Σωστό είναι αυτό που λέτε, κ. Πρόεδρε, ότι οι πολίτες στηρίζουν την προσπάθειά σας για έξοδο από την κρίση. Το κάνουν πράγματι κατά πλειοψηφία. Και παρά το ότι υφίστανται με οδυνηρότατο τρόπο τις συνέπειες των λαθών αμφοτέρων των κομμάτων εξουσίας.
Κατά τούτο λοιπόν είστε εξαιρετικά τυχερός. Μπορείτε να επιβάλετε επιλογές που άλλοτε χαρακτηρίζατε αντιλαϊκές και «να μην ανοίγει μύτη».
Και εκτός από τους πολίτες έχετε την εξαιρετική τύχη, παρά τις αναγκαίες διά το ακροαθήναι ρητορικές κορώνες, να έχετε και την ανοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακόμη και του Καρατζαφέρη, που αιφνιδίως προέκυψε και θαυμαστής σας –κατά δήλωσή του.
Ε, αποφασίστε επιτέλους τι πράγματι έχει ανάγκη ο τόπος και κάντε τη μεγάλη επιλογή.
Αν είναι να έρχονται κάθε δεκαπέντε μέρες οι επιτηρητές των Βρυξελλών και να ζητούν κάθε φορά πρόσθετα μέτρα, χωρίς ούτε μια φορά να προσφέρουν το παραμικρό, ένα φίλεμα βρε αδελφέ από την ευρωπαϊκή μας οικογένεια, έστω αυτό ακριβώς που θα μας έδινε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αξιώνοντας ίσως ηπιότερα μέτρα, αυτή η υπομονή που δείχνουν οι πολίτες κάποια στιγμή θα εξαντληθεί.
Τα μέτρα εμείς μεν τα ανεχόμαστε για να σωθεί η πατρίδα. Εκείνοι όμως γίνεται όλο και φανερότερο ότι δεν τα αξιώνουν για τον ίδιο σκοπό. Αλλά για να σωθεί το κύρος νομισματικής πολιτικής της Ένωσης και η ισχύς του ευρώ.
Είναι μια αλήθεια την οποία άρχισαν ήδη να επισημαίνουν όχι μόνον «ευρωσκεπτικιστές» πολιτικοί, αλλά και μερικοί από τους διασημότερους οικονομολόγους. Ακόμη και κάποιοι από τους πιο σεσημασμένους κερδοσκόπους, σαν τον Σόρος.
Αφού έχουν καβούρια στις τσέπες τους, ας τους διαμηνύσουμε επιτέλους ότι δεν μπορούμε να σηκώνουμε μόνοι μας το βάρος της διάσωσης της ΟΝΕ και του ευρώ. Αν η «οικογενειακή τιμή» τους νοιάζει, αλλά η ψηλή τους μύτη δεν αφήνει να πάμε στο ΔΝΤ, ας κάνουν ενδοοικογενειακώς το καθήκον τους. Διαφορετικά ας πάμε μόνοι μας στον «σύντροφο» Ντομινίκ Στρος Καν που δίνει και τριάντα δισεκατομμύρια.
Επιτέλους. Στην Ουγγαρία δώσανε. Στις Βαλτικές δημοκρατίες δίνουν συνεχώς. Στην Ουκρανία που δεν είναι καν μέλος της Ένωσης έκαναν τους γενναιόδωρους. Εμείς τι στην ευχή είμαστε;
Εκτός αν φταίει η δική σας επιλογή, κ. Πρόεδρε, που εμφανίζεστε να μην ζητάτε τα αυτονόητα, διό και μας τσαμπουνάνε συνεχώς ότι «η Ελλάδα δεν ζήτησε».
Θα ζητήσουμε κάποτε τα αυτονόητα;
