Αποστεωμένες αγελάδες, ξεκληρισμένα βοσκοτόπια και δεκάδες κτηνοτρόφοι στα όρια της καταστροφής είναι η εικόνα που παρουσιάζουν σήμερα οι κτηνοτροφικές οικογένειες που ζούνε και εργάζονται στα παρακάρλια χωριά… Περίπου 4.500 αγελάδες κινδυνεύουν από ασιτία λόγω του επαναπλημμυρισμού της λίμνης και της μείωσης των βοσκοτόπων!
Αντιμέτωποι με τα όρια της υπομονής τους μπροστά στο σκληρό πρόσωπο μιας πολιτείας που αδιαφορεί και τοπικών φορέων που κωλυσιεργούν είναι οι κτηνοτρόφοι των παρακάρλιων περιοχών. Η επανασύσταση της λίμνης έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα διατήρησης και συνέχισης των μονάδων.
«Έχουν μείνει μόνο τα μισά», δηλώνει ο πρόεδρος του Συλλόγου Αγελαδοτρόφων Παρακάρλιων περιοχών κ. Πανομάτης. Η σκληρότητα όμως από ό,τι φαίνεται δεν έχει όρια. Χωρίς τροφή οι αγελάδες καθημερινά αδυνατίζουν και η ασιτία τις καταδιώκει…
Συνολικά 1.000 ζώα σε έκταση 1.500 στρεμμάτων στο Κεραμίδι και ακόμα 3.500 περίπου στην ευρύτερη περιοχή των Καναλίων είναι σε άθλια κατάσταση με το δέρμα να σχηματίζει στα κόκαλά τους από την εξάντληση και την παντελή έλλειψη τροφής!
Όπως εξηγεί ο κ. Πανομάτης εξαιτίας του πλημμυρισμού της λίμνης δεν έχουν μείνει βοσκοτόπια, ενώ στα Κανάλια η παρατεταμένη ανομβρία δεν αφήνει στα χωράφια να φυτρώσει τροφή για τις αγελάδες.
Βέβαια αυτό είναι το δεύτερο χτύπημα για τους κτηνοτρόφους της περιοχής, οι οποίοι δεν έχουν πάρει καμία αποζημίωση, καθώς λίγο καιρό πριν οι αγελάδες πέθαιναν από το νερό της λίμνης που έπιναν.
«Όλα ξεκίνησαν από το Μάιο. Δεν υπάρχουν βοσκοτόπια. Τότε τα ζώα μας πεθαίνανε γιατί δεν υπήρχε νερό και επομένως και τροφή, αδυνατίζανε και ψοφούσαν. Μετά πέθαιναν από το νερό και τώρα πεθαίνουν πάλι από την ασιτία. Από πού να σωθούμε, πού να στραφούμε;», λέει αγανακτισμένος ο κ. Πανομάτης.
Ο ίδιος καταγγέλλει πλήρη αδιαφορία των αρμοδίων, υπουργείου, δήμου και Νομαρχίας, επισημαίνοντας πως «δεν με νοιάζει αν κάνουν συσκέψεις στη Νομαρχία ή αν ο Νομάρχης λέει πως γνωρίζει την κατάσταση. Λύση θέλουμε. Είμαστε χρεωμένοι μέχρι το λαιμό. Θα ασχοληθούν δηλαδή μόνο όταν αφού δούνε τα ζώα μας να πεθαίνουν να πεθαίνουμε και εμείς μετά από την ασιτία;».
