ΕΚΑΤΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΤΡΟΦΙΜΑ
Πρωτόγνωρες καταστάσεις βιώνουν δεκάδες Βολιώτες οι οποίοι διέθεταν μέχρι πρότινος οικονομική ευρωστία και βρέθηκαν ξαφνικά αντιμέτωποι με τα δεινά της κρίσης και όλα τα δυσάρεστα παρελκόμενα, που συνθέτουν μια νέα τάξη πραγμάτων.
Εκατό και πλέον οικογένειες που ζούσαν κάποτε μια άνετη ζωή, υπολογίζεται ότι λαμβάνουν τρόφιμα και οικονομικό βοήθημα από την Εκκλησία και συγκεκριμένα το φιλόπτωχο του Αγίου Νικολάου και τον «Εσταυρωμένο».
Επιφανείς άνθρωποι, πετυχημένοι στον επαγγελματικό τους χώρο, οι οποίοι μέχρι πρότινος απολάμβαναν μια άνετη ζωή, έχουν βρεθεί σε δεινή οικονομική θέση, σε προσωπικά αδιέξοδα, ζητώντας τη συνδρομή της τοπικής Εκκλησίας, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές τους υποχρεώσεις.
Υπάρχουν δεκάδες περιπτώσεις άλλοτε εύπορων ανθρώπων οι οποίοι βρίσκονται σήμερα σε απόλυτη ένδεια, και ζητούν διακριτικά βοήθεια από την Εκκλησία, προκειμένου να μην γίνουν αντιληπτοί από τον κοινωνικό τους περίγυρο, ενίοτε δε και από την ίδια την οικογένειά τους.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις ολόκληρων οικογενειών που σιτίζονται από την Εκκλησία σε καθημερινή βάση, αλλά και συμπολιτών που εξασφαλίζουν από την Εκκλησία τον άρτο τον επιούσιο, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί από τους οικείους τους. Οι ιερείς, γίνονται καθημερινά αυτόπτες μάρτυρες δραματικών ιστοριών και εκμυστηρεύσεων ψυχής, από ανθρώπους που ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια, προκειμένου να ξεπεράσουν τον σκόπελο της οικονομικής κρίσης.
«Η οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα της πνευματικής κρίσης σε ολόκληρο τον κόσμο. Κάποιοι «απολαμβάνουν» τα αποτελέσματα των κακών επιλογών τους, των μεγάλων ανοιγμάτων ή της ξέφρενης ζωής που είχαν κάνει. Κάποιοι άλλοι όμως, τίμιοι άνθρωποι, τους παρέσυρε η οικονομική κρίση, δεν έχουν να πληρώσουν τα απαραίτητα που είναι το ρεύμα, το νερό, τα κοινόχρηστα, συν κάποια δάνεια τα οποία προορίζονταν για να κτίσουν ένα σπίτι» όπως αναφέρει στο σημείο αυτό ο π. Θεόδωρος Μπατάκας, πρόεδρος του Φιλόπτωχου Ταμείου του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου και του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων Βόλου ο «Εσταυρωμένος».
Δεκάδες ιδιοκτήτες μεγάλων, πολυτελών σπιτιών, αδυνατούν πρακτικά να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές τους υποχρεώσεις, να αποπληρώσουν το δάνειό τους, να εξοφλήσουν τους λογαριασμούς του νερού ή του ρεύματος. Δεν έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν τα αναγκαία στην οικογένειά τους. «Γνωρίζω ανθρώπους που είναι ονομαστοί στην πόλη του Βόλου, που είχαν γραφείο, ήταν κάποτε επαγγελματίες, έμποροι, επιχειρηματίες και σήμερα έρχονται κρυφά, περιμένουν υπομονετικά στη σειρά, για να πάρουν μια σακούλα τρόφιμα, με το κρέας, το ψάρι, το γάλα τους κι ένα μικρό οικονομικό βοήθημα, το οποίο όσο υπάρχει και μας εμπιστεύεται ο κόσμος, θα τους το δίνουμε» επισημαίνει ο π. Θεόδωρος.
