Την προσπάθεια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου, αλλά και αξιοποίηση όλων των προσφερόμενων ευκαιριών που θα συμβάλλουν στην ταχύτερη και αποδοτικότερη υλοποίηση των επιδιωκόμενων αναπτυξιακών στρατηγικών και επενδύσεων στη χώρα μας, εξήρε ο βουλευτής Μαγνησίας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Ν.Δ. Χρήστος Μπουκώρος κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής, με αφορμή την ψήφιση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων.
Μεταξύ άλλων, ο Χρήστος Μπουκώρος κατηγόρησε την αξιωματική αντιπολίτευση για εμμονή σε πρακτικές του παρελθόντος που δεν προάγουν την πολιτική σταθερότητα, ούτε και την ασφάλεια δικαίου, τις δύο βασικότερες προϋποθέσεις –όπως είπε- για την προσέλκυση επενδυτών.
Πιο αναλυτικά, στην ομιλία του ο βουλευτής Μαγνησίας επεσήμανε τα εξής: «Επενδύσεις, επενδυτικό περιβάλλον, οικονομία, ανάπτυξη, ελληνικό ΑΕΠ, θέσεις εργασίας, ζητούμενα ακόμα για τη χώρα μας παρά το γεγονός ότι εδώ και δυόμιση χρόνια στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται ένας Πρωθυπουργός και μια κυβέρνηση που βελτιώνουν συνεχώς το νομοθετικό πλαίσιο και επιχειρούν να αξιοποιήσουν όλες τις προσφερόμενες ευκαιρίες.
Βλέπουμε από την πλευρά κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μια εμμονή σε θέσεις που κάθε άλλο παρά μπορούν να οδηγήσουν σε αξιοποίηση αυτών των ευκαιριών και υλοποίηση της συγκεκριμένης αναπτυξιακής στρατηγικής. Ένας προσανατολισμός στο δημόσιο, λες και η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι ταγμένη να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Μια προσήλωση σε τακτικές που οδηγούν σε καθυστερήσεις και γραφειοκρατία. Είναι συνυφασμένα αυτά τα δύο χαρακτηριστικά του ελληνικού δημοσίου με την αδιαφάνεια και τα παρεπόμενά της. Έρχεται σήμερα να αντιδράσει σε ποιο πράγμα; Στο ότι οι Υπουργοί, ο κ. Γεωργιάδης και ο κ. Παπαθανάσης παίρνουν μια πρωτοβουλία για μια υπηρεσία μιας στάσης ώστε να δώσουμε ταχύτητα στην εξέταση των επενδυτικών αιτημάτων και να αυξήσουμε την απορροφητικότητα, που είναι και το ζητούμενο. Τα χρηματοδοτικά εργαλεία και τα χρηματοδοτικά προγράμματα μας δίνουν δυνατότητες αξιοποίησης πολλών δισεκατομμυρίων. Η απορροφητικότητα, όμως, τα προηγούμενα χρόνια αλλά και γενικότερα είναι στο 25%, 30%, 40%, 50%. Σε έναν άνυδρο τόπο μας προσφέρεται νερό και εμείς δεν το αξιοποιούμε. Το πετάμε στη θάλασσα.
Αυτό έρχεται να διορθώσει ο νόμος για τις στρατηγικές κι εμβληματικές επενδύσεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Φιλοδοξούμε, προσδοκούμε, βάσιμα θέλω να πιστεύω, ότι ο νόμος που σήμερα θα ψηφίσουμε θα συνδυαστεί με τον νέο επενδυτικό νόμο, με την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανασυγκρότησης, τις προκηρύξεις ΕΣΠΑ, μέσα σε ένα περιβάλλον που επιτυγχάνονται ικανοποιητικοί ρυθμοί ανάπτυξης οι οποίοι με βάση τον προϋπολογισμό που θα ψηφίσουμε σε λίγες μέρες ανέρχονται κοντά στο 7%. Όπως είπαν όμως και προηγούμενοι συνάδελφοι, σύμφωνα με εκτιμήσεις διεθνών οργανισμών, ενδέχεται να περάσουν και το 10% και να πλησιάσουν το 11%.
