Μια θεατρική δράση σε τρεις πράξεις με κείμενα (ποιητικά και πεζά) της Κατερίνας Γώγου παρουσιάζει η θεατρική ομάδα «Επί Σκηνής» στο Lab Art τα διήμερα 29-30 Απριλίου και 6-7 Μαΐου.
Η παράσταση με τίτλο «Δε μένει κανείς σ’ αυτή την πόλη;» δεν είναι βιογραφία της Κατερίνας Γώγου. Τα λίγα βιογραφικά στοιχεία που περιέχει -με τη μορφή συμβολισμών κυρίως- υπάρχουν σε ποιητικά και πεζά της κείμενα. Το έργο έχει να κάνει με την πορεία του ποιητικού της «Εγώ» καθώς και με τις όψεις της θηλυκότητας, της πολιτικής και της μοναξιάς, όπως αποτυπώνονται στα κείμενα της. Αυτές οι τρεις όψεις αποτελούν και τους αντίστοιχους άξονες πάνω στους οποίους κινούνται οι τρεις πράξεις του έργου.
Πρώτη πράξη : «Μαυροκόκκινο» με έμφαση στα πιο πολιτικά κείμενα, δεύτερη πράξη : «Γυναίκα» με έμφαση στις όψεις της θηλυκότητας στα κείμενα της ΚΓ και τρίτη πράξη : «Μοναξιά» με έμφαση στα τελευταία χρονικά κείμενα που καθρεφτίζουν την απομόνωση, την εξάρτηση και εν τέλει τον προδιαγραμμένο θάνατο.
Στο έργο παίζουν και μιλούν 3 + 3 γυναίκες οι οποίες αντιστοιχούν σε κάθε μια από τις φάσεις που μπορούμε να χωρίσουμε το έργο της ΚΓ σε σχέση με τον χρόνο, τη κατάσταση του «ποιητικού της ΕΓΩ», τη σχέση της με τη μοναξιά, το ύφος των ποιημάτων της, αλλά και των διαστάσεων της θηλυκότητας μαζί με το είδωλο της η καθεμία. Η Α αντιπροσωπεύει (και εμφανίζεται ως) το δημιουργικό πρόσωπο με ανησυχίες, με όνειρα και με ένα ευρύ «ποιητικό Εγώ» ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους, αλλά και τις δύο όψεις της θηλυκότητας που εμφανίζει. Τη μια επίπλαστη (αυτή των ταινιών που συνήθως έπαιζε) και αυτή που πραγματικά ήταν.
Η Β αντιπροσωπεύει την επαναστάτρια συμμέτοχη στους κοινωνικούς αγώνες με το ποιητικό της Εγώ να έχει μικρύνει αλλά ακόμα η ίδια να μιλά για καταστάσεις πέρα από τον εαυτό της και για την οποία υπεύθυνοι για τη καταπίεση των γυναικών δεν είναι οι άντρες αλλά η πατριαρχική καπιταλιστική κοινωνία και η Γ. εσωστρεφής, με το «ποιητικό Εγώ» πιο στενό από ποτέ, αυτοαναφορική, εξαρτημένη από ουσίες.
Στο τελευταίο μέρος του έργου οι τρεις γυναίκες «συγχωνεύονται» μπροστά στο προδιαγεγραμμένο τέλος
Στο έργο εμφανίζονται και τρεις ανδρικές φιγούρες που δεν μιλούν αλλά πράττουν και αντιπροσωπεύουν την ανδρική παρουσία στο ποιητικό σύμπαν της ΚΓ. Τον «πατέρα», τους «συντρόφους» σε πολιτική δράση, τον ερωτικό σύντροφο, την εξουσία με τη μορφή της καταστολής, τον «γιατρό» και την ίδια τη πατριαρχική κοινωνία. Η δράση δεν περιορίζεται μόνο στη σκηνή αλλά επεκτείνεται και στο υπόλοιπο χώρο του Lab Art σπάζοντας έτσι τη θεατρική σύμβαση και μεταφέροντας τον ποιητικό λόγο πιο άμεσα στο κοινό.