Είναι δεκάδες οι περιπτώσεις συμπολιτών που έχουν έρθει αντιμέτωποι, παράλληλα με την κρίση, με σοβαρά προβλήματα υγείας, αλλά και με τον εφιάλτη της ανεργίας, εξασφαλίζοντας από τα Σπίτια Γαλήνης της Μητρόπολης, ένα πιάτο φαγητό.
Κοινωνικό φαινόμενο
Είναι δύσκολο να χωρέσει σε λίγες αράδες ο ανθρώπινος πόνος, η απόγνωση των ανθρώπων που είδαν την ζωή τους να αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη. «Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που γνωρίζω ότι ζούσαν αξιοπρεπώς και σήμερα ζητούν τη βοήθειά μας. Από την εμπειρία μου στον Αγιο Νικόλαο και στον «Εσταυρωμένο» δεν μπορώ να πω ότι είναι αρκετοί ή πολλοί ή λίγοι, αλλά τόσοι που με θλίβουν, με στεναχωρούν» υπογραμμίζει στο σημείο αυτό ο π. Θεόδωρος.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση επιστήμονα, μια από τις δεκάδες που διακονεί η Εκκλησία, ο οποίος είναι άνεργος, το ίδιο και η σύζυγός του, η οποία είναι επίσης επιστήμων και αδυνατεί να εξασφαλίσει έστω και τα αναγκαία για την οικογένειά του. Ο άνεργος πλέον επιστήμονας, που κάποτε διέθετε οικονομική επιφάνεια και δική του επιχείρηση, ενισχύεται από την Εκκλησία, με οικονομικό βοήθημα και είδη διατροφής, για την κάλυψη των αναγκών της τετραμελούς οικογένειάς του.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι άλλοτε εύποροι συμπολίτες που ζητούν τη συνδρομή της Εκκλησίας «έρχονται με διάκριση και τους δίνουμε τη βοήθεια μ’ ένα τρόπο λεπτό, διακριτικό. Όταν κάποιος περιμένει τη σειρά του και φεύγει από το παραπόρτι δίπλα με τα τρόφιμά του και τα υπόλοιπα βοηθήματα, δεν γίνεται αντιληπτός. Οι περισσότεροι έρχονται με διακριτικότητα. Υπάρχουν όμως και άλλοι που δεν έχουν πρόβλημα» όπως υπογραμμίζει ο π. Θεόδωρος.
Παράλληλα, τόσο ο ίδιος, όσοι και οι συνεργάτες του, μεταφέρουν με κάθε διακριτικότητα κιβώτια με τρόφιμα σε σπίτια συμπολιτών, όπου είναι ευδιάκριτα τα σημάδια μιας αλλοτινής εύπορης ζωής. «Είναι λυπηρό όταν μπαίνεις σε ένα διαμέρισμα τεσσάρι με τηλεοράσεις, με σκρίνια, με πολύτιμα αντικείμενα και διαπιστώνεις ότι οι ιδιοκτήτες βρίσκονται σε απόλυτη ένδεια. Για μένα είναι ένα σκαλοπάτι να μπω ως ιερέας στην καρδιά τους και να τους δείξω το Χριστό μας. Πρέπει τουλάχιστον να αισθανθούν ανθρώπινα» υπογραμμίζει ο πρόεδρος του Φιλοπτώχου του Αγίου Νικολάου και προσθέτει «γνωστά ονόματα της πόλης που τους βλέπεις στο δρόμο και τους χαιρετάς, δεν περνάει από το μυαλό σου ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Τα εξομολογούνται στον ιερέα με πολύ δυσκολία».
Κοντά στον πόνο
Σε κάθε δύσκολη στιγμή, ο κληρικός προσφέρει σημαντική πνευματική συμπαράσταση, ενώ είναι συγκλονιστική η δήλωση του π. Θεόδωρου: «Με την χάρη του Θεού, σε αυτό το χώρο, απετράπησαν αυτοκτονίες, απετράπησαν χωρισμοί ζευγαριών, απετράπησαν πολλές δυσάρεστες καταστάσεις». Σε κάθε περίπτωση, το έργο διακονίας που προσφέρει η Εκκλησία είναι πολυεπίπεδο και καλύπτει δεκάδες οικογένειες και ισάριθμες περιπτώσεις.
