Την ανάγκη να ζωντανέψει και πάλι η Υπέρεια Κρήνη, εμβληματικό μνημείο του Βελεστίνου, που έχει στερέψει από το 1998, υπογραμμίζει ο πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα δρ. Δημήτριος Καραμπερόπουλος, ο οποίος εκτιμά ότι ο στόχος είναι εφικτός.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι «ίσως έχει έρθει ο καιρός να αρχίσει η κατασκευή των μικρών φραγμάτων, που το κόστος τους είναι μικρό, στους δύο χειμάρρους, για την συγκράτηση του νερού της βροχής και εμπλουτισμό έτσι των υδροφόρων στρωμάτων της Υπέρειας Κρήνης (Κεφαλόβρυσο)».
Υπενθυμίζεται ότι η Υπέρεια Κρήνη (Κεφαλόβρυσο), «το «ζωντανό» μνημείο των αρχαίων Φερών, υμνήθηκε από τος αρχαίους και αποσπάσματά τους παραθέτει ο Ρήγας στη Χάρτα του, στην Επιπεδογραφία του Βελεστίνου. Πηγή ζωής για την περιοχή, για τα ποτιστικά χωράφια. Πόλος έλξης για τους εκδρομείς και ιδιαίτερα για τα Σχολεία, που συνδύαζαν και την επίσκεψη τιμής στην γενέτειρα του Ρήγα.
Ωστόσο, το 1998, το επετειακό έτος εορτασμού των διακοσίων χρόνων από τον μαρτυρικό θάνατο του Ρήγα Βελεστινλή, η Υπέρεια έδωσε και την τελευταία σταγόνα της. Εκτοτε κείται μέσα στην ξεραΐλα και αναδημοσιεύονται φωτογραφίες από την προηγούμενη ομορφιά της. Ομως, από δέκα χρόνια πιο πριν έδειχνε τα σημάδια της προοδευτικής μείωσης του νερού της, από την αλόγιστη χρήση της υπεράντλησης με τις γεωτρήσεις, για τα «τριάντα αργύρια» των γεωργικών επιδοτήσεων» υπογραμμίζει ο κ. Καραμπερόπουλος.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος της Υπέρειας-Κεφαλόβρυσο, δυο χρόνια πιο πριν στερέψει, το 1996, διοργανώθηκε συνέδριο από τον Δήμο Βελεστίνου και την πρώην ΙΓ΄ Εφορεία Αρχαιοτήτων Βόλου, νυν Εφορία Αρχαιοτήτων Μαγνησίας, με την συμμετοχή ειδικών επιστημόνων.
«Η κύρια πρόταση των ειδικών επιστημόνων, των γεωλόγων, ήταν σχετικά με το νερό της βροχής, πως θα πρέπει να συγκρατηθεί στον ίδιο χώρο με την δημιουργία μικρών φραγμάτων, που το κόστος είναι ελάχιστο, κατά την διαδρομή των δύο χειμάρρων του Βελεστίνου (πέντε-έξι σε κάθε χείμαρρο). Ετσι, δεν θα φεύγει στάλα νερό από την περιοχή και θα εμπλουτίζονται τα υδροφόρα στρώματά της. Επί πλέον, θα άλλαζε η χλωρίδα και η πανίδα με την παρουσία του νερού σε τόσα μικρά φράγματα.
Μάλιστα, υπάρχει και το παράδειγμα της Απειράνθου Νάξου, όπου ο Μανώλης Γλέζος, ως πρόεδρός της τότε, εφάρμοσε συστηματικά την τακτική με την δημιουργία μικρών φραγμάτων στους χειμάρρους και έτρεξαν οι βρύσες του χωριού» υπογραμμίζει ο κ. Καραμπερόπουλος.
Την πρόταση του προέδρου της Επιστημονικής Εταιρείας Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα, πλαισιώνει φωτογραφία, από τον χείμαρρο Ξηριά στο Τσιφλίκι Βελεστίνου με το νερό της βροχής να φεύγει από την περιοχή. «Αν αναλογιστούμε πόσες φορές το χρόνο έχουμε βροχόπτωση, τότε μεγάλες ποσότητες νερού χάνονται, που θα εμπλούτιζαν τα υδροφόρα στρώματα της περιοχής της Υπέρειας Κρήνης-Κεφαλόβρυσο με αποτέλεσμα το νερό της κάποια στιγμή να ξανάρθει» υπογραμμίζει ο κ. Καραμπερόπουλος, εκφράζοντας ευχαριστίες «στους Στάθη Πολίτη και Βασίλη Χατζηθεοδώρου για την αποστολή των σχετικών φωτογραφιών».
