Αποστάσεις χιλιομέτρων με τα πόδια διανύουν καθημερινά οι Βολιώτες, που προτιμούν να περπατούν για να πάνε στον προορισμό τους, παρά να χρησιμοποιήσουν ταξί.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ελένη Χάνου
Ιδιοκτήτες ταξί καταγράφουν μέχρι και ταξιδιώτες φορτωμένους με βαλίτσες να τις σέρνουν για μεγάλες αποστάσεις ακόμη και σε κακοκαιρία, προκειμένου να πάνε στο σταθμό των λεωφορείων ή του τρένου, αποφεύγοντας να πληρώσουν ταξί.
«Είμαι 25 χρόνια επαγγελματίας ταξιτζής και αυτό το χάλι δεν το έχω ξαναζήσει», αναφέρει ο ιδιοκτήτης ταξί, Δημοσθένης Παπασπαλάρης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η κρίση στον κλάδο των ταξί, ξεκίνησε ήδη από το 2009, τα τελευταία όμως δύο χρόνια, το πρόβλημα έχει κορυφωθεί. Οπως αναφέρει, το μεροκάματο εξανεμίστηκε, μαζί με την εξαφάνιση από τις πιάτσες των ταξί των πελατών, που λόγω οικονομικής κρίσης, επιλέγουν να πάνε στον προορισμό τους, είτε με λεωφορείο είτε με τα πόδια, ακόμη κι αν οι αποστάσεις είναι μεγάλες.
Οι ουρές που κάποτε υπήρχαν στις πιάτσες των ταξί, από επιβάτες που αναζητούσαν ένα ταξί για να πάνε στον προορισμό τους, εξαφανίστηκαν. Πλέον τα ταξί είναι εκείνα που κάνουν ουρά στην πιάτσα, περιμένοντας έναν πελάτη να σπάσει τη μονοτονία…
Όπως επισημαίνει ο κ. Παπασπαλάρης, οι ταξιτζήδες περιμένουν στις πιάτσες έως και 25, ώρες για να πάρουν μία κούρσα, κόστους 3,40 ευρώ. Ούτε λόγος να βγουν στους δρόμους για την αναζήτηση επιβατικού κοινού, από τη στιγμή που το πετρέλαιο κίνησης παραμένει στο ύψος τους και μαζί οι φυσικές φθορές στα επαγγελματικά τους αυτοκίνητα, δύσκολα αποκαθίστανται.
«Ο τζίρος τις καθημερινές δεν ξεπερνά τα 30- 40 ευρώ το ανώτερο και πρόκειται για τζίρο που αφορά σε 15 ώρες εργασίας. Τα Σαββατοκύριακα, η κίνηση είναι ακόμη πιο πεσμένη, παρόλο που ο κόσμος βγαίνει», σημειώνει ο κ. Παπασπαλάρης.
Ολόκληρες παρέες, ξεκινούν από τη συνοικία του Αγίου Νικολάου, όπου έχουν βγει για διασκέδαση και ακόμη και μεταμεσονύκτιες ώρες, περπατούν για ώρα, ολόκληρα χιλιόμετρα μέχρι να επιστρέψουν στο σπίτι τους. «Βλέπουμε κοπέλες φορτωμένες με βαλίτσες να πιάνουν την παραλία από το ύψος του Αγίου Κωνσταντίνου και με τα πόδια να πηγαίνουν στο σταθμό των ΚΤΕΛ, ακόμη και με άσχημες καιρικές συνθήκες. Κι όμως το κόμιστρο δεν είναι υψηλό. Αν μαζευτούν τρία άτομα που μένουν στην ίδια γειτονιά, πληρώνουν από ένα ευρώ ο καθένας και φθάνουν έξω από την πόρτα του σπιτιού τους», επισημαίνει.
Ασυντήρητα
Αποτέλεσμα της κατάστασης, πολλοί ιδιοκτήτες ταξί να αφήνουν ασυντήρητα τα αυτοκίνητά τους, αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στο υψηλό κόστος του καθιερωμένου σέρβις. Δυσβάστακτες είναι και οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές τους, που σε συνδυασμό με την τιμή των καυσίμων, δεν τους αφήνει τίποτα στην τσέπη. «Η δουλειά όσο πάει και πέφτει», παρατηρεί ο κ. Παπασπαλάρης.
