήμαρχος δεν υιοθετεί την υπερασπιστική επίθεση Καπούλα που τον υποστήριξε βάλλων κατά κύκλων του ΠΑΣΟΚ; ΄Η ότι ο κ. Βούλγαρης, παρών στη συνέντευξη του αντιδημάρχου, θέλει τώρα να αποστασιοποιηθεί από τον υπερασπιστή του;
(Οπότε ο Βαγγέλης, σκέφτηκε: Αχάριστε. Και στην παραίτηση είμαι ακόμη ο πιστός σου…)
Ροδούλα, παρούσα…
ΝΑ την πάλι η Ροδούλα στα αυτοδιοικητικά. Και μάλιστα όχι αντι-Καπουλική. Να μπω στον πειρασμό να θυμηθώ όσα μου έλεγε ο σοφός κυρ Τάσος της μειοψηφίας: “Γιατί όχι επικεφαλής πολυσυλλεκτικού ψηφοδελτίου η Ροδούλα;”. Και μ΄ έστειλε.
(Σοφή αλεπού, επιμένεις; Όχι, πες μου για να πάρω και δεύτερη δόση λεξοτανίλ…)
Σιγά τα αίματα…
ΕΔΩ βοά η οργή των καταναλωτών, ότι το πετρέλαιο είναι σε ελεύθερη πτώση, στον τόπο μας θησαυρίζουν οι εταιρίες, και ο Φώλιας το βιολί του. “Δε θα μείνουμε με σταυρωμένα χέρια”, λέει.
(Στο ξεσταύρι σου μείνε, υπουργέ μου. Τους εσταυρωμένους, όμως, ποιος προστατεύει, μου λες;)
Εγκαταλείψατε την πόλη…
ΟΧΙ, καλέ, που αμέσως πανικοβληθήκατε. Δεν εννοώ σύνθημα να εγκαταλειφθεί η πόλη. Τη δημοτική αρχή προσπαθώ να αφυπνίσω. Εγκατέλειψε την πόλη. Και αποδύθηκε σε στείρους πολιτικούς καβγάδες. Πεζοδρόμια, δρόμοι, πλατείες, μοιάζουν με αποκηρυγμένους τόπους…
(Το φαινόμενο, θα μου πεις, γενικό. Για το μπάχαλο, οι άρχοντες ν΄αναμείνουν δημοσκοπήσεις…)
Παιδιά κινδυνεύουν…
ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ σε στενά πεζοδρόμια έξω από τα προαύλια σχολείων υποχρεώνουν τους μαθητές να βαδίζουν στο οδόστρωμα με κίνδυνο να παρασυρθούν από τροχοφόρα. Στην οδό Ορμινίου, π.χ.
(Εποπτικές και πολεοδομικές υπηρεσίες, ρίξτε κάνα έλεγχο. Να προλάβετε θρήνους…)
Να χαρώ συνεργασίες…
Η ΝΟΜΑΡΧΙΑ δεν συνεργάζεται με το Δήμο Βόλου. Ο Δήμος Βόλου έχει σχέσεις με τη Ν. Ιωνία σαν το παλλόμενο πορτοκαλί των φαναριών. Αναβοσβήνουν. Η Νομαρχία τα σπασε με το ΤΕΕ για τις Νηές και το γκολφ. Ο Μαβίδης θυμώνει που η ΔΕΥΑΜΒ φεσώνεται και τα δέντρα!
(Με τέτοιο κουλουβάχατο είναι δυνατό να προκόψει αυτός ο τόπος; Όχι, πείτε μου. Είναι;)
Αχ, κυρά Αντωνία μου…
ΠΟΥ πας, κυρα Αντωνία μου; Ποιος να σ΄ ακούσει ότι στα καμένα και τα πλημμυρισμένα που ισοπεδώθηκαν στη Συκή και το Νιοχώρι δεν μπορείς ούτε με ορειβασία να φτάσεις στο βιος σου;
(Μη χαλάς τον ύπνο και το όνειρο των αρχόντων. Δεν έχεις καθόλου ανατροφή τέλος πάντων;)
Ουράνια φωνή…
ΠΑΤΕΡΑ, τα μαθες τα νέα; Παραιτήθηκε ο Καπούλας!
(Πάααλι…)
