Μια ιστορία που ανατριχιάζει. Μια ιστορία που δεν έμεινε κρυφή, αλλά γίνεται καθημερινό παράδειγμα για όλους αυτούς που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη δίνη των ναρκωτικών. Ο 35χρονος Θοδωρής Νικολόπουλος ήταν για πάνω από δέκα χρόνια χρήστης και τώρα -έχοντας βάλει τέρμα στην περιπέτειά του- δείχνει το δρόμο στους χρήστες του ΟΚΑΝΑ.
Σε ηλικία μόλις 17 ετών ο Θοδωρής έμπλεξε με τα ναρκωτικά. Ξεκίνησε με αλκοόλ και χασίς και συνέχισε με ηρωίνη.
«Ξεκίνησα όταν ήμουν 17 χρονών. Έμπλεξα σε όλων των ειδών τα ναρκωτικά, έφτασα να ζω στο δρόμο όπως όλοι οι χρήστες ηρωίνης.
Ξεκίνησα με ποτό, χασίς και σε λίγο καιρό έφτασα στην ηρωίνη, έτσι όπως πάει σε όλους η ιστορία. Κανένα ναρκωτικό δεν είναι αθώο, όπως πολλές φορές λέμε ότι το χασίς είναι αθώο. Είναι ο προθάλαμος για να μπει κάποιος στα σκληρά ναρκωτικά», είπε ο Θοδωρής, μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για την εμπειρία των ναρκωτικών.
Ο 17χρονος τότε νεαρός ήταν 5ετής στο στρατό. Η παρέα αλλά και οι εμπειρίες που ήθελε να έχει τον οδήγησαν στα ναρκωτικά. «Με οδήγησε η παρέα, η εμπειρία να δοκιμάσω και να γεμίσω με κάτι το κενό που είχα στη ζωή μου. Την κατάληξη δεν την ήξερα, έβλεπα τους χρήστες που ήταν μεγαλύτεροι από μένα κι έλεγα ότι δεν θα γίνω ποτέ σαν κι αυτούς, ό,τι μπορώ να το κόψω μόνος μου. Όσο περνούσε ο καιρός, εγώ ξέπεφτα, μέχρι που ήρθε μία μέρα που έπρεπε να επιλέξω εάν ήθελα να ζήσω ή εάν ήθελα να πεθάνω.
Ήμουν ένας άνθρωπος ετοιμοθάνατος. Είχα φύγει από το σπίτι, έμενα στο δρόμο, η εξαθλίωση ήταν μεγάλη, η ψυχολογική κατάσταση ήταν χάλια, δεν υπήρχε όρεξη για ζωή, ούτε όρεξη για να επιστρέψεις ούτε ελπίδα ότι μπορείς να ξανακερδίσεις τη ζωή», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Θοδωρής.
Μιλώντας για την καθημερινότητα του χρήστη και πώς βρίσκει χρήματα για τη δόση του, ο Θοδωρής σημείωσε πως ο χρήστης βρίσκει χρήματα στο δρόμο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. «Όλοι γνωρίζουν πώς συμπεριφέρονται οι χρήστες, εγώ δεν ήμουν η εξαίρεση» υποστήριξε ο ίδιος.
Πώς ξέμπλεξα από τα ναρκωτικά
Κάποια στιγμή ο Θοδωρής κατάλαβε πως έπρεπε να κάνει κάτι, γιατί ή θα πέθαινε ή θα ζούσε. Δοκίμασε να πάρει τη φαρμακευτική αγωγή από το ΚΕΘΕΑ, όμως τίποτα δεν μπορούσε να τον κάνει να κόψει τα ναρκωτικά.
