Για την εκμίσθωση εκτάσεων σε ακτήμονες και πρώην αλιείς στις περιοχές πέριξ της τέως λίμνης Κάρλας κατέθεσαν ερώτηση οι πέντε βουλευτές της Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μεϊκόπουλος, Δανάη Τζήκα, Κων. Δελημήτρος, Κατ. Παπανάτσιου, Μ. Μπαλλής και η Η. Διώτη από τη Λάρισα και ζητούν από τα αρμόδια υπουργεία να μεριμνήσουν ώστε οι εκτάσεις πέριξ της τέως λίμνης Κάρλας να διατηρήσουν τον καλλιεργητικό χαρακτήρα που είχαν έως σήμερα.
Επίσης προτείνουν να ληφθεί μέριμνα ώστε στην περίπτωση των παρακάρλιων περιοχών να δοθεί προτεραιότητα κατά τη δημοπρασία στους ακτήμονες, μόνιμους κατοίκους της κάθε περιοχής, που μίσθωναν και καλλιεργούσαν τα χωράφια όλα τα προηγούμενα έτη ενώ τέλος ρωτούν εάν είναι στις προθέσεις του Υπουργείου να επανεξετάσει τη μείωση του ετησίου τιμήματος/στρέμμα παραχώρησης για τους μικρούς και μεσαίους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες ή ανέργους εγγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ που μίσθωναν τα αγροτικά ακίνητα σύμφωνα με την 95/1975 ΠΥΣ κατά τα προηγούμενα έτη.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρηματολογώντας για την ανάγκη παρέμβασης, τονίζουν προς το αρμόδιο υπουργείο ότι εξαιτίας του γεγονότος, σύμφωνα με έγγραφο της Περιφέρειας Θεσσαλίας, ότι η διαδικασία της δημοπρασίας ή μοριοδότησης των άρθρων 4 έως και 11 του Ν. 4061/2012 είναι χρονοβόρες με άμεση συνέπεια να μείνουν ακαλλιέργητες οι εκτάσεις τέως λίμνης Κάρλας, δόθηκε τελευταία «περίοδος χάριτος» για την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο 2014-2015, με την υπόμνηση ότι «μετά τη λήξη της παρούσας παραχώρησης, βάσει των διατάξεων της παρ. 13 του άρθρου 36 του Ν. 4061/2012, όπως αυτό ισχύει τα ακίνητα αυτά θα παραχωρούνται αποκλειστικά σύμφωνα με τις διατάξεις περί δημοπρασίας των άρθρων 4 έως και 11 του Ν. 4061/2012».
Ομως με τη λήξη της τριετούς παράτασης στο καθεστώς παραχώρησης, οι ακτήμονες των παρακάρλιων περιοχών βρίσκονται σε αναστάτωση, εκφράζοντας φόβους ότι τα χωράφια που καλλιεργούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια θα καταλήξουν, με τη διαδικασία της δημοπρασίας, σε μία εταιρεία ή σε έναν ιδιώτη, που θα έχει την οικονομική δυνατότητα να πλειοδοτήσει στη διαδικασία, αποστερώντας τους επί της ουσίας το μοναδικό πόρο διαβίωσής τους» και καταλήγουν τονίζοντας ότι «κρίνεται ως ιδιαίτερα σημαντικό οι πρώην ακτημονικές εκτάσεις να παραμείνουν στα χέρια των ανθρώπων που έχουν πραγματικά ανάγκη να τις καλλιεργούν για το βιοπορισμό τους, και μάλιστα με αντίτιμο στο οποίο να μπορούν να ανταπεξέλθουν, και όχι να περάσουν, διά της δημοπρασίας, σε χέρια μεγαλοϊδιοκτητών».
