Κορυφώθηκε η εντυπωσιακή εμφάνιση των Λυρίδων στον ουρανό
Κορυφώθηκε χθες το βράδυ το εντυπωσιακό φαινόμενο των πρώτων πεφτάστερων της άνοιξης, με τους φίλους του διαστήματος και των ουράνιων φαινομένων να έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν εντυπωσιακό θέαμα, ευχάριστο διάλειμμα, ταυτόχρονα, στην περίοδο της πανδημίας.
Οι Λυρίδες, τα πεφταστέρια της άνοιξης, γέμισαν με τη λάμψη τους τον ουράνιο θόλο, προσελκύοντας το ενδιαφέρον των φίλων της αστρονομίας και του διαστήματος. «Πρόκειται για διάττοντες αστέρες που εμφανίζονται από τις 14 έως τις 26 Απριλίου, ενώ το μέγιστο της βροχής παρατηρείται στις 22 Απριλίου κάθε χρόνο με ρυθμό εμφάνισης περίπου 10 μετεώρων την ώρα», ανέφερε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο Κώστας Μαυρομάτης, πρώην πρόεδρος της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος Βόλου.
Παράλληλα χαρακτήρισε «ενδιαφέρον» το φαινόμενο και υπογράμμισε ότι έγινε ιδιαίτερα ορατό σε όσους βρέθηκαν στην ύπαιθρο μεταξύ 10 και 11 χθες το βράδυ, αν και εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων λόγω της πανδημίας, είναι αμφίβολο εάν κάποιοι είχαν την ευκαιρία.
Οι Λυρίδες, τα πεφτάστερα της άνοιξης όπως είναι γνωστά, είναι σμήνος μετεώρων, των οποίων το ακτινοβόλο σημείο βρίσκεται στον αστερισμό της Λύρας από όπου έλαβαν και το όνομά τους. Η Γη κατά την ετήσια περιφορά της γύρω από τον ήλιο συναντά το σμήνος στις 18 – 24 Απριλίου κάθε χρόνο. Κάθε 12 – 16 έτη η βροχή των διαττόντων είναι πολύ εντονότερη, διότι τότε η Γη διέρχεται από πυκνότερο τμήμα του σμήνους.
Η συγκεκριμένη βροχή διαττόντων, η οποία καταγράφηκε για πρώτη φορά το 687 π.Χ. από τους Κινέζους, φαινομενικά προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου πήρε το όνομά της και ιδίως από τον αστέρα Βέγα, ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο του συγκεκριμένου αστερισμού και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου.
Η πραγματική όμως πηγή προέλευσης είναι ο κομήτης Θάτσερ, τον οποίο αποκάλυψε το 1861 ο Αμερικανός Α. Θάτσερ. Ο κομήτης αφήνει στο πέρασμά του μακριά ουρά σκόνης και σωματιδίων, η οποία διασταυρώνεται κάθε χρόνο με την τροχιά της Γης.
Ο κομήτης θα ξαναπεράσει πολύ κοντά από τη Γη το 2276, καθώς η τροχιά του γύρω από τον ήλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια. Τα απομεινάρια από την ουρά του κομήτη, μετά το τελευταίο κοντινό πέρασμά του κατά τον 19ο αιώνα, αιωρούνται ακόμα στο διάστημα και συνεχίζουν να προκαλούν τη βροχή των Λυρίδων κάθε χρόνο.