«Άκουσα για ένα χριστιανικό κέντρο στο Σανταντέρ της Ισπανίας. Εκεί υπάρχουν μόνο πρώην χρήστες και η Αγία Γραφή. Συζητούσαμε, λέγαμε τις εμπειρίες μας και ανακαλύπταμε το Θεό. Καθ’ όλη τη πορεία που ήμουν χρήστης πίστευα στο Θεό με τον τρόπο που είχα ακούσει. Έλεγα ότι είμαι χριστιανός, αλλά δεν είχα καμία σχέση με το Θεό. Ο Θεός όμως είχε σχέση με μένα, με φύλαγε και μέσα στην άγνοιά μου», δήλωσε ο Θοδωρής.
Εκεί στο κέντρο στην Ισπανία οι χρήστες δεν λάμβαναν κάποια φάρμακα, απλά με οδηγό την Αγία Γραφή, όπως τόνισε ο Θοδωρής, προσπαθούσαν να εμπιστευτούν το Θεό και να ξεμπλέξουν με τα ναρκωτικά.
«Εγώ κάθισα ένα χρόνο εκεί. Ήταν η ταπείνωση η δικιά μου και να μπορέσω να εμπιστευτώ τον εαυτό μου και το Θεό για να απελευθερωθώ από τα ναρκωτικά. Όταν γύρισα δεν στάθηκα στα πόδια μου, άφησα την Αγία Γραφή στην άκρη και έζησα με τον τρόπο τον δικό μου. Όλα αυτά που είχα μάθει, πίστευα ότι καλά τα έμαθα, αλλά ήθελα να κάνω τα δικά μου. Όταν γύρισα ήμουν στερημένος, έβγαινα, έπινα πολύ αλκοόλ, άφησα την Αγία Γραφή και πολύ σύντομα είδα την ηρωίνη μπροστά μου. Πήρα πάλι μία δύο φορές, αλλά δεν άφησα τον εαυτό μου. Έπιασα το λόγο του Θεού στα χέρια μου και από κει και πέρα τέρμα τα ναρκωτικά».
Η ζωή χωρίς ναρκωτικά
Τώρα πια ο Θοδωρής έχει αφήσει πίσω του τα ναρκωτικά. Είναι παντρεμένος, έχει ένα παιδάκι 2,5 ετών και αναμένει να γεννηθεί το δεύτερο σε λίγους μήνες. Ωστόσο βρήκε το θάρρος και είπε την ιστορία του. Κι όχι μια φορά. Μαζί με τον πατέρα του και τους εθελοντές του Εσταυρωμένου κάνουν μεγάλη προσπάθεια να ενημερώσουν τους χρήστες για τη ζωή χωρίς τα ναρκωτικά και τη βοήθεια που μπορεί να τους προσφέρει ο Θεός.
Πηγαίνουν τακτικά στον ΟΚΑΝΑ του Βόλου και μιλούν με τους χρήστες. Τους μοιράζουν την Αγία Γραφή και βρίσκονται δίπλα τους σε ό,τι χρειαστούν.
«Όταν βοηθά ο Θεός κάποιον να ξεπεράσει μία περιπέτειά του, τότε δεν μπορεί να την κρατάει για τον εαυτό του. Βρίσκομαι σχεδόν καθημερινά με τα παιδιά που προσπαθούν να απεξαρτηθούν. Σχεδόν με τα περισσότερα παιδιά στον ΟΚΑΝΑ -και είναι κοντά στην ηλικία μου- κάναμε μαζί χρήση. Ήμασταν φίλοι στην πιάτσα και είναι πολύ πιο εύκολο να με ακούσουν και με γνωρίζουν», είπε ο Θοδωρής.
Ο ίδιος σχολίασε εάν έχουν οι χρήστες θέληση να ξεφύγουν, λέγοντας πως «είναι δύσκολο να έχεις θέληση να ξεφύγεις, το θέμα είναι να βρεις ελπίδα. Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι ψυχικό, την αρρώστια στην ψυχή δεν μπορεί το φάρμακο να την επουλώσει».
Η ιστορία του πατέρα
Το Γολγοθά όμως των ναρκωτικών δεν τον ανέβηκε μόνος του ο Θοδωρής. Οι γονείς του στάθηκαν δίπλα του και κάθισαν στα θρανία του ΚΕΘΕΑ στο πρόγραμμα συμβουλευτικής για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του παιδιού τους.
