Δήλωση του υποψηφίου περιφερειακού συμβούλου Γρηγόρη Ιγγλέση
Μπήκα στην πολιτική το 2011. Μετά από μια μακρά και μεστή πορεία στην Πολεμική Αεροπορία ένιωθα έτοιμος και διατεθειμένος να προσφέρω στην πόλη που ζω και αγαπώ. Ο λαός του Βόλου με τίμησε αναδεικνύοντάς με δημοτικό σύμβουλο μεταξύ των πρώτων σε σταυρούς. Θυμάμαι το δέος που με διακατείχε όταν προσήλθα για πρώτη φορά στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, την σύνθεση του οποίου επέβαλλε με την ψήφο του ο λαός του Βόλου. Και ο χρόνος κύλισε. Προσπάθησα. Νομίζω, τηρουμένων των αναλογιών, καλά τα κατάφερα. Ομως η πόλη, δυστυχώς, δεν τα κατάφερε. Η Δημοτική Αρχή, καθοδηγούμενη περίτεχνα απ’ τον Δήμαρχο «μαιτρ» της αβλαβούς, επιδερμικής, ανούσιας, διαχείρισης και μετάθεσης στις επερχόμενες γενεές της λύσης των προβλημάτων, απλά «έσπρωχνε» τον χρόνο. Και ο χρόνος κυλούσε. Ισως οι μόνοι ωφελημένοι, σαφώς πλην της πόλης, ήταν οι ίδιοι οι διαχειριστές που προανέφερα επειδή θεωρούσαν πως η επένδυση στη μιζέρια, τη διαμαρτυρία, το χάϊδεμα των αυτιών και το μηδενικό έργο, επειδή θεωρούσαν πως ο στόχος εξασφάλισης και πάλι της «καρέκλας» θα ήταν εφικτός. Εχω την εντύπωση πως ήταν απολύτως συνειδητή η επιλογή τους να αποτρέψουν, ή και να αποκλείσουν, με τις τακτικές τους άξιους συμπολίτες μας (και ο Βόλος έχει πάρα πολλούς αναλογικά με τις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδος) να ασχοληθούν με τα κοινά. Δυστυχώς το πέτυχαν. Οι μέτριοι επιδιώκουν την αναμέτρηση μόνο με μέτριους για να αναδείξουν το έτσι κι αλλιώς κοντό τους ανάστημα. Ετσι, όταν έγιναν κατά κάποιο τρόπο γνωστές οι υποψηφιότητες εκείνες που θα επεδίωκαν μέσω της ανάληψης της Δημαρχίας την αναβάθμιση(!) της ζωής της πόλης και την αναμόρφωση(!) της ωραιότερης ίσως πόλης της Ελλάδας, και μη έχοντας πολλά να ελπίζω με βάση τις ικανότητες και την προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική διαδρομή ενός εκάστου, απεφάσισα ν’ αλλάξω «γήπεδο». Η πόλη του Βόλου, και η Μαγνησία γενικότερα, είχαν να ελπίζουν αποκλειστικά και μόνο απ’ την περιφέρεια. Από τον μηχανισμό εκείνο που στάθηκε όρθιος και δίπλα στους πολίτες στους χαλεπούς καιρούς της κρίσης. Από την παράταξη στην ηγεσία της οποίας βρισκόταν ένας άξιος, έντιμος, εργατικός και ηθικός άνθρωπος, δυστυχώς για εμάς τους Βολιώτες απ’ την Λάρισα, ο Κώστας Αγοραστός.
Αγαπητοί συμπολίτες, αποφάσισα να στρατευθώ στον αγώνα για μια καλύτερη Μαγνησία στο πλευρό του, κατά τεκμήριο πλέον με βάση των αποτελέσματα της θητείας του, ικανότατου, νυν και εκ νέου υποψηφίου, περιφερειάρχη που πολλά προσέφερε στην περιοχή μας. Σκοπός και στόχος μου η προσφορά στην πόλη και στον Νομό. Η προώθηση έργων και η θέσπιση διαδικασιών που θα αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής των συμπολιτών μας, θα συνδράμουν στη μείωση της ανεργίας, θα αναδείξουν τις δυνατότητες της περιοχής μας και βέβαια δεν θα μεταφέρουν την επίλυση προβλημάτων που πρέπει να αντιμετωπισθούν εδώ και τώρα στο απώτερο μέλλον και στην πλάτη των παιδιών μας. Άλλωστε, όπως είπε ο μεγάλος Καζαντζάκης στο έργο του αναφορά στον Γκρέκο
«χρέος έχουμε, πέρα από τις ατομικές έγνοιες, πέρα απ’ τις βολικές μας συνήθειες, πιο πάνω από τον εαυτό μας, να θέσουμε ένα σκοπό κι αυτόν τον σκοπό να μοχτούμε να τον φτάσουμε. Οχι να τον φτάσουμε. Μια περήφανη ψυχή, ευτύς ως φτάσει τον σκοπό της, τον μετατοπίζει ακόμη πιο πέρα: όχι να τον φτάσουμε, παρά να μην σταματήσουμε ποτέ στον ανήφορο. Έτσι μονάχα αποκτάει η ζωή ευγένεια και ενότητα».
Ολοι μαζί για να απογειώσουμε την αγαπημένη μας Μαγνησία.