Σε ένα περιβάλλον πολιτικής σταθερότητας τι είναι αυτό που παγκοσμίως μετατρέπει έναν τόπο σε επενδυτικό προορισμό; Πού οδηγούνται τα κεφάλαια, οι ιδέες, οι αναπτυξιακές προτάσεις στον κόσμο μας σήμερα; Σε ποιες περιοχές; στις περιοχές που έχουν χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές; Ούτε καν στις περιοχές που έχουν χαμηλά ημερομίσθια. Αυτό πράγματι το υπογραμμίζω και το αναδεικνύω ως ένα πρόβλημα. Κατευθύνονται στις περιοχές που έχουν πολιτική σταθερότητα καταρχάς, χαμηλό πολιτικό ρίσκο. Αυτό είναι το πρώτο ζητούμενο. Το πρώτο κριτήριο. Και η κυβέρνησή μας και ο Πρωθυπουργός την πολιτική σταθερότητα, παρά τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις που αντιμετωπίσαμε, την διαφυλάττουν ως κόρη οφθαλμού. Γι’ αυτό και οι συνεχόμενες δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού για εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Πολιτική σταθερότητα λοιπόν είναι το πρώτο.
Το δεύτερο τι είναι; Η ασφάλεια δικαίου και τι είναι ασφάλεια δικαίου; Σε μια περίπτωση αμφισβητούμενη, ιδιοκτησιακού καθεστώτος ή δυνατότητας αδειοδότησης ή ένταξης σε ένα χρηματοδοτικό εργαλείο, ο επενδυτής θέλει να γνωρίζει πότε θα τελεσφορήσει η υπόθεσή του, πότε θα εξεταστεί η πρότασή του, πότε θα εκδοθεί η δικαστική απόφαση, πότε θα ενταχθεί στο χρηματοδοτικό εργαλείο για το οποίο ενδιαφέρεται. Όλα αυτά μαζί συνιστούν την ασφάλεια δικαίου.
Άκουσα από κάποιους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να λένε «Θέλουμε υπομονετικούς επενδυτές». Να υπομένουν και να επιμένουν, αντιλαμβάνομαι ότι εννοούν. Πόσα χρόνια άραγε; Δεν έχει αντιληφθεί ακόμα η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι ζούμε σε έναν κόσμο ανταγωνιστικό, ότι η επένδυση που θα φύγει από την Ελλάδα θα πάει στη γειτονική Τουρκία ή σε κάποια άλλη περιοχή του κόσμου. Είναι καλύτερο να πεις ότι «Εγώ δεν θέλω όλες τις επενδύσεις και θα πει το κράτος ποιες επενδύσεις θα γίνουν και είμαι κρατιστής και δεν το κρύβω, πρέπει να τα ελέγχει τα πάντα το κράτος», από το να λες «Ελάτε, επενδυτές, είμαστε φιλοεπενδυτές, αλλά θα περιμένετε και πέντε, έξι, δέκα χρόνια, πότε θα βγει η ένταξη, πότε θα βγει η δικαστική απόφαση, πότε θα ολοκληρωθούν οι διοικητικές διαδικασίες και οι αδειοδοτήσεις». Αυτό εννοείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Το δεύτερο λοιπόν είναι η ασφάλεια δικαίου.
Τρίτη παράμετρος είναι οι φορολογικοί συντελεστές, οι οποίοι μπορούν να προϋπολογιστούν από τον κάθε υποψήφιο επενδυτή. Το γνωρίζει ευθύς εξαρχής και αν υπάρχει πολιτική και οικονομική σταθερότητα αυτοί οι συντελεστές δύσκολα επιδεινώνονται, μάλλον βελτιώνονται όταν υπάρχουν τα δύο χαρακτηριστικά που περιέγραψα προηγουμένως.
