Πού να την περιμέναμε τη χθεσινή καταστροφή, την τραγωδία να πούμε καλύτερα, με τις πλημμύρες σε όλη τη Μαγνησία. Λάθος. Επρεπε να την περιμένουμε. Η προειδοποίηση ήταν γνωστή από χρόνια. Η κλιματική αλλαγή έφερνε μαζί και την καταστροφή. Τα πλημμυρικά φαινόμενα λόγω των ισχυρότατων βροχοπτώσεων παλιά εκδηλώνονταν κάθε 100 χρόνια. Πλέον έχουμε την επανάληψή τους σε εντονότερη μορφή κάθε 10, το πολύ κάθε 20 χρόνια.
Δυστυχώς, όταν συμβάλλουμε στην καταστροφή, νομίζουμε πάντα ότι το πρόβλημα δεν μας αγγίζει. Οτι είναι μακριά από μας. «Καθαρίζουμε» τις κοίτες των ποταμών και των χειμάρρων με τσιμεντόστρωση και γεμίζουμε τη διαδρομή του με γέφυρες χάριν της άνετης κυκλοφορίας των αυτοκινήτων. Αποψιλώνουμε τα δάση και ασφαλτοστρώνουμε τις χωμάτινες εκτάσεις λόγω των πιέσεων για οικιστική επέκταση. Μπαζώνουμε τα ρέματα για να δημιουργήσουμε νέες δημόσιες εκτάσεις ή για να βάλουμε πάνω τους το αυθαίρετό μας. Καταστρέφουμε τους υγροβιότοπους για να φτιάξουμε είτε ιχθυαγορές είτε σύγχρονα διαμετακομιστικά κέντρα.
Κι ενώ έχουμε παρέμβει, αλλάζοντας τη φυσική ροή του νερού, στρίβοντας τις κοίτες χειμάρρων και ποταμών, αγνοούμε την ανάγκη της ασφαλούς οριοθέτησής τους και των έργων προστασίας των παρόχθιων περιοχών, ρίχνοντας τις πιστώσεις σε άλλα έργα, θεωρούμενα πιο επείγοντα, πιο απαραίτητα. Εχοντας την εύκολη απάντηση-άλλοθι ότι «για μια πλημμύρα κάθε 100 χρόνια θα δεσμεύσουμε πόρους;».
Χθες η Μαγνησία πνίγηκε. Από ποτάμια που φούσκωσαν, από ρέματα πλημμυρισμένα που θυμήθηκαν πού ήταν η φυσική τους ροή και την αναζήτησαν, από χειμάρρους που για δεκαετίες έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Παρά τα μηνύματα που είχαμε πάρει, παρά τις οδυνηρές συνέπειες από ανάλογα φαινόμενα πρόσφατα σε άλλες χώρες. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουμε ένα νεκρό και δύο αγνοούμενους, περιουσίες κατεστραμμένες, γειτονιές να απειλούνται, ορεινά χωριά να βρίσκονται μετέωρα πάνω από το κενό επειδή τα νερά παρέσυραν τα χώματα.
Ποιος φταίει; Ολοι μας. Διότι όλοι, πολίτες και εξουσία, την ίδια νοοτροπία και αντίληψη έχουμε. Φταίμε οι πολίτες, γιατί μάθαμε να χτίζουμε αυθαίρετα και να αγνοούμε τα σημάδια. Να χαλάμε τη φύση και να αλλάζουμε το περιβάλλον. Φταίει η εξουσία, κάθε βαθμίδα της, γιατί αφήνει τις πόλεις μας ανοχύρωτες, έστω και αν τα ακραία φαινόμενα δεν είναι συχνά. Η προετοιμασία της αποδεικνύεται ανύπαρκτη και ο μηχανισμός της αναποτελεσματικός. Η δε νοοτροπία της επικίνδυνη.
Οταν κατουράς στη θάλασσα, θα το βρεις αργότερα στο αλάτι
