Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα δείγματα που προέρχονται από το Νοσοκομείο Βόλου και αφορούν στο διαρκώς αυξανόμενο άγχος των εφήβων, μιας και τα τελευταία χρόνια τα περιστατικά είναι εκατοντάδες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, μαθήτρια του Λυκείου απευθύνθηκε στο Τμήμα Ψυχιατρικής, καθώς την ταλαιπωρούσαν εφιάλτες, εμετοί και πονοκέφαλοι, εξαιτίας του άγχους της.
Κανένας καθηγητής δεν αντιλήφθηκε το πρόβλημα που αντιμετώπιζε η νεαρή κοπέλα, η οποία εδώ και καιρό είχε αλλάξει συμπεριφορά. Εξαιτίας του άγχους της έβλεπε συχνά εφιάλτες, ενώ είχε και εμετούς και πολλούς πονοκεφάλους. Τα συμπτώματα αυτά τα αντιλήφθηκε η οικογένειά της, η οποία ζήτησε τη στήριξη των ειδικών του Νοσοκομείου Βόλου.
Όμως αυτό ήταν μόνο ένα από τα περιστατικά που περνούν συχνά από το Τμήμα Ψυχιατρικής του Νοσοκομείου.
Σύμφωνα με πληροφορίες παιδιά από 13 και 14 ετών επισκέπτονται αρχικά τα επείγοντα του Νοσοκομείου Βόλου, καθώς ταλαιπωρούνται από διάφορα συμπτώματα όπως πονοκέφαλοι, δύσπνοια, ζαλάδα κ.α. Αφού γίνει πρώτα ο οργανικός έλεγχος και αυτός είναι αρνητικός, τότε τα περιστατικά προωθούνται προς το ψυχιατρικό τμήμα, όπου εκεί οι ειδικοί εξετάζουν τους ασθενείς.
Οι περισσότεροι έφηβοι νομίζουν πως έχουν κάτι παθολογικό, όμως τελικά το πρόβλημά τους έγκειται στο άγχος, που προέρχεται από τα καθημερινά τους καθήκοντα με το σχολείο, τα φροντιστήρια, τις εξωσχολικές δραστηριότητες κι εν γένει τις προσδοκίες των δικών τους ανθρώπων που είναι αυξημένες.
Έτσι λοιπόν οι ειδικοί του Νοσοκομείου Βόλου αντιμετωπίζουν περιστατικά εφήβων από 13 ετών έως και 18, ενώ όσο οι έφηβοι πλησιάζουν στην τελευταία τάξη του Λυκείου, τόσο αυξάνεται το άγχος τους και τα προβλήματα στην υγεία τους.
Μάλιστα τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια έχουν εξεταστεί εκατοντάδες παιδιά στο Νοσοκομείο Βόλου με συμπτώματα άγχους. Στατιστικά δεν υπάρχουν, καθώς τα περιστατικά στέλνονται από τις Κλινικές που έχουν πρώτα εξεταστεί, ενώ κάθε χρόνο δεκάδες έφηβοι, πάντα με τους γονείς τους, έχουν ζητήσει τη βοήθεια των ειδικών ψυχολόγων, ψυχιάτρων και παιδοψυχολόγων που στελεχώνουν το Νοσοκομείο.
Στο σημείο αυτό ψυχίατροι επισημαίνουν πως το φαινόμενο αυτό της εμφάνισης άγχους σε μικρά παιδιά τείνει να αυξάνεται όσο περνούν τα χρόνια, καθώς οι προσδοκίες των γονέων είναι μεγάλες.
Εκείνο που θα ήταν σωτήριο είναι η τοποθέτηση ψυχολόγων και παιδοψυχολόγων στα σχολεία, όπου εκεί οι ειδικοί θα μπορούν να προγραμματίζουν παρεμβάσεις ατομικές ή ομαδικές και να λύνουν προβλήματα όπως το άγχος, η επιθετικότητα και ο ρατσισμός, που είναι «αγκάθια» τα οποία ταλαιπωρούν μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς.