Κατά συνέπεια, τι κάνει αυτός ο νόμος; Κάνει όλα αυτά μαζί. Συγκροτεί μια υπηρεσία μιας στάσης, one stop shop, στη Διεύθυνση Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης, την οποία ελπίζουμε, κύριε Υπουργέ, ότι θα ενισχύσετε, εσείς προσωπικά. Και γιατί λέω ότι το ελπίζουμε; Δεν το λέω για να σας κολακεύσω, αλλά το λέω γιατί όταν αναλάβατε η κάθε ένταξη καθυστερούσε περίπου εξακόσιες σαράντα ημέρες. Εξακόσιες σαράντα ημέρες σημαίνει περίπου δύο χρόνια. Σήμερα ο Υπουργός έχει ένα μέσο όρο εντάξεων εκατόν σαράντα ημέρες. Φιλοδοξούμε με τον νόμο για τις στρατηγικές και εμβληματικές επενδύσεις οι εντάξεις να είναι σε ένα διάστημα χρονικό της τάξεως των εξήντα ή εβδομήντα ημερών. Ταχύτητα, αξιοπιστία, διαφάνεια, ασφάλεια δικαίου.
Αποδείχθηκε ότι η μεγάλη αποκέντρωση οδηγούσε σε καθυστερήσεις. Έχουμε τώρα τις «αόρατες κυβερνήσεις», όπως τις ονομάζω, τις διαχειριστικές αρχές, που παίρνει και δυόμισι και τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί μια υπόθεση. Δυόμισι και τρία χρόνια αντιλαμβάνεστε ότι είναι ένα τεράστιο χρονικό διάστημα, που απαξιώνει την ίδια την επενδυτική πρόταση. Αυτό επιχειρεί να θεραπεύσει ο νόμος που σήμερα συζητάμε και ο οποίος θέλω να πιστεύω ότι θα ψηφιστεί από τη μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Θα έλεγα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι κανείς δεν μας περιμένει και κυρίως δεν μας περιμένουν οι ανταγωνίστριες χώρες. Ζούμε σε ένα άκρως ανταγωνιστικό παγκόσμιο περιβάλλον. Η χώρα μας έχει τη δυνατότητα, έχει τη γεωπολιτική θέση, έχει τους φυσικούς πόρους, έχει το φυσικό κάλλος, ώστε να καταστεί ένας επενδυτικός προορισμός, βεβαίως με σεβασμό στο περιβάλλον και βεβαίως με σεβασμό στους νόμους. Αλλά οι «ιερές αγελάδες», οι ιδεοληψίες, οι εμμονές και, αν θέλετε, κομματικές προσεγγίσεις σε ζητήματα επενδύσεων δεν χωρούν. Πρέπει να μπαίνει η λογική μπροστά.
Εδώ ακούμε και τα διάφορα παράλογα, ότι θα γίνει ξενοδοχειακή μονάδα σε μια περιοχή της χώρας και θα υποβαθμιστεί το περιβάλλον. Δηλαδή ο επενδυτής που θα ρίξει τα εκατομμύριά του για να φτιάξει μια ξενοδοχειακή μονάδα θα υποβαθμίσει το περιβάλλον, θα υποβαθμίσει τη θάλασσα, το περιβάλλον πέριξ της επένδυσής του και θα φέρνει τους πελάτες του σε υποβαθμισμένο περιβάλλον. Τα ακούμε κι αυτά.
Η Ισπανία επέλεξε μια άλλου είδους ανάπτυξη, με τη δόμηση, την κατοικία και τη χρονοχρέωση, και δεν μιλάμε για τέτοιου είδους ανάπτυξη στην Ελλάδα.