«Εχουμε διάθεση να αξιοποιήσουμε αυτά που μας δίνει ο λαός μας και μας προσφέρει ο Θεός. Στις ενορίες μας και στον «Εσταυρωμένο», δεν έχουμε απεριόριστες δυνατότητες, Κάνουμε όμως καλή χρήση των χρημάτων και των υλικών που μας δίνουν τα πνευματικά μας παιδιά και φιλάνθρωποι συμπολίτες» όπως τονίζει ο π. Θεόδωρος Μπατάκας.
Είναι συγκλονιστική, παράλληλα, η διαπίστωση ότι αυξάνονται διαρκώς οι μονογονεϊκές οικογένειες, με αποτέλεσμα δεκάδες παιδάκια να βιώνουν από την πιο τρυφερή ηλικία την έλλειψη του πατέρα.
Οπως επισημαίνει χαρακτηριστικά ο ομιλών «ζητούν τη βοήθειά μας μανάδες με παιδιά χωρίς πατέρα, ο οποίος εξαφανίστηκε, τους έχει εγκαταλείψει, για χίλιους δυο λόγους. Νεαρές κοπέλες 25 – 30 ετών που έχουν ένα ή δυο παιδιά, με μηδέν έσοδα, ζητούν τη βοήθεια της Εκκλησίας και τις στηρίζουμε στο βαθμό του δυνατού». Μητέρα ανήλικων παιδιών που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας, ζητάει την συνδρομή της Εκκλησίας, μη έχοντας που αλλού να στραφεί. Η Εκκλησία στέργει, συνδράμει, ανοίγει διάπλατα την αγκαλιά της, σε κάθε δύσκολη στιγμή, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπου η βοήθεια επεκτείνεται και στα βαπτιστικά του μωρού, πέρα από την κάλυψη των καθημερινών του αναγκών.
Το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας και των κληρικών «είναι προέκταση της ποιμαντικής διακονίας μας. Η δική μου αποστολή και διακονία είναι να ενώνω τους ανθρώπους με το Θεό, να τους διδάσκω για το Χριστό μας, να τους παρηγορώ, αλλά το να αντικαθιστά ένας ιερέας την πρόνοια του κράτους, αυτό είναι λίγο παράξενο» σημειώνει ο εφημέριος του Αγίου Νικολάου, τονίζοντας παράλληλα ότι η παρουσία του ιερέα «λειτουργεί θεραπευτικά για τις ψυχές».
Συνεχής διακονία
Πολύπλευρο έργο διακονίας επιτελεί παράλληλα ο «Εσταυρωμένος» ενώ όπως αναφέρει στο σημείο αυτό ο πρόεδρος και «ψυχή» του Συλλόγου «δεν είναι μόνο Σύλλογος συμπαράστασης κρατουμένων, αλλά έχει απλώσει την αγκαλιά του σε όλα τα στρώματα των ανθρώπων και εφόσον είναι τεκμηριωμένο ότι όντως έχουν άμεση ανάγκη, κάνουμε ότι μπορούμε, για να έχουν τα χρειώδη». Το πολύπλευρο έργο διακονίας εκτείνεται σε φυλακές, κρατητήρια, αποφυλακισμένους, οικογένειες κρατουμένων, φυγόποινους, μετανάστες, κακοποιημένες γυναίκες, μονογονεικές οικογένειες που αυξάνονται και άλλους συνανθρώπους που αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα.
Το πολύ σημαντικό έργο του «Εσταυρωμένου» περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το πρόγραμμα δημιουργίας ημερομισθίων σε ανέργους, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, σε φορείς που δυσκολεύονται να φέρουν εις πέρας τον εξωραϊσμό των κτιρίων τους ή το προαύλιο ναών, το οποίο θα συνεχιστεί και φέτος.
Η εθελοντική δραστηριότητα και προσφορά είναι το επίκεντρο του έργου διακονίας που αναπτύσσεται, ενώ όπως τονίζει ο π. Θεόδωρος «έχουμε κοντά μας εκατοντάδες ανθρώπους που επικροτούν το έργο που γίνεται, δεν έχουμε πολλά χρήματα από δωρεές, αλλά έχουμε άλλες προσφορές, τις οποίες αξιοποιούμε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για την ανακούφιση των εμπερίστατων αδελφών μας».
