Αγνωστα στοιχεία του παρελθόντος φέρνει στο φως το βιβλίο του Γιάννη Πρεβεζάνου, πρώτου δημάρχου Σκιάθου μετά τη μεταπολίτευση
Σημαντικά στοιχεία της αυτοδιοίκησης, ταυτόσημα με την ιστορική διαδρομή της Σκιάθου, φέρνει στο φως το βιβλίο του Γιάννη Πρεβεζάνου «Αυτοδιοικητικές μνήμες – Σκιάθος 1835 – 1964». Καρπός πολύμοχθης έρευνας το συγκεκριμένο βιβλίο του πρώτου, μετά τη μεταπολίτευση δημάρχου, ο οποίος εξελέγη σε ηλικία 28 ετών και ήταν ο νεότερος πανελλαδικά εκείνη την περίοδο.
Αδελφός του ιατρού Δημήτρη Πρεβεζάνου, επίσης δημάρχου Σκιάθου επί σειρά ετών, ο συγγραφέας του βιβλίου επιχειρεί μια διαδρομή στον χρόνο, με αφετηρία το 1835, «έτος κατά το οποίο συστάθηκε ο δήμος Σκιάθου, όπως και όλοι οι δήμοι της Ελλάδος από τους Βαυαρούς, μέχρι το 1964» αναφέρει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Από το 1935 έως το 1912 με τον νόμο του Βενιζέλου, ήταν δήμος γ’ κατηγορίας και κατόπιν έγινε β’ κατηγορίας, ο δήμος Σκιάθου. «Υπήρχαν μόνο δήμοι όταν συστάθηκε το ελληνικό κράτος. Το 1912 οι μικροί δήμοι έγιναν κοινότητες και η Σκιάθος έγινε κοινότητα μέχρι το 1964 που με προεδρικό διάταγμα επί κυβερνήσεως του Γεωργίου Παπανδρέου, αναβαθμίστηκε και πάλι σε δήμο. Η περίοδος στην οποία αναφέρομαι είναι από το 1835 μέχρι το 1964. Μέχρι αυτό το έτος δεν είχα αυτοβίωτες εμπειρίες. Οι εμπειρίες μου είναι μετά το 1975 που ενδεχομένως να ασχοληθώ και με την περίοδο αυτή» υπογραμμίζει ο κ. Πρεβεζάνος, γνωστός δικηγόρος, συνταξιούχος σήμερα.
Αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου ήταν η ανάγνωση του έργου του Φραγκούλα «Τα Σκιαθίτικα». «Διαβάζοντας αυτά τα βιβλία, βρήκα στοιχεία της τοπικής αυτοδιοίκησης της Σκιάθου και πέραν αυτών έκανα μια έρευνα στα αρχεία του δήμου, από το 1904 και μετά, τα οποία υπάρχουν στο δήμο Σκιάθου. Δηλαδή τα πρακτικά των δημοτικών συμβουλίων από το 1900 περίπου μέχρι και σήμερα» υπογραμμίζει ο συγγραφέας.
Το συγκεκριμένο βιβλίο αναδεικνύει σημαντικά στοιχεία της Σκιάθου, με τον κ. Πρεβεζάνο να τονίζει ότι: «Ηθελα να ασχοληθώ με την συγγραφή αυτού του έργου διότι βρήκα στοιχεία ενδιαφέροντα, αλλά περισσότερο το αισθάνθηκα σαν ανάγκη για την τιμή που μου είχαν κάνει οι συμπατριώτες μου να με εκλέξουν σε τόσο μικρή ηλικία δήμαρχο και θα ήταν ένα αντίδωρο σε αυτή την εμπιστοσύνη και επιλογή τους προς το πρόσωπό μου».
Οικογενειακή παράδοση
Γόνος ιστορικής οικογένειας του νησιού, με μεγάλη προσφορά στην αυτοδιοίκηση, που έχει ως αφετηρία το 1904, αναφέρει για την παράδοση που μεταλαμπαδεύτηκε από παππού σε εγγονό: «H οικογενειακή παράδοση αρχίζει από το 1904 όπου ο πάππος μας Δημήτριος Πρεβεζάνος, γιατρός, έγινε δήμαρχος Σκιάθου. Εν συνεχεία εξελέγη και πάλι το 1922 όταν πλέον ο δήμος έγινε κοινότητα, μέχρι το 1929. Εν συνεχεία ασχολήθηκα εγώ από το 1975 μέχρι το 1982 και ο Δημήτρης, ο ιατρός αδελφός μου, από το 1991 μέχρι το 2004 αδιαλείπτως και κατόπιν από το 2014 μέχρι το 2019. Αυτή ήταν η συμμετοχή της οικογενείας».
Με έκδηλη τη διάθεση προσφοράς, ο Γιάννης Πρεβεζάνος επεσήμανε ότι εκείνο που κρατά από τη θητεία του ως δήμαρχος είναι «το αίσθημα της προσφοράς προς το νησί, το οποίο συνεχίζει μέχρι και σήμερα, παρά το γεγονός ότι δεν ξανασχολήθηκα».
Στο διάστημα από το 1989 μέχρι το 1994, σημειωτέον, ασχολήθηκε με την νομαρχιακή και περιφερειακή αυτοδιοίκηση, ως εκλεγμένος νομαρχιακός και περιφερειακός σύμβουλος Σκιάθου, διατηρώντας ακατάλυτους δεσμούς με την προσφορά στα κοινά.
Σχολιάζοντας το παρόν και το μέλλον των δήμων, επισημαίνει ότι «έχουν πάρα πολλές αρμοδιότητες οι δήμοι, αρκεί να τις αξιοποιήσουν σωστά, με πνεύμα συνεργασίας, με όλους τους παράγοντες. Χωρίς συνεργασία δεν γίνεται τίποτα».