Στο έργο υπάρχει και ενσωματωμένη προβολή βίντεο με περιεχόμενο σχετικό με το θέμα σε συμβολικό επίπεδο το οποίο λειτουργεί είτε συμπληρωματικά (πχ : εικόνες από τη σεξιστική παρουσίαση της γυναίκας σε μμε και τέχνες, κοινωνικοί αγώνες κλπ) είτε αντιστικτικά με το λόγο και τη θεατρική δράση.
Σελίδα της παράστασης στο facebook : www.facebook.com/demeneikaneis
Οι πόρτες του Lab Art (www.labart.gr τηλ 2421 403454) ανοίγουν στις 21:30. Είσοδος : 5 ευρώ.
Τις επόμενες ημέρες θα γίνει γνωστό αν και που θα υπάρξει προπώληση εισιτηρίων
Η ποίηση της Κατερίνας Γώγου
Το ποιητικό έργο της Κατερίνας Γώγου είναι ζωντανό. Μιλάει φτύνοντας τις λέξεις στα μούτρα της κρατικής εξουσίας, της αστυνομοκρατίας, του σεξισμού και της αλλοτρίωσης που προκαλεί ο καταναλωτισμός. Αν και πέρασαν δεκαετίες από τότε που γράφτηκαν, τα κείμενα της απηχούν σημερινές και αυριανές καταστάσεις. Τα ποιήματα είναι οι φωνές εκείνων που δεν είχαν φωνή τότε και δεν την απέκτησαν ούτε σήμερα. Η οπτική της είναι αυτή μιας κιν/φικής κάμερας : βιώνει και καταγράφει την ασχήμια και την ομορφιά – όχι την ψεύτικη και αποστειρωμένη, αλλά τη γνήσια και συχνά κρυμμένη ομορφιά της καθημερινής ζωής.
20+1 χρόνια από το θάνατο της, το ποιητικό έργο της Κατερίνας Γώγου προσελκύει το ενδιαφέρον παρόλο που δεν υπάρχουν παρά μόνο ελάχιστες εργασίες σχετικές και το έργο της και εκτός 2-3 εξαιρέσεων αυτό παραμένει αποκλεισμένο από τις «επίσημες» ανθολογίες, επιλογές και εκδόσεις νεοελληνικής λογοτεχνίας κειμένων του 70-80. Όμως, τα βιβλία της έχουν κάνει εκατοντάδες εκδόσεις.
Ο αποκλεισμός της ποίησης της από τον λογοτεχνικό κανόνα έχει να κάνει με το ιδεολογικό και κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί αυτός ο κανόνας αλλά τα ποιήματα της Κατερίνας Γώγου μιλούν στο ίδιο το κοινό.
Η Κατερίνα Γώγου προσπάθησε να αρθρώσει, έναν αυτόνομο γυναικείο λόγο και όχι τον «ανδρικό» λόγο μέσα από τη γυναίκα – δημιουργό. Εξέφρασε με το πιο σαφή τρόπο τη θέση της γυναίκας σε έναν πατριαρχικό κόσμο χωρίς να χρησιμοποιεί τη ταμπέλα της «φεμινίστριας». Ο ποιητικός κόσμος της παρουσιάζει το απεχθές της καταπίεσης από μια απρόσωπη κρατική μηχανή, τον εξευτελισμό του ανθρώπου, την άρνηση μιας αξιοπρεπούς αυτόνομης ζωής για τις γυναίκες οι οποίες μέσω του σεξισμού οδηγούνται στη τρέλα και την αυτοκαταστροφή.
ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
(η λίστα των συντελεστών θα συμπληρωθεί τις επόμενες ημέρες)
Επιλογή κειμένων, σκηνοθεσία : Κώστας Ανέστης
Διδασκαλία Ρόλων : Χρυσάνθη – Βασιλική Κορώνη
Mουσική : Κωστής Δρυγιανάκης
Τελική επεξεργασία βίντεο – ήχου : Αθανασία Ξαφάρα
Σκηνογραφική επιμέλεια : Βάια Μπεκιώτη
Παίζουν :
Βάια Μπεκιώτη
Χρυσάνθη Κορώνη
Μαρία Περαντζάκη
Κατερίνα Πρασά
Μαρία Σταμπούλογλου
Μαρία Τεχνοπούλου
Νίκος Κατούνης
Αλέξιος Λόλας
Παναγιώτης Σπανός
