Μιλούν στον «Τ» και
περιγράφουν την απόγνωσή τους λόγω των περικοπών στις συντάξεις
Ουσιαστικό
πρόβλημα επιβίωσης αντιμετωπίζουν δεκάδες συνταξιούχοι της περιοχής μας και
ευρύτερα, συνεπεία των διαρκών περικοπών που σημειώνονται στις συντάξεις τους,
καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη την καθημερινότητά τους. Τα δεκάδες προβλήματα
που έχει επιφέρει η περίοδος της κρίσης που διανύουμε, σε συνάρτηση με τις
αντίστοιχες περικοπές στην κάλυψη της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, συνθέτουν
ένα εφιαλτικό σκηνικό για χιλιάδες συνταξιούχους, οι οποίοι βρίσκονται
εγκλωβισμένοι στα «γρανάζια» των επιταγών της τρόικας. Οι περικοπές στην
καθημερινότητά τους είναι αναπόφευκτες κι ο πρωινός καφές στο καφενείο, αποτελεί
πάντα την αφορμή για ενδελεχή ανάλυση και σχολιασμό όσων συμβαίνουν σε τοπικό,
εθνικό και διεθνές επίπεδο.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γλυκερία Υδραίου
Μιλώντας
στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, έξι συμπολίτες συνταξιούχοι, καταθέτουν τον προβληματισμό και
τις αγωνίες τους, υπογραμμίζοντας ότι βρίσκονται πλέον σε δεινή οικονομική
θέση. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ.
Νικόλαος Κούτρας «το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζω αυτή την στιγμή
είναι η περικοπή της σύνταξής μου, μετά από εργασία 35 χρόνων». Ο ίδιος καθιστά
σαφές ότι οι περικοπές στις συντάξεις, η
αυξημένη φορολογία και τα χαράτσια, δημιουργούν δυσεπίλυτα προβλήματα στους
συνταξιούχους. «Κάνουμε περικοπές σε όλα, διότι αντιμετωπίζουμε πλέον πρόβλημα
επιβίωσης, όπως χιλιάδες συνταξιούχοι. Δεν είμαστε σε θέση να βγούμε πλέον στην
αγορά έστω για να αφήσουμε κι ένα ευρώ» αναφέρει χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με την
άποψη που διατυπώνει ο κ. Κούτρας «το κράτος γνωρίζει που βρίσκονται τα χρήματα,
αλλά κανείς δεν πηγαίνει να τα πάρει.
Αντίθετα, προσθέτει, κάνει διαρκώς
περικοπές στις συντάξεις μας».
Ο κ. Σπύρος Μαραβέλιας διατυπώνει την
οργή του για όσα συμβαίνουν, λέγοντας μεταξύ άλλων «κάνουν περικοπές και παίρνουν
μέτρα χωρίς να μας ρωτούν αν έχουμε να φάμε, να πιούμε, αν μπορούμε να
συντηρηθούμε. Αυτή την στιγμή κι εγώ όπως όλος ο κόσμος, αντιμετωπίζουμε πρόβλημα επιβίωσης. Έναν καφέ
πίνουμε την μέρα και μαζεύουμε μια μία δεκαρίτσα τα χρήματα για να τον πληρώσουμε.
Αυτό είναι το έξοδό μας». Η άποψή του για το κράτος, προφανής και αναμενόμενη.
«Δεν πάει καθόλου καλά, διότι όποιος και να κυβερνάει, σε όποιο κόμμα κι αν
ανήκει, δεν κοιτάζει τον κόσμο, αλλά τον εαυτό του. Εμείς, προσθέτει, είμαστε
τα θύματα».
«Δεν έχουμε χρήματα για δεύτερο καφέ»
Σε δεινή κατάσταση βρίσκεται και ο κ. Γιώργος Χαρισούλης, ο οποίος υπογραμμίζει ότι «με τις περικοπές
που έχουν γίνει στις συντάξεις, δεν έχουμε χρήματα για να πιούμε δεύτερο καφέ.
Δεν έχουμε χρήματα, συνεχίζει, για να πάμε κάπου κι εμείς σαν άνθρωποι, να πάμε
μια εκδρομή. Ολοι οι συνταξιούχοι αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα και
βρίσκουν πλέον διέξοδο στο καφενείο ή στην γειτονιά τους». Ανήκει στους
χαμηλοσυνταξιούχους και όπως επισημαίνει, η οικονομική του κατάσταση είναι
χειρότερη σε σχέση με παλαιότερα χρόνια. «Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η
κατάσταση, υπογραμμίζει. Είτε μας διώξει η τρόϊκα και πάμε στην δραχμή, είτε
παραμείνουμε στην ίδια κατάσταση, είναι ένα και το αυτό. Δεν υπάρχει καμία
διαφορά» προσθέτει.
Εντονα
προβληματισμένος δηλώνει και ο κ.
Ευθύμιος Κατσούρας, ο οποίος έχει πλέον την δυνατότητα να απολαμβάνει τον
καφέ του στο καφενείο δύο μόλις φορές την εβδομάδα, δεδομένου ότι ανήκει στους
χαμηλοσυνταξιούχους. «Τον υπόλοιπο χρόνιο κάθομαι στο σπίτι μου. Το πώς τα
βγάζω πέρα, η ψυχή μου το ξέρει» αναφέρει αυτολεξεί. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
τον απασχολεί ιδιαίτερα και διερωτάται τι θα γίνει στο μέλλον. «Πως θα τα
βγάλουμε πέρα; Θα χρεωθούμε για να αγοράζουμε τα φάρμακα με δόσεις;»
αναρωτιέται.
Τα
προβλήματα του αγροτικού κόσμου μεταφέρει ο
κ. Ηλίας Γάτος, ο οποίος είναι επίσης συνταξιούχος. «Βρισκόμαστε σε μια
πολύ δύσκολη θέση, στην οποία είναι όλος ο κόσμος. Οι αγρότες όμως,
τονίζει, βρίσκονται σε πιο δύσκολη θέση
διότι δεν έχουν συγκεκριμένο εισόδημα». Τα χαράτσια, οι φόροι, είναι όλα
επίπονα μέτρα, αλλά το πιο σοβαρό μέτρο είναι κατά τον ίδιο «οι περιστολές στην
επιχορήγηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης» και όπως αναφέρει «δυστυχώς θα
είναι το πιο χειρότερο και το πιο επίπονο μέτρο για όλους μας». Εχοντας βιώσει
παλαιότερες κρίσιμες εποχές, κατά τις οποίες «μία καραμέλα κόστιζε ένα
εκατομμύριο», εκτιμά ότι η ιστορία, δυστυχώς, επαναλαμβάνεται. Η αιτία του κακού πρέπει να αναζητηθεί κατά τον ίδιο
στην πολιτική. «Πιστεύω ότι οι πολιτικοί της Ελλάδας μετά το 1974 δεν έπαιξαν
καλό ρόλο στην πολιτική που κάνουν. Ούτε μυαλό είμαι να διοικήσω την Ελλάδα,
ούτε μπορώ να πω ποιος έφταιξε, αλλά πιστεύω ότι οι πολιτικοί φταίξαν. Δυστυχώς
έτσι είναι τα πράγματα» τονίζει.
Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
Ο κ. Ιωάννης Γάτος επικεντρώνεται στην
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. «Είμαι συνταξιούχος του ΤΕΒΕ και έχω πληρώσει μέχρι
σήμερα πάρα πολλά χρήματα για την περίθαλψη. Δεν μου τα πλήρωσε το κράτος, τα πλήρωνα
από την τσέπη μου. Είναι λογικό να αγοράζω τα φάρμακα ή να πηγαίνω στο
νοσοκομείο να πληρώνω; Αν είναι λογικό και το θεωρούν λογικό οι πολιτικοί,
γιατί δεν κάνουν περικοπές και στους δικούς τους μισθούς; Γιατί δεν κάνει
περικοπές στον μισθό του ο κ. Λοβέρδος αλλά με στέλνει τώρα να κλείνω ραντεβού
στο ΙΚΑ για να πάω στον γιατρό. Αυτό είναι πρωτάκουστο» αναφέρει. Ο κ. Γάτος
τονίζει ότι «είναι πολύ δύσκολη εποχή» κι αναρωτιέται «μπορεί να ζήσει κανείς
με 680 ευρώ;. Τι να πληρώσεις ενοίκιο, φαγητό, ιατρική περίθαλψη; Το μέλλον
είναι αβέβαιο. Τι θα γίνουν τα παιδιά μας και οι επόμενες γενιές»;