«Κάτι είχα καταλάβει, αλλά δεν περίμενα ότι θα είχε φτάσει εκεί το θέμα. Όταν το έμαθα, έφυγα τρελαμένος από το σπίτι με τρεις σκέψεις. Η μία να αυτοκτονήσω, η άλλη να παρατήσω την οικογένεια κι η τρίτη να παλέψω κι αυτή ήταν η πιο ισχνή», είπε ο πατέρας του Θοδωρή, Γιάννης Νικολόπουλος.
Ο ίδιος ανακάλυψε σε μεγάλη ηλικία το λόγο του Θεού και όπως χαρακτηριστικά είπε, μόλις έμαθε το πρόβλημα του γιου του κατευθύνθηκε στον Άγιο Κωνσταντίνο, μπήκε στο Ιερό μόνος και έκλαιγε ασταμάτητα.
«Είχα αισθανθεί πως τα είχα κάνει χάλια σαν πατέρας. Είχα ελεύθερες ώρες για τις άλλες δραστηριότητες. Έτρεχα στον Άγιο Όρος για τις δικές μου ανάγκες και στερούσα χρόνο από την οικογένεια. Έπρεπε πρώτα να διορθώσω τον εαυτό μου. Δεν είχα μιλήσει ποτέ στα παιδιά μου για το Θεό. Δεν είχα προσευχηθεί ποτέ για τα παιδιά μου, Αναθεώρησα πολλά και πήγα έξι χρόνια στο θρανίο του ΚΕΘΕΑ στο πρόγραμμα ενημέρωσης των γονέων. Είναι δύσκολο να σου λένε κλείσε το παιδί σου έξω από το σπίτι και το κάναμε με τη γυναίκα μου, αλλά προσευχόμασταν. Ήταν το μόνο που κάναμε. Προσευχή», υπογράμμισε ο κ. Νικολόπουλος
Ο ίδιος κατάλαβε πως έπρεπε να προσπαθήσει αλλά στο δρόμο του Θεού, αυτό το δρόμο που δίδαξε τελικά και στο γιο του. Σχολιάζοντας το θέμα των ναρκωτικών, ο κ. Γιάννης είπε: «Τα ναρκωτικά είναι χειρότερα από το θάνατο, δεν υπάρχει χειρότερο για ένα σπίτι», ενώ για τη συμπεριφορά των γονιών ανέφερε χαρακτηριστικά: «Γονιός, ένα επάγγελμα χωρίς εκπαίδευση».
Τώρα μαζί με το γιο του και με τους εθελοντές του Εσταυρωμένου μία φορά την εβδομάδα μιλούν για το πρόβλημα των ναρκωτικών μέσα από τη συχνότητα της Ορθόδοξης Μαρτυρίας, ενώ με συνεχείς δράσεις προσπαθούν να προσεγγίσουν τους χρήστες και να τους μιλήσουν για το Θεό, μοιράζοντάς τους την Αγία Γραφή.
Αυτόπτης μάρτυρας
Την Παρασκευή το πρωί οι εθελοντές του Εσταυρωμένου βρέθηκαν έξω από τον ΟΚΑΝΑ Βόλου και μοίρασαν τσάι και την Αγία Γραφή στους χρήστες. Οι περισσότεροι από αυτούς ανταποκρίθηκαν στην κίνηση αυτή και έσπευσαν να μιλήσουν και να πουν το πρόβλημά τους στους εθελοντές.
Την ίδια ώρα όμως ελάχιστα μέτρα μακριά από την είσοδο του ΟΚΑΝΑ γινόταν πώληση χαπιών. Οι αδύναμοι έτρεξαν, άλλοι δεν έδωσαν σημασία κι άλλοι σχολίασαν πως δεν είναι δυνατόν να κάνουν μία προσπάθεια και να συμβαίνει αυτό μπροστά στα μάτια τους!
