Εντονες αντιδράσεις από το αναπηρικό κίνημα στη Μαγνησία και ευρύτερα στη Θεσσαλία, προκαλεί η προσωρινή παραχώρηση του Κέντρου Στήριξης Αυτιστικών Ατόμων Μαγνησίας, από το Υπουργείο Εργασίας στο Υπουργείο Άμυνας, κατά χρήση και χωρίς ανταλλάγματα, προκειμένου να επισκευαστεί και να στεγάσει προσωρινά ασυνόδευτα παιδιά. Στο μοναδικό δημόσιο κέντρο για τον αυτισμό που δεν λειτούργησε ποτέ για το σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε, να παρέχει δηλαδή 24ωρη στήριξη στα παιδιά με αυτισμό και στις οικογένειές τους, καλούνται να συνυπάρξουν παιδιά με αυτισμό που παρακολουθούν μαθήματα στο δημοτικό σχολείο και το πρόγραμμα στο Κέντρο Ημέρα, με ασυνόδευτα παιδιά προσφύγων από χώρες στις οποίες φαίνεται να υπάρχει διαφορετική αντίληψη σε θέματα αναπηρίας.
Το θέμα εξετάστηκε στο τελευταίο συμβούλιο της Περιφερειακής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Θεσσαλίας. Προ δεκαπενθημέρου περίπου το Υπουργείο Εργασίας ζήτησε από το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Θεσσαλίας, που αποτελεί την ενιαία διοίκηση των προνοιακών ιδρυμάτων σε επίπεδο περιφέρειας, να στείλει συμβόλαια και τοπογραφικά των ιδρυμάτων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, προκειμένου να δει ποια κτήρια μπορούν να επισκευαστούν και να φιλοξενήσουν ασυνόδευτα προσφυγόπουλα.
Όπως αναφέρει η Περιφερειακή Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Θεσσαλίας, «με απογοήτευση και προβληματισμό πληροφορηθήκαμε την προσωρινή παραχώρηση της δομής Βόλου (πρώην Κέντρο Στήριξης Αυτιστικών Ατόμων Μαγνησίας) του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Θεσσαλίας στο Υπουργείο Άμυνας, κατά χρήση και χωρίς ανταλλάγματα, προκειμένου να επισκευαστεί και να στεγάσει προσωρινά, ασυνόδευτα παιδιά, τονίζει σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία.
Η απογοήτευσή μας έγκειται στο γεγονός ότι επί σειρά ετών όλες οι ηγεσίες των Υπουργείων Υγείας και Εργασίας, στάθηκαν αδύναμες να λειτουργήσουν μία απ’ τις μεγαλύτερες προνοιακές δομές της χώρας, σκοπός της οποίας ήταν η στήριξη των Αυτιστικών Ατόμων της κεντρικής Ελλάδας. Ο προβληματισμός μας εδράζεται στο γεγονός πως, ενώ επί σειρά ετών διαπιστώνεται αδυναμία και αδιαφορία των υπευθύνων να λειτουργήσουν τη Μονάδα, χρειάστηκε ελάχιστο χρονικό διάστημα, προκειμένου να δρομολογηθεί η χρήση της, για ασυνόδευτα παιδιά», σημειώνει σε ανακοίνωση που υπογράφει ο πρόεδρος της Περιφερειακής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία, κ. Ράλλης Τσιουλάκης.
«Με συνοπτικές διαδικασίες, μία απ’ τις μεγαλύτερες προνοιακές δομές της χώρας διαγράφηκε από τους σχεδιασμούς του υπουργείου, εξαφανίστηκε απ’ τον προνοιακό χάρτη της χώρας, ματαιώνοντας τις όποιες προσδοκίες απέμειναν στις οικογένειες των παιδιών με αναπηρία, για ενεργοποίηση της Μονάδας μετά από τόσα χρόνια αδράνειας», συνεχίζει ο ίδιος.
Η Ομοσπονδία ζητά απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων: «Η παραχώρηση της Μονάδας αφορά το σύνολό της, ή μέρος αυτής και αν ναι, σε ποιο ποσοστό; Σε πόσα χρόνια εκτείνεται η προσωρινή παραχώρηση; Η παραχώρηση χωρίς χρονικό προσδιορισμό προσιδιάζει με “λευκή επιταγή”. Η κάλυψη των πάγιων κοστών λειτουργίας θα βαρύνει το ήδη εξαιρετικά επιβαρυμένο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Θεσσαλίας, ή το Υπουργείο Άμυνας, ή άλλο φορέα; Θα εμπλακεί στο όλο εγχείρημα κάποια Μ.Κ.Ο. και αν ναι, ποια είναι αυτή;».
Η πληροφορία έχει ήδη προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στο αναπηρικό κίνημα της Μαγνησίας, και δη στους γονείς παιδιών με αυτισμό.
Το ΚΕΣΑΑΜ, σύμφωνα με τη γραμματέα της Ομοσπονδίας αλλά και πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων Ατόμων με Αναπηρίες Μαγνησίας, Ράνια Καρανικόλα, είχε παραδοθεί το 2004 με σκοπό να λειτουργήσει ως μονάδα ολοκληρωμένης φροντίδας και εκπαίδευσης για παιδιά με αυτισμό. «Δεν λειτούργησε ποτέ για το σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε», αναφέρει η κ. Καρανικόλα, η οποία πρόσθεσε ότι μόνο μετά από πιέσεις των γονέων ιδρύθηκε και λειτουργεί μέχρι σήμερα δημοτικό σχολείο με 25 μαθητές και κέντρο ημέρας στο οποίο παρακολουθούν προγράμματα 11 παιδιά. Δεν άνοιξε ποτέ ο ξενώνας για τη φιλοξενία παιδιών από όλη την Ελλάδα, λόγω διαχρονικής αδυναμίας κάλυψης των λειτουργικών αναγκών και λόγω έλλειψης προσωπικού, ενώ δεν κατέστη εφικτή ούτε η επέκταση μέχρι το απόγευμα της λειτουργίας του Κέντρου Ημέρας.
«Στη συγκεκριμένη δομή δεν μπορούν να συνυπάρξουν παιδιά με αυτισμό με ασυνόδευτα παιδιά από διάφορες χώρες. Θα υπάρξουν λειτουργικές δυσκολίες, δεδομένου ότι υπάρχει διαφορετική κουλτούρα σε θέματα αναπηρίας», ανέφερε η κ. Καρανικόλα.
ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