Οι τροπολογίες επίσης έρχονται να ρυθμίσουν ζητήματα. Ήρθαν οι Υπουργοί εδώ και τις παρουσίασαν. Βεβαίως τις στηρίζουμε. Άκουσα δηλαδή και από κάποιους συναδέλφους της αντιπολίτευσης ότι δίνεται παράταση στα πρόστιμα παράνομων και αυθαίρετων λιμενικών εγκαταστάσεων, χωρίς να αναρωτηθούν ποιοί είναι οι παραβάτες και ποιοί έχτισαν τα παράνομα και τα αυθαίρετα. Είναι το ίδιο το ελληνικό δημόσιο, τα του οίκου του ρυθμίζει το ελληνικό δημόσιο με αυτήν την τροπολογία και δίνει υπεραξία στην περιουσία του. Αν θέλετε να την αφήνουμε ρημαγμένη και να βλέπουμε οικόπεδα του ελληνικού δημοσίου, του ΤΑΙΠΕΔ, να είναι αναξιοποίητα, να είναι σκουπιδότοποι, να είναι χώροι παρανομιών, να καταπατούνται, να μας το πείτε κι αυτό.
Για να ολοκληρώσω, κύριε Πρόεδρε, θα έλεγα ότι απαντά πολλά από τα αναπτυξιακά ζητούμενα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Και όπως είπα στην έναρξη της ομιλίας μου, σε συνδυασμό με τον νέο αναπτυξιακό νόμο, σε συνδυασμό με την αύξηση της απορροφητικότητας πόρων από το ταμείο ανασυγκρότησης και τις προκηρύξεις ΕΣΠΑ, φιλοδοξούμε πραγματικά ότι το 2022 θα είναι ένα έτος σταθμός για την ανάπτυξη της χώρας, που θα αφήσει οριστικά πίσω της την κρίση που μας ταλανίζει τα τελευταία δέκα, δώδεκα χρόνια.
Ασφαλώς προϋπόθεση είναι να περιορίσουμε τις συνέπειες της πανδημίας, να νικήσουμε αυτόν τον αόρατο εχθρό, να κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο. Ασφαλώς αυτή είναι μια προϋπόθεση η οποία προέκυψε και η οποία καταδυναστεύει τη χώρα και στοιχίζει ανθρώπινες ζωές κι αυτό μας συγκλονίζει όλους.
Όμως, παράλληλα με αυτόν τον πόλεμο, πρέπει η Κυβέρνηση να νομοθετεί, προκειμένου να βελτιώσει το επενδυτικό περιβάλλον, το οικονομικό περιβάλλον. Διότι γιατί μόνο έτσι πιστεύουμε εμείς ότι μπορεί να βελτιωθεί το κοινωνικό περιβάλλον. Αν μπορεί κανείς βάσιμα να υποστηρίξει ότι μπορούν να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να αυξηθούν οι πραγματικά χαμηλοί μισθοί που υπάρχουν στη χώρα -πραγματικά είναι πολύ χαμηλοί οι μισθοί που υπάρχουν στη χώρα- χωρίς επενδύσεις, να έρθει σ’ αυτό το Βήμα, στο μεγαλύτερο και το πιο υπεύθυνο Βήμα της χώρας, και να το πει. Νομίζω όμως ότι επειδή οι της αντιπολίτευσης δεν μπορούν να τεκμηριώσουν κάτι τέτοιο περιορίζονται σε εμμονές και μισόλογα.
Κύριε Υπουργέ, προχωρήστε. Προχωρήστε και με τον νέο επενδυτικό νόμο τον οποίο η οικονομία, η αγορά, η κοινωνία περιμένει, γιατί είναι ο μόνος δρόμος να αφήσουμε πίσω μας ό,τι κακό μας ταλαιπώρησε τα τελευταία χρόνια» κατέληξε στην ομιλία του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Ν.Δ. Χρήστος Μπουκώρος.
