Σε 14 βασικά σημεία εστιάζονται οι παρατηρήσεις της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών επί της πρότασης σχεδίου νόμου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας:
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στο εισαγωγικό κείμενο της ΕΕΤ με κύριους γνώμονες την αποφυγή τυχόν καταχρηστικής άσκησης των δικαιωμάτων που παρέχονται σύμφωνα με το σχέδιο νόμου εκ μέρους καταναλωτών, τη διασφάλιση της ομαλότητας των συναλλαγών, και την επίτευξη, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, ασφάλειας δικαίου, κρίνονται αναγκαίες οι ακόλουθες τροποποιήσεις/προσθήκες επί του σχεδίου νόμου για τη ρύθμιση χρεών υπερχρεωμένων καταναλωτών από τα χρέη τους:
1.Εξαίρεση από το πεδίο εφαρμογής του σχεδίου νόμου των στεγαστικών δανείων, καθώς, σε διαφορετική περίπτωση, πλήττεται σοβαρά η ενυπόθηκη πίστη, ενώ δεν θα είναι δυνατή επίσης η αναχρηματοδότηση των τραπεζών από τις διεθνείς αγορές,
2.Προσδιορισμός, με αναφορά ενδεικτικών κριτηρίων, της έννοιας της “οριστικής μόνιμης μη δόλιας αδυναμίας”, που αποτελεί προϋπόθεση για την υπαγωγή ενός φυσικού προσώπου στο πεδίο εφαρμογής του νόμου,
3.Απάλειψη των εννοιών “περιορισμένη σε έκταση επαγγελματική δραστηριότητα” και “επαπειλούμενη αδυναμία”, οι οποίες είναι ιδιαιτέρως δυσχερές να προσδιοριστούν,
4.Απάλειψη της εξαίρεσης από το πεδίο εφαρμογής του σχεδίου νόμου των προστίμων, των χρηματικών ποινών και των εισφορών προς ασφαλιστικούς οργανισμούς (οι λόγοι εισαγωγής της διάκρισης αυτής δεν είναι κατανοητοί, ενώ η ίδια η διάκριση αντιβαίνει στην αρχή της ισότητας, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 4 του Συντάγματος),
5.Μη υπαγωγή στο πεδίο εφαρμογής του σχεδίου νόμου δανείων και πιστώσεων που χορηγήθηκαν εντός ενός ευλόγου χρονικού διαστήματος (κατ ελάχιστον δώδεκα μηνών) που προηγείται του χρονικού σημείου που ο οφειλέτης εκδηλώνει την πρόθεσή του να υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου, ώστε οι παρεχόμενες εκ του νόμου δυνατότητες να μην γίνονται εφαλτήριο για καταστρατηγήσεις,
6.Ορισμός ενός χρονικού διαστήματος πριν από την πάροδο του οποίου, ο οφειλέτης δεν θα μπορεί να υποβάλει νέα αίτηση ρύθμισης οφειλών, σε περίπτωση απόρριψης προγενέστερης αίτησης λόγω καταχρηστικής υποβολής της ή λόγω παραβίασης των υποχρεώσεών του οφειλόμενης σε δόλο ή βαρεία αμέλεια,
7. Καθορισμός ως αρμόδιου δικαστηρίου (αντί του Ειρηνοδικείου στην περιφέρεια του οποίου ο οφειλέτης έχει την κύρια κατοικία του) του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, το οποίο διαθέτει την εμπειρία εφαρμογής του πτωχευτικού κώδικα (για τους εμπόρους),
8.Αποφυγή του ενδεχομένου, τόσο η διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού όσο και η βεβαίωση για την προσπάθεια επίτευξής της να αποβεί μια “τυπική” προϋπόθεση στην όλη διαδικασία που δεν θα πληροί τα εχέγγυα ορθής εκπλήρωσής της,
9.Ειδικότερα, καθορισμός των ελάχιστων προϋποθέσεων που θα πρέπει να πληρούν οι φορείς που θα μπορούν να χορηγούν βεβαίωση αποτυχίας της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού (1ο στάδιο), με κύριο γνώμονα την αποφυγή της σύγκρουσης συμφερόντων,
10.Καθιέρωση συγκεκριμένων διατάξεων με στόχο τη διασφάλιση της ακρίβειας των παρεχόμενων από τον οφειλέτη στοιχείων αναφορικά με την περιουσιακή του κατάσταση και τα εισοδήματά του, λαμβανόμενης υπόψη, δυστυχώς, και της έκτασης της φοροδιαφυγής,
11.Θέσπιση ρύθμισης βάσει της οποίας στην περίπτωση που τελικά δεν ευοδωθεί η απαλλαγή από τα χρέη του καταναλωτή, αυτά θα εκτοκίζονται αναδρομικά,
12.Καθορισμός ως ελάχιστου ποσοστού των ρυθμιζόμενων οφειλών του 20% της συνολικής οφειλής (3ο στάδιο),
13.Θέσπιση ρύθμισης σε ό,τι αφορά το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο οφειλέτης θα πρέπει να καταβάλλει κάθε μήνα ορισμένο ποσό για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών του (και το οποίο ορίζεται ότι θα διαρκεί από τρία έως πέντε έτη), βάσει της οποίας θα μπορεί το δικαστήριο να μειώσει ή να παρατείνει το εν λόγω χρονικό διάστημα εφόσον συντρέχουν ειδικές περιστάσεις,
14.Για λόγους αποφυγής επανάληψης ασύνετων ή δόλιων συμπεριφορών, καθορισμός της δεκαετίας ως χρόνου τήρησης των σχετικών δεδομένων σε αρχεία δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς.
Σύμφωνα με την ΕΕΤ, κρίνεται σκόπιμο το εν λόγω νομοσχέδιο να υποβληθεί για γνωμοδότηση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου αφορούν μεν κατά βάση την προστασία των καταναλωτών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, θα έχουν όμως ουσιώδη επίδραση στη σταθερότητα του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος (ιδίως αν γίνει καταχρηστική χρήση τους και δεν υπάρξουν οι κατάλληλες ασφαλιστικές δικλείδες περί του αντιθέτου – σύμφωνα με τις υποβαλλόμενες προτάσεις), η παρακολούθηση της οποίας εμπίπτει στα καθήκοντα της ΕΚΤ.
