Η δημοτική παράταξη “Μαζί για το Βόλο” σε ανακοίνωσή της σχετικά με την επένδυση στο λιμάνι του Βόλου σχολιάζει τα όσα έγιναν στη συνέντευξη τύπου παρουσίαση της επένδυσης αλλά και στα κενά που προκύπτουν.
Η ανακοίνωση αναφέρει:
Λίγο μετά το νέο ρεσιτάλ χυδαιότητας του Α. Μπέου στο Δημαρχείο, στα πλαίσια επένδυσης που σχεδιάζεται στο λιμάνι του Βόλου, προσπαθούμε όσο και αν έχει γίνει συνήθεια να πείσουμε τον εαυτό μας πως όλο αυτό είναι ένα ψέμα. Δυστυχώς δεν είναι. Όπως και να το χαρακτηρίσει κανείς στερεύει από λέξεις. Το μόνο που πρέπει να επισημανθεί είναι «ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του» για το πόσο ακόμα θα υπάρχει ανοχή στον κατήφορο.
Η δημοτική μας κίνηση είναι ξεκάθαρη καιρό τώρα και δεν πέφτει από τα σύννεφα. Για αυτό και θεωρούμε σημαντικό να μην αφήσουμε να επισκιάσει όλη αυτή η συμπεριφορά πεζοδρομίου την πραγματική ουσία από την με ‘’τυμπανοκρουσίες΄΄ παρουσίαση σχεδιαζόμενης επένδυση στο λιμάνι.
Η ουσία λοιπόν είναι πως όχι σοφότεροι, αλλά με πολλές απορίες και ανησυχίες πρέπει να έμειναν όσοι παρακολούθησαν τα όσα ειπώθηκαν στο Δημαρχείο (πλην των συνηθισμένων πλέον τραμπουκισμών).
Κατά τη γνώμη μας είναι εξαιρετικά δύσκολο να τοποθετηθεί κανείς με την απαιτούμενη σοβαρότητα και αξιοπιστία σε αυτό το θέμα διότι απουσιάζουν κρίσιμα στοιχεία. Για παράδειγμα, δεν έχει παρουσιαστεί το business plan από το οποίο να προκύπτει το κόστος της επένδυσης, η χρηματοδότησή της (τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης πολλοί τους ορέγονται…), η ανάλυση κόστους – οφέλους κλπ.
Για την επένδυση θα απαιτηθούν 1. στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και 2. τροποποίηση του Master Plan του λιμανιού που πρέπει να γίνουν από τον ΟΛΒ και δεν μπορούμε να αντιληφθούμε μέσω ποιας διαδικασίας το κόστος θα καλυφθεί από τον ενδιαφερόμενο ιδιώτη (“Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει”;). Επίσης τίθεται θέμα διάθεσης του υγροποιημένου φυσικού αερίου και ανταγωνιστικότητάς του με το ήδη υπάρχον δίκτυο διάθεσης της ΕΔΑΘΕΣΣ αλλά και με δεδομένο ότι το απαιτούμενο κόστος μετατροπής καυσίμου σε παραγωγικές μονάδες και πλοία καθυστερεί ή ματαιώνει τις αναγκαίες επενδύσεις προκειμένου να γίνει η στροφή σε αυτή τη μορφή χρήσης καυσίμου.
Τέλος, η πολυδιαφημιζόμενη συμμετοχή της ΕΧΧΟΝ περιορίζεται σε ένα μνημόνιο κατανόησης από αυτά που υπογράφονται κατά δεκάδες κάθε μέρα καθώς δεν δεσμεύουν σε τίποτα τους συμβαλλόμενους.
Όλα τα παραπάνω δημιουργούν εύλογο προβληματισμό για τους σκοπούς της επένδυσης και κυρίως για το μακροπρόθεσμο ορίζοντα ή μη της επένδυσης αυτής (εκτός αν είναι αρκετή μόνο ως επένδυση η έκδοση της σχετικής άδειας από τη ΡΑΕ). Το μέλλον θα δείξει.
Πάνω από όλα απαιτείται σοβαρότητα, όταν σε μια πόλη που πλήττεται από την ανεργία να υπόσχεται κανείς 1300 θέσεις εργασίας και να δημιουργεί προσδοκίες που δεν μπορούν να υλοποιηθούν όσο εύκολα παρουσιάζεται.
