ΤΟΠΙΚΑ

Οκτώ μήνες εφιάλτης με Covid για 56χρονη Βολιώτισσα

οκτώ-μήνες-εφιάλτης-με-covid-για-56χρονη-βολι-349871

Ελυσε τη σιωπή της και μίλησε για τον εφιάλτη που βιώνει εδώ και 8 μήνες μετά τη νόσησή της από κορονοϊό 56χρονη Βολιώτισσα. Εν μέσω πανδημίας με χιλιάδες κρούσματα κορονοϊού στέλνει το δικό της μήνυμα. «Αν είχα προλάβει να εμβολιαστώ, δεν θα νοσούσα τόσο βαριά», επισημαίνει.

Η ίδια δεν είχε προλάβει να εμβολιαστεί, όταν διαγνώστηκε θετική, καθώς η εμβολιαστική διαδικασία αφορούσε την περίοδο εκείνη άτομα μεγάλης ηλικίας. Εχοντας πλέον κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου στις 30 Σεπτεμβρίου και αντιμετωπίζοντας τις σοβαρές συνέπειες του συνδρόμου long covid αναφέρει με αφοπλιστικό τρόπο: «Αν είχα προλάβει να εμβολιαστώ δεν θα νοσούσα τόσο βαριά. Εύχομαι να γίνουμε όλοι γρήγορα καλά. Κουράστηκα. Διαλύθηκε η ζωή μου. Περάσατε από εντατική εσείς;».

Η περιπέτεια της γυναίκας, που αποτελεί ένα ακόμα δυνατό καμπανάκι κινδύνου για όσους ανεμβολίαστους εξακολουθούν να παρασύρονται από τις επικίνδυνες θεωρίες των αρνητών, διήρκεσε μέχρι τις 27 Ιουλίου. Ωστόσο, μέχρι σήμερα εξακολουθεί να έχει σοβαρά προβλήματα υγείας με εξάρτηση από οξυγόνο, καθώς και κινητικά.

Σε δημοσιοποίηση που έγινε για τη συγκλονιστική της ιστορία η ίδια περιγράφει: «Στις 11 Μαρτίου το βράδυ άρχισε να με ενοχλεί λίγο ο λαιμός μου και με έπιασε ξερόβηχας. Σάββατο, 13 Μαρτίου, πάω στο νοσοκομείο Βόλου και υποβάλλομαι σε εξετάσεις και μοριακό τεστ, το οποίο την Καθαρά Δευτέρα, 15 Μαρτίου, βγήκε θετικό. Αρχίζω κορτιζόνη, αντιβίωση και σιρόπι για το βήχα. Την Τρίτη, 16 Μαρτίου, αρχίζει ρίγος και ξαφνικά παθαίνω ακαμψία. Το σώμα μου ήταν σαν ένα ξύλο που δεν μπορούσε να λυγίσει. Είχα 39,5. Όλη νύχτα δεν έπεφτε με ατελείωτα αντιπυρετικά και ντους. Έπεσε το πρωί. Επικοινωνώ με τον γιατρό στο νοσοκομείο και μου συστήνει να πάω για έλεγχο το μεσημέρι. Πηγαίνω και τους λέω έχω covid, με στέλνει ο γιατρός (διευθυντής της νοσηλευτικής υπηρεσίας) και είπε να γίνει έλεγχος. Μέρα βροχερή και με κρύο. Επί δύο ώρες ήμουν έξω όρθια και παρακαλούσα να με δει γιατρός, μέχρι που απελπίστηκα και γύρισα σπίτι. Δεν άντεξα. Αυτό ήταν και η χαριστική βολή».

Την Πέμπτη, 18 Μαρτίου, το οξυγόνο της έπεσε στο 85. Τηλεφώνησε σε ασθενοφόρο και άρχισε ο Γολγοθάς της. «Βρέθηκα στη μονάδα covid. Δύο μέρες αργότερα λόγω επιδείνωσης στη μονάδα αυξημένης φροντίδας (ΜΑΦ) άλλες 2 μέρες και λόγω περαιτέρω επιδείνωσης στη ΜΕΘ covid για 19 μέρες. Δύο φορές ήρθαν να με διασωληνώσουν. Έχω πάθει 2 πνευμονικές εμβολές. Οι πνεύμονες έχουν μεγάλες ζημιές. Όλο αυτό το διάστημα της παραμονής στο νοσοκομείο δεν σηκωνόμουν φυσικά από το κρεβάτι», σημειώνει.

Μόνη επαφή με τον έξω κόσμο είχε με μηνύματα από το κινητό ή από γιατρούς και νοσηλευτές που μου έφερναν χαιρετίσματα από συγγενείς ή φίλους. « Μέσα στη ΜΕΘ covid μόνο τα μάτια και τα ιδρωμένα μέτωπα πίσω από τις άσπρες στολές ήταν η παρηγοριά μου. Οι μάσκες που αναγκάστηκα να υποστώ για λήψη οξυγόνου ήταν ασφυκτικές. Είχε γίνει σαν σόλα ο λαιμός και το στόμα μου. Προσευχόμουν να ζήσω για να ξαναδώ την μονάκριβη κόρη μου. Τελικά τα κατάφερα και έζησα», λέει. Η παραμονή της στην παθολογική κλινική μετά ήταν τραυματική ήταν κόλαση. Πήρε 12 βράδια αποκλειστική νοσοκόμα (720 ευρώ). Στις 23 Απριλίου πήρε επιτέλους το εξιτήριο.

Μεταξύ άλλων σημειώνει: «Πήγα πριν 20 μέρες στο post covid ιατρείο στην ιατρική σχολή στη Λάρισα όπου μου έκαναν εξέταση διάχυσης και μου έδωσαν κι άλλη κορτιζόνη. Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Τα μαλλιά μου άρχισαν να πέφτουν. Νιώθω απίστευτη εξάντληση. Για την long covid δεν μου μίλησε κανείς. Τυχαία ανακάλυψε την ομάδα μια συνάδελφό της».

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου