Κάθε χρόνο λιγοστεύουν οι άδειες που δίνει το Δασαρχείο Βόλου για την υλοτόμηση διακατεχόμενων δασοτεμαχίων στο Πήλιο καθώς την τελευταία πενταετία, αυξήθηκαν οι ανάγκες για καυσόξυλα.
Ρεπορτάζ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΚΙΔΗΣ
Οι υλοτομήσεις από τα 800 περίπου διακατεχόμενα ετησίως στο Πήλιο, έχουν μειωθεί σχεδόν στο μισό αριθμό αλλά και στις ποσότητες των ξύλων που υλοτομούνται από τις 20.000 κυβικά μέτρα ξυλείας, κοντά στα 12.000 κυβικά.
Το δάσος -παραγωγικό και μη- για να παραμείνει ζωντανό πρέπει να ανανεώνεται σταδιακά με οργανωμένες υλοτομίες που διεξάγονται βάσει διαχειριστικών μελετών που αναθεωρούνται κάθε 10 χρόνια. Με οδηγό τη διαχειριστική μελέτη, οι δασολόγοι προσημειώνουν τα δέντρα που πρέπει να κοπούν, τα οποία συνήθως είναι γερασμένα, ξερά ή ώριμα.
Τις υλοτομίες, όπως και την εμπορία των ξύλων, εκτελούν εδώ και χρόνια οι δασικοί συνεταιρισμοί. Τα μεν καυσόξυλα που βγαίνουν από αυτή τη διαδικασία προορίζονται για το τζάκι και τη βιομηχανία ξυλείας, τα δε χρήσιμα ξύλα καταλήγουν στα πριστήρια. Οσο για τα υπολείμματα, τα κλαδιά και τις κορυφές με διάμετρο 10 εκατ. και κάτω, δίνονται στους ντόπιους για να καλύψουν τις ατομικές τους ανάγκες.
Ολα αυτά σε κανονικές συνθήκες. Καθώς, η κατάσταση σήμερα διαμορφώνεται εντελώς διαφορετικά. Το βασικό πρόβλημα είναι και πάλι η έλλειψη χρημάτων και ανθρώπινου δυναμικού. Ειδικά στα μη παραγωγικά δάση (αυτά δηλαδή που δεν βγάζουν τεχνική ξυλεία) ουδέποτε ασκούνταν διαχείριση, ενώ στα παραγωγικά, για τους παραπάνω λόγους, οι διαχειριστικές μελέτες δε μπορούν να υλοποιηθούν.
«Το Πήλιο, εξηγεί ο Δασάρχης Βόλου κ. Νικ. Ντίτορας είναι μια ειδική περίπτωση. Εχουμε δασοτεμάχια τα οποία ορισμένοι μόνο κάτοικοι έχουν το δικαίωμα να ξυλεύουν, κάθε 25 χρόνια, ανάλογα με τα δέντρα και συγκεκριμένα εάν μιλάμε για αγριοκαστανιές μειώνεται το χρονικό διάστημα σε 18- 20 χρόνια. Τα δασοτεμάχια αυτά για να ξυλευτούν θα πρέπει να δοθεί άδεια από το Δασαρχείο. Οτιδήποτε φεύγει από το δάσος και μεταφέρεται οφείλει να συνοδεύεται από συγκεκριμένα παραστατικά». Αναφερόμενος στις ποσότητες ξύλων, επισημαίνει ότι οι ατομικές ανάγκες υπερκαλύπτονται.
Ζήτημα ωστόσο φαίνεται να υπάρχει με τις διαχειριστικές μελέτες που πρέπει να συντάσσονται πριν τη διαχείριση καθώς η διαχειριστική μελέτη αποτυπώνει πλήρως το δάσος και ειδικότερα αναγράφει τα όρια, το κάθε τμήμα, τις συστάδες του κάθε τμήματος του δάσους, τι δέντρα υπάρχουν, ποιες είναι οι αναδασώσεις, οι καλλιεργούμενες εκτάσεις κ.λ.π.
Ουσιαστικά η διαχειριστική μελέτη είναι ο μπούσουλας για να γνωρίζει ο διαχειριστής τι θα υλοτομηθεί, πότε θα υλοτομηθεί, πως θα γίνει η υλοτόμηση και πόση ποσότητα θα υλοτομηθεί και με αυτά τα δεδομένα να λάβει την απαραίτητη άδεια.
Στη Μαγνησία, όπως διευκρινίζει ο κ. Ντίτορας, τα δάση παραχωρήθηκαν κατά κυριότητα στους δήμους για να καλυφθούν οι ανάγκες των κατοίκων της περιοχής σε ξυλεία και στη συνέχεια ό,τι περισσεύει, αν περισσέψει, πάει στο εμπόριο.
Η δυσκολία εκπόνησης των διαχειριστικών μελετών για τα δημοτικά δάση από τους Δήμους, όπως και γενικότερα η κατάσταση που βιώνουν οι δασεργάτες λόγω της ανεπαρκούς διαχείρισης και της λαθροϋλοτομίας, προκαλούν νέες ανησυχίες στον κλάδο των υλοτόμων σε μια δύσκολη όπως φαίνεται χρονιά.
Λαθροϋλοτομία
Το 2014 το Δασαρχείο Βόλου απασχόλησαν συνολικά 120 δασικές παραβάσεις. Περίπου1.070 χωρικά κυβικά μέτρα (περισσότεροι από 500 τόνοι) καυσόξυλων κατασχέθηκαν πέρυσι μαζί με 12 αυτοκίνητα, 7 αλυσοπρίονα και 2.850 ξυλάνθρακες (κάρβουνα), ενώ τακτικοί έλεγχοι άρχισαν και φέτος αν και η χρονιά, λόγω της μείωσης της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, μπορεί να είναι καλύτερη από πλευρά περιστατικών λαθροϋλοτομίας.
Η λαθροϋλοτομία στη χώρα μας δεν είναι κάτι καινούργιο. Υφίσταται εδώ και δεκαπέντε περίπου χρόνια, προκαλώντας πονοκέφαλο σε Υπουργεία και δασάρχες οι οποίοι προσπαθούν, αν όχι να εξαλείψουν, τουλάχιστον να την περιορίσουν. Ομως λίγο η οικονομική κρίση, λίγο η άνοδος της τιμής του πετρελαίου έχουν προκαλέσει την έξαρση του φαινομένου τα τελευταία δύο χρόνια. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρείχαν οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις στην Ειδική Γραμματεία Δασών, το 2012 κατασχέθηκαν 13.088,75 τόνοι λαθραία υλοτομημένων ξύλων, 426 εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για αυτόν τον σκοπό και 425 οχήματα.
