ΤΟΠΙΚΑ

Καθημερινός αγώνας επιβίωσης

καθημερινός-αγώνας-επιβίωσης-298078

Δεινοπαθούν καθημερινά οι ιχθυοπώλες, προκειμένου να κρατήσουν ανοιχτά τα καταστήματά τους στην ιχθυαγορά στο Παλαιό Λιμεναρχείο, η οποία ξεκίνησε τη λειτουργία της το 2006. Ωστόσο, η εικόνα που παρουσιάζει έχει αλλάξει δραματικά τα τελευταία τρία χρόνια, καθώς από τα δέκα ιχθυοπωλεία που λειτουργούσαν έχουν επιβιώσει μόνο τα πέντε, με δύο από τα λουκέτα να έχουν κλειδώσει τον τελευταίο χρόνο.

Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΓΙΑΝΝΟΥΚΟΥ

Το σύνολο των καταστηματαρχών της στοάς δίνει καθημερινό αγώνα για να αντιμετωπίσει τα πρόσθετα βάρη, τα οποία σωρεύτηκαν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της περιορισμένης αγοραστικής δύναμης των Βολιωτών. Μέρα με τη μέρα φθίνουν οι αντοχές των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στην εν λόγω στοά, καθιστώντας πολύ πιθανό το ενδεχόμενο νέων λουκέτων.

Ενδεικτικά, η ιχθυοπώλης Αναστασία Φουντουλίτσα τονίζει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ότι «η αγορά είναι άδεια ακόμα και τις πρωινές ώρες. Δεν υπάρχει ούτε ένας πελάτης, με αποτέλεσμα να καθόμαστε εν ώρα εργασίας» και συνεχίζει: «Ενα Σάββατο περιμένουμε για να δουλέψουμε παραπάνω, αλλά πλέον η κίνηση του Σαββάτου παρουσιάζει την ίδια άσχημη εικόνα με τις καθημερινές». «Τίποτα, τα πράγματα είναι χάλια», επαναλαμβάνει με έμφαση.

Η ίδια συμπληρώνει ότι το φετινό καλοκαίρι δεν υπήρχε καθόλου ζήτηση από επισκέπτες, όπως γινόταν συνήθως τα προηγούμενα χρόνια, προκειμένου να τονωθεί η τοπική αγορά.

Παράλληλα, η κίνησή της την ημέρα της γιορτής του Σταυρού, ημέρας νηστείας, σημειώθηκε για ακόμη μια φορά υποτονική, με την Αν. Φουντουλίτσα να δηλώνει χαρακτηριστικά: «Ελπίζαμε σε αύξηση του τζίρου στη μεγάλη νηστεία του Σταυρού, και γι’ αυτό είχαμε προμηθευτεί ποικιλία νηστίσιμων, αλλά ευτυχώς όχι σε μεγάλες ποσότητες, αφού η ζήτηση αποδείχθηκε ελάχιστη τελικά».

Στο μεταξύ, η αγοραστική δύναμη του Ελληνα έφτασε στο ναδίρ, δεν υπάρχουν περιθώρια για πολλές δαπάνες, εξηγεί ο Λεωνίδας Ασλάνης, που δραστηριοποιείται 35 χρόνια στη βολιώτικη ιχθυαγορά και διατηρεί με δυσκολία την οικογενειακή του επιχείρηση στην περιοχή. Ωστόσο, όντας ο ίδιος φύσει αισιόδοξος χαρακτήρας, αντιμετωπίζει την κατάσταση με χαμόγελο, και στηρίζεται αποκλειστικά στη σταθερή πελατεία: «Εχουμε καθημερινούς πελάτες που μας προτιμούν, διαφορετικά θα είχαμε κλείσει, όπως τα άλλα μαγαζιά της στοάς».

Στη γνώριμη πελατεία στηρίζει τις ελπίδες του για επιβίωση και ο Παναγιώτης Δαφερέρας, ο οποίος μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, εξυπηρετεί παράλληλα τους δύο πελάτες, που τους γνωρίζει μάλιστα με τα μικρά τους ονόματα. «Στηριζόμαστε σε φίλους και γνωστούς που είναι ο πελάτες μας χρόνια, αλλιώς διερχόμενος κόσμος δεν υπάρχει», αναφέρει.

Ο ίδιος περιγράφει την απελπιστική κατάσταση ως εξής: «Προσπαθούμε να επιβιώσουμε, κάνοντας υπομονή, διότι πλέον είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Τα τελευταία τρία χρόνια υπάρχει μεγάλη πτώση στο τζίρο, αφού ο κόσμος δεν έχει χρήματα για να κινηθεί η αγορά». Προσθέτει ότι «καθώς μειωθήκαν μισθοί και συντάξεις, οι Βολιώτες περιορίζονται στο να αγοράζουν αποκλειστικά φθηνά, μικρά ψάρια, όπως γαύρο, σαρδέλες, κολιούς και σαυρίδια, οπότε και οι αγορές τους δεν ξεπερνούν τα πέντε ευρώ».

Σωρεία λουκέτων

Τα πάγια λειτουργικά έξοδα σε συνδυασμό με τα υψηλά μισθώματα των καταστημάτων της αγοράς, έχουν γίνει δυσβάστακτο βάρος στις πλάτες των επαγγελματιών. Μόλις δύο μήνες πριν έκλεισε άλλο ένα κατάστημα στην περιοχή, διότι η ιδιοκτήτρια δεν άντεξε να βλέπει τα έξοδα της να είναι περισσότερα από τα έσοδα, όπως πληροφορούν οι επαγγελματίες της ψαραγοράς.

Την ίδια στιγμή ο Λεωνίδας Ασλάνης σχολιάζει σχετικά:«Δυστυχώς η κατηφόρα συνεχίζεται, διότι η κατάσταση ολοένα και χειροτερεύει. Οταν χρωστάς εφορία, ενοίκια και ΤΕΒΕ, χωρίς να έχεις έσοδα, μοιραία οδηγείσαι στο λουκέτο».

«Πάντα είχαμε προβλήματα στο συγκεκριμένο χώρο, όπως τα ακριβά ενοίκια για την περιοχή, ωστόσο, σε αυτά, προστέθηκαν και τα προβλήματα που έφερε η οικονομική κρίση, με την κίνηση να είναι μειωμένη ακόμη και την ημέρα του Σταυρού», αποκαλύπτει ο Φιλίππου Ιωάννης, που ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στο συγκεκριμένο κλάδο από το άνοιγμα της ψαραγοράς το 2006.

Ο ιδιοκτήτης ιχθυοπωλείου στο Παλαιό Λιμεναρχείο, Δημήτρης Αρβανιτίδης, τονίζει ότι: «Τα έξοδα τρέχουν, δεν υπάρχει αισιοδοξία αφού εκτιμούμε ότι ο χειμώνας προμηνύεται δυσκολότερος για εμάς, καθώς τα έξοδα θα πολλαπλασιαστούν». Αν ο κόσμος δεν έχει χρήματα, πώς να ψωνίσει και τι να πρωτοπληρώσει; διερωτάται ο ίδιος. Από την επιβολή των μνημονίων και ύστερα, υπάρχει κατακόρυφη πτώση, σημειώνει χαρακτηριστικά.

«Πολύ δύσκολος θα είναι ο χειμώνας, ας ελπίσουμε ότι θα καταφέρουμε να επιβιώσουμε, όσοι έχουμε απομείνει. Οι συνάδελφοι εδώ, όλοι βγάζουμε μόνο τα έξοδα, οπότε το ενδεχόμενο νέων λουκέτων είναι πολύ πιθανό», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Παναγιώτης Δαφερέρας.

Σημειώνεται ότι, μετά από αίτημα του συνόλου των καταστημάτων της στοάς, πριν δύο χρόνια, εγκρίθηκε από τον Οργανισμό Λιμένος 100 ευρώ μείωση στα μισθώματα, υπό την προϋπόθεση να εξοφλούνται έγκαιρα τα ενοίκια. Ειδάλλως, ισχύει το προηγούμενο μισθολογικό καθεστώς. Ομως, επειδή οι ιχθυοπώλες -λόγω των αντίξοων συνθηκών που επικρατούν- αδυνατούν να πληρώσουν στην ώρα τους, με αποτέλεσμα να καταβάλλουν περίπου το ποσό των 520 ευρώ, έναντι του ποσού των 420 ευρώ, μετά τη σχετική μείωση.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου