LIFE STYLE

Τζένη Μπότση: 14 γυναίκες καταγγέλλουμε το ίδιο πρόσωπο – Χρησιμοποιούσε τα όνειρά μας για να μας εξευτελίσει

τζένη-μπότση-14-γυναίκες-καταγγέλλουμε-764424

“Θέλουμε να σταματήσει εδώ. Φτάνει πια… κάθε μορφή βίας” έστειλε το μήνυμα η Τζένη Μπότση μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, αναφορικά με τις καταγγελίες που κατά του Κώστα Σπυρόπουλου. Η ηθοποιός υπογράμμισε ότι είναι συνολικά 14 γυναίκες που καταγγέλλουν τον σκηνοθέτη και ηθοποιό, ότι τώρα βρήκε και η ίδια τη δύναμη να μιλήσει και απέδωσε τα εύσημα στη Σοφία Μπεκατώρου, η οποία με την πράξη της άνοιξε τον δρόμο και τους έδωσε δύναμη, ώστε να μην φοβούνται πια. “Ευχαριστώ πολύ τη Σοφία Μπεκατώρου. Αν ήξερε το καλό που έχει κάνει. Μας άνοιξε έναν δρόμο και ευτυχώς αδράξαμε την ευκαιρία. Γιατί και στην αρχή ακόμη είχαμε τις αμφιβολίες μας, και λέγαμε να το κάνουμε να μην το κάνουμε και είπαμε πάμε τώρα” είπε χαρακτηριστικά η Τζένη Μπότση, που περιέγραψε το περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης.

“Αυτήν τη στιγμή είμαστε 14 γυναίκες που καταγγέλλουν το ίδιο πρόσωπο, επικοινώνησαν μαζί μου μέσω των social media και μετά μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, αλλάζει λίγο η περιγραφή ,δεν ήταν πάντα το ίδιο μέρος και ξεκινάμε από το 1993 και φθάνουμε στο 2005, αυτές οι 14 είναι μέσα σ’ αυτήν τη χρονική περίοδο” τόνισε και συνέχισε: “Ήταν το 1994. Μόλις είχα τελειώσει τη δραματική σχολή και είχε έρθει να δει τις πτυχιακές μας εξετάσεις. Μετά από κάποιους μήνες επικοινώνησε μαζί μου -τότε δεν υπήρχαν κινητά- και με κάλεσε να πάω σε κάποιο θέατρο για να με δει για ένα έργο, ένα έργο για δύο άτομα και με ήθελε για τον ρόλο της γυναίκας… Ήταν ένας λαμπερός πρωταγωνιστής, η χαρά μου ήταν μεγάλη. Πήγα στο ραντεβού που ήταν σε κεντρικό θέατρο, μου είπε “βλέπεις εδώ γίνονται δουλειές και πρέπει να πάμε στο γραφείο μου”. Πήγαμε σε ένα διαμέρισμα στην περιοχή του Ζωγράφου, δεν ξέρω τι ήταν εκεί, γραφείο μου είπε… Εκεί έγινε η ακρόαση, ξεκίνησε δηλαδή… Μου είπε να ξεχάσω το κείμενο και θα μου υπαγορεύει εκείνος τι θα λέω. Κάποια στιγμή ξεκίνησε να γίνεται με βωμολοχία αυτά που έπρεπε να του πω, είπα ότι δεν μπορούσα να πω αυτά τα λόγια… χυδαία λόγια. Είπα ότι εγώ δεν μπορώ να του πω αυτά τα λόγια. Μου είπε ότι το καταλαβαίνει αλλά θα υπάρξει διασκευή του έργου οπότε ίσως να φύγω και να το σκεφτώ και να ξαναπάω μια επόμενη φορά για να συνεχίσουμε. Όντως έφυγα, το σκέφτηκα πολύ, είπα πρέπει να το παλέψω, είναι μεγάλη ευκαιρία για εμένα. Ξαναπήγα στο ίδιο μέρος, μου ζητήθηκε να φοράω και φούστα που δεν φορούσα την πρώτη φορά. Κάποια στιγμή με έβαλε να χορέψω και με γύρισε προς τον τοίχο. Τον ένιωσα μετά από λίγο πολύ κοντά μου την ανάσα του και όταν γύρισα να τον κοιτάξω είδα ότι αυτοϊκανοποιούταν. Έπαθα σοκ, ούρλιαζα, φώναζα και έκλαιγα και νομίζω ότι και αυτός σοκαρίστηκε με την τόσο έντονη αντίδρασή μου. Ήμουν 22 ετών…” περιέγραψε το περιστατικό.

