Περιοχές κοντινές στο Πολεοδομικό Συγκρότημα αλλά και στο Πήλιο, το Βελεστίνο, την επαρχία Αλμυρού, επιλέγουν όλοι και περισσότεροι για να αναπτύξουν μικρά αγροκτήματα, ώστε να καλύπτουν καθημερινές ανάγκες διατροφής ή να ενισχύουν το εισόδημά τους με την πώληση των προϊόντων.
Ρεπορτάζ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΚΙΔΗΣ
«Ντόπια αβγά», «αλανιάρες κότες», «ζωηροί κόκορες» αλλά και κουνέλια, πρόβατα, κατσίκια, γαλοπούλες, γουρουνόπουλα στη μια πλευρά του αγροκτήματος, κηπευτικά και δενδροκαλλιέργειες στην άλλη, αποτελούν τη σύνθεση ιδανικού αγροκτήματος που ακολουθούν μικροϊδιοκτήτες γης, δίχως να γνωρίζουν πως δεν είναι επιτρεπτή σε όλη τη Μαγνησία η ανάπτυξη χώρων εκτροφής οικόσιτων ζώων, τα οποία επίσης υπόκεινται για αριθμητικό περιορισμό.
Το µέγιστο αριθµό των οικόσιτων ζώων και πτηνών ανά είδος, που µπορεί να διατηρεί κάθε οικογένεια (κατοικία) στη Μαγνησία, έχει καθορίσει από το 2007 απόφαση του τότε Νομάρχη Μαγνησίας Απ. Παπατόλια, απόφαση η οποία βρίσκεται σε διαδικασία αναθεώρησης από τις Περιφερειακές Ενότητες Μαγνησίας και Β. Σποράδων, τους Δήμους της Μαγνησίας και εμπλεκόμενους φορείς.
«Εχουν αυξηθεί οι καταγγελίες για εκτροφή όχι μόνο υπεράριθμων οικόσιτων ζώων και πτηνών αλλά και σε περιοχές που δεν επιτρέπεται η εκτροφή τους. Για παράδειγμα στην Ανω Γατζέα έχουμε καταγγελίες από δέκα κατοίκους της περιοχής για 5-6 άτομα που έχουν αναπτύξει άτυπες κτηνοτροφικές μονάδες και τα ζώα βόσκουν ελεύθερα, προκαλώντας ζημιές στα ελαιοκτήματα των καταγγελλόντων.
Ανάλογα ζητήματα, αναφέρει ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής ΠΕ Μαγνησίας Δρ. Νικόλαος Λιάνος, αντιμετωπίζονται και σε άλλες περιοχές, κυρίως σε γεωργοκτηνοτροφικά χωριά, όπως Σέσκλο, Διμήνι, Α, Γεώργιος κ.α.
Υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη οικόσιτων, τονίζει ο κ. Λιάνος και σε ερώτηση του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ αν προ κρίσης, είχαν καταγραφεί τόσες εκτροφές στη Μαγνησία, είναι αρνητικός.
Η οικονομική ανέχεια, οδηγεί αρκετούς που διαθέτουν μικρά αγροτεμάχια να τα διαμορφώνουν σε μικρές φάρμες και μπαξέδες. Διαχωρίζουν με συρματοπλέγματα μια έκταση και την διαμορφώνουν σε λαχανόκηπο, ώστε να παράγουν από πατάτες, φασολάκια, κουνουπίδια, μαρούλια, άνιθο, κρεμμύδια, σέληνο, μπιζέλια, τομάτες, μελιτζάνες μέχρι καρπούζια και κολοκύθες.
Στην άλλη πλευρά του αγροκτήματος, φτιάχνουν με πρόχειρα υλικά όπως ξύλινα πλαίσια, πανελς, λαμαρίνες κοτέτσια και στάβλους όπου εκτρέφουν οικόσιτα όχι μόνο για να καλύπτουν τις διατροφικές ανάγκες τους, αλλά και να πωλούν παράγωγα σε διάφορους καταναλωτές.
Τι επιτρέπεται και που
Σύμφωνα με την ισχύουσα απόφαση, απαγορεύεται η διατήρηση οικόσιτων ζώων και πτηνών στις πόλεις – κωμοπόλεις με πληθυσμό πάνω από 5.000 κατοίκους καθώς και στους συνοικισμούς, χωριά, κωμοπόλεις, ανεξαρτήτως πληθυσμού που είναι τουριστικοί χώροι ή παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον.
Ως τουριστικοί χώροι ή τόποι χαρακτηρίζονται οι περιοχές Σκιάθου, Σκοπέλου, Αλοννήσου, Ν. Αγχιάλου, Ζαγοράς, Πορταριάς, Μακρινίτσας, Αγριάς, Αμαλιάπολης, Πλατανιά, Πλατανιδίων, Χόρτου, Καλών Νερών, Αγ. Ιωάννη Πηλίου, Κάτω Λεχωνίων. Μηλίνας, Ανακασιάς, Τσαγκαράδας.
Επιτρέπεται η χωρίς άδεια διατήρηση οικόσιτων σε κατοικημένους οικισμούς με πληθυσμούς μέχρι 5.000 οι οποίοι χαρακτηρίζονται γεωργοκτηνοτροφικοί.
Επιτρεπόμενοι αριθμοί οικόσιτων ζώων και πτηνών:
- 15 κότες ή χήνες ή πάπιες ή γαλοπούλες
- 5 αιγοπρόβατα
- ένα άλογο ή μουλάρι ή γαϊδούρι
- 20 περιστέρια
- 5 κονικλομητέρες (κουνέλες) με τα παράγωγά τους.
Η απόσταση οικόσιτων ζώων ή πτηνών από τουριστικά καταλύματα, ορίζεται σε εκατό μέτρα.