Συνέχισε την περιγραφή λέγοντας: “Η πόρτα ήταν κλειδωμένη και δεν μπορούσα να φύγω. Οπότε ανταλλάξαμε κάποιες κουβέντες και μετά έφυγα και δεν το είπα σε κανέναν για πάρα πολλά χρόνια… Δεν μπορούσα να το πω στους γονείς μου γιατί δεν θα με αφήναν ξανά να ασχοληθώ με το θέατρο. Δεν μπορούσα να το πω σε κανέναν δεν μπορούσα να το πω στους φίλους μου. Στη μόνη που το είπα ήταν στην κοπέλα που ήμασταν μαζί στο καμαρίνι, λίγες ημέρες μετά μου είπε “ξέρεις κάτι, με πήρε αυτός τηλέφωνο και μου είπε ότι θέλει να να κάνω μια οντισιόν”. Γύρισα και την κοίταξα και της είπα “μην πας”. Αυτή η κοπέλα πριν από λίγες ημέρες μου έστειλε ένα μήνυμα και μου είπε “Σε ευχαριστώ που με προστάτευσες”. Είναι η μόνη κοπέλα που κατάφερα να προστατεύσω και γι’ αυτό βγαίνω τώρα” είπε.

Για τις επιπτώσεις στον ψυχισμό της αλλά και στη δουλειά της σημείωσε: “Ήμουν πολύ κουμπωμένη σε όλες τις ακροάσεις, Ήμουν ετοιμοπόλεμη. Ήμουν σχεδόν επιθετική. Μου το είπε κι ένας σκηνοθέτης. Δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου. Έκανα ψυχανάλυση. Προσπάθησα να το παλέψω. Εκεί κατάλαβα ότι πρέπει να το πω, να το λέω. Τουλάχιστον να το μοιραστώ με τους φίλους μου. Και κάπως έτσι ξεκίνησα να το λέω. Η ψυχαναλύτρια μου είπε “γιατί τον προστατεύετε;”…” .Όσο για το πώς έφθασε να μιλήσει δημοσίως υπογράμμισε: “Ήθελα να το κάνω πολλά χρόνια γιατί είχα καταλάβει ότι δεν το είχε κάνει μόνο σε εμένα, αλλά και σε άλλες, πολλές. Έχω βρεθεί σε μάζωξη ηθοποιών και έχω ακούσει την ίδια ιστορία από μία κοπέλα που δεν την ήξερα. Κατάλαβα ότι αυτό γίνεται συνέχεια. Κι έλεγα έπρεπε να μαζευτούμε να το πούμε, Δεν είχα το θάρρος. Ζητώ συγγνώμη απ’ όλα τα κορίτσια μετά από εμένα που δεν είχα το θάρρος να το σταματήσω. Πραγματικά θέλει πολύ θάρρος. Κι αυτήν τη στιγμή θέλει θάρρος γι’ αυτό που κάνω. Και ταραζόμαστε όλες. Και οι 14. Είμαστε πολύ ταραγμένες. Μιλάω στο τηλέφωνο με γυναίκες που δεν τις ξέρω και νιώθουμε σαν να μιλάμε με την αδερφή μας ή με έναν πολύ δικό μας άνθρωπο. Συγκινούμαστε και κλαίμε”.

“Τώρα δεν φοβόμαστε. Θέλουμε να σταματήσει αυτό εδώ, φτάνει… κάθε μορφή βίας. Όλα αυτά θα τα μιλήσουμε με τη δικηγόρο μας, έχουμε δικηγόρο, αυτή θα μας κινήσει και μόνο ότι είμαστε 14 είναι συγκλονιστικό. Είναι ο ίδιος άνθρωπος και ακριβώς το ίδιο πράγμα, εν είναι ότι σε κάποια αλλάζει η ιστορία… Και όχι, δεν το θυμήθηκα τώρα, δεν το είχα ξεχάσει ποτέ” έστειλε την απάντησή της σε όσους λένε ότι τώρα το θυμήθηκε.

“Άλλο το φλερτ και άλλο αυτή η βία, με έχουν φλερτάρει στη δουλειά και έχω φλερτάρει, με μια αξιοπρέπεια, έκοψε ένα κομμάτι από την αξιοπρέπειά μου όλο αυτό και αυτό με θύμωσε και μετά “γιατί;”, για ποιον λόγο όλο αυτό; Γιατί; Χρησιμοποιούσε τα όνειρά μας για να μας εξευτελίσει” διευκρίνισε και πρόσθεσε: “Δεν νιώθω ενοχές, να αντιδράσω διαφορετικά, δεν θα μπορούσα να έχω κάνει τίποτα. Δεν θα μας είχε πιστέψει κανείς τότε, θα έλεγαν “τώρα το κοριτσάκι πήγε εκεί και τον ήθελε; Τι λέει;”. Τώρα όμως αισθάνομαι ότι αλλάζει η κοινωνία μας τώρα είναι η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους” υπογράμμισε ενώ για το γεγονός ότι έχει αίσθημα ευθύνης τώρα που έγινε μητέρα είπε: “Ένιωσα και ατρόμητη, ότι τώρα θα τα καταφέρω, ενώ παλιότερα δεν τα είχα καταφέρει. Ένιωσα την ευθύνη γιατί πώς θα της μάθω να λέει την αλήθεια και να μην φοβάται; Θα της δείξω ότι κι εγώ θα πω την αλήθεια χωρίς να φοβάμαι και τώρα δεν φοβάμαι”.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου