Τρεις οργανώσεις, η Praksis στην Ελλάδα, η Save the children στην Ιταλία και η Τerre d’Asile στη Γαλλία, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να εξαρθρώσουν το δίκτυο του δουλεμπορίου μικρών αγοριών που διακινούνται από την Πάτρα και την Ηγουμενίτσα.
Τραγικές ιστορίες που συμβαίνουν δίπλα μας. Ή πώς σήμερα το παιδάκι με τα σπίρτα είναι μάλλον αγοράκι… Κάθε χρόνο περνάνε σχεδόν 5.000 αγόρια από τη χώρα μας, σύμφωνα με όσα υπολογίζουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις. Διακινούνται από κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων, που στόχο έχουν να τα περάσουν από την Πάτρα και την Ηγουμενίτσα στην Ιταλία και από κει στη Γαλλία. Η εκμετάλλευσή τους έχει τρεις παραμέτρους: τη σεξουαλική εκμετάλλευση, γιατί αυτό επιτάσσει η… μόδα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, το εμπόριο οργάνων και το δουλεμπόριο.
Τρεις οργανώσεις, η Praksis από την Ελλάδα, η Save the children στην Ιταλία και η Τerre d’Asile στη Γαλλία ένωσαν τις δυνάμεις τους για να αναχαιτίσουν αυτό το μονοπάτι του σύγχρονου δουλεμπορίου. Ετσι άνοιξαν Κέντρα Ημέρας για την υποδοχή των παιδιών αυτών, ένα στην Πάτρα και αντίστοιχα από ένα στην Αγκόνα και στο Καλέ. Ομάδες από εκπαιδευμένους λειτουργούς της οργάνωσης στην Ελλάδα βγαίνουν στα χωράφια της Πάτρας και στις γέφυρες του Ρίου για να τα ξετρυπώσουν και να τα φέρουν στον οργανωμένο χώρο όπου του παρέχεται τροφή και τα βλέπει γιατρός, κοινωνικός λειτουργός και ψυχολόγος με διερμηνείς. Εκεί και με τη βοήθεια της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες κάνουν μια ενδελεχή επαλήθευση των λεγομένων τους.
Μηχανισμός προστασίας
Ετσι ανιχνεύεται αν το παιδί έχει οικογένεια σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα και έρχονται σε επαφή με τον γονιό ή άλλο συγγενή προκειμένου να το στείλουν στη χώρα όπου βρίσκεται το οικογενειακό του περιβάλλον, χρησιμοποιώντας αφενός τρόπους επικοινωνίας, όπως το skype, και αφετέρου τεστ DNA προκειμένου να ταυτοποιηθεί η συγγένεια και να ολοκληρωθεί η οικογενειακή συνένωση.
Στην περίπτωση που το παιδί έχει κλαπεί από τη χώρα καταγωγής του ή έχει εξαπατηθεί από τα κυκλώματα που του έχουν πουλήσει το «ευρωπαϊκό όνειρο», με τη βοήθεια του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ) εντοπίζεται η οικογένεια και το παιδί επαναπατρίζεται με ασφάλεια.
Κι αν δεν βρίσκεται οικογένεια, ενεργοποιείται ο μηχανισμός προστασίας για ασυνόδευτα ανήλικα που υπάρχει στην Ελλάδα και το παιδί μπαίνει σε έναν ξενώνα υποδοχής ανηλίκων. Καθώς οι θέσεις στους ξενώνες είναι περιορισμένες, η Praksis πρόκειται να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα σε συνεργασία με τον Ερυθρό Σταυρό και με τη χρηματοδότηση νορβηγικών κεφαλαίων που διαχειρίζεται ο ΔΟΜ προκειμένου να ανοίξει έναν ξενώνα στην Πάτρα για 40 ευάλωτες οικογένειες με 30 ανήλικα και έναν ξενώνα στην Αθήνα για 35 ανήλικα, η λειτουργία του οποίου προβλέπεται μέσα στον Γενάρη.
Οι χώρες καταγωγής των παιδιών είναι σε εμπόλεμη κατάσταση είτε οι συνθήκες διαβίωσης σ’ αυτές είναι αφόρητες: πρόκειται για παιδιά από το Αφγανιστάν, την Αλγερία, το Μαρόκο, το Πακιστάν, το Ιράν, τη Σομαλία, τη Νιγηρία, αποκλειστικά αγόρια, ηλικίας από εννέα μέχρι 16 ετών. Από τον Αύγουστο του 2011, που ξεκίνησε η διεθνής συνεργασία, μέχρι σήμερα έχουν προστατευθεί 1.500 παιδιά στην Ελλάδα και περίπου 3.500 αγόρια συνολικά και από τις τρεις χώρες, αφήνοντας την Ελλάδα να κατέχει τη μερίδα του λέοντος ως χώρα μετάβασης σε αυτό το εμπόριο ανθρώπων.
Η κατάσταση των παιδιών που βρίσκει η ελληνική οργάνωση αντανακλά τις κακές συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής (πάσχουν από λοιμώξεις του αναπνευστικού, δερματικά), αλλά και τη βαρβαρότητα που φαίνεται να ενδημεί σε αυτήν τη χώρα: σε αρκετές περιπτώσεις τα παιδιά φέρουν σημάδια από ξυλοδαρμούς, τραύματα και εγκαύματα που δεν οφείλονται μόνο σε μεταξύ τους τσακωμούς, αλλά και στην αστυνομική βία, ενώ την εικόνα συμπληρώνουν τα χειρουργικά περιστατικά.
Συνειδητή επιλογή
Αν τα κυκλώματα έχουν να κάνουν με την πώληση της σάρκας, οι διακινητές πουλάνε το παιδί, που εκτιμάται ότι κοστολογείται σε πενταψήφιο αριθμό χρημάτων σε ευρώ, στον διακινητή του επόμενου συνόρου. Υπάρχουν και περιπτώσεις παιδιών που λειτουργούν σαν επενδυτικά κεφάλαια, τα παιδιά από το Αφγανιστάν είναι χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα.
Σε αρκετές περιπτώσεις, πολύ συνειδητά μια οικογένεια επιλέγει να σώσει ένα ιδιαίτερο παιδί της με βαθιά αίσθηση των οικογενειακών δεσμών και του καθήκοντος και μαζεύει χρήματα από όπου μπορεί, πολλές φορές πουλώντας ό,τι έχει και δεν έχει ή δανειζόμενη.
Ετσι το παιδί φεύγει με αρκετά χρήματα, τα οποία «μοιράζει» από σύνορο σε σύνορο, με στόχο να φτάσει σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα όπου το περιμένουν, ώστε να δουλέψει προκειμένου να αποπληρώσει την επένδυση της «σωτηρίας» του, την οποία η οικογένεια έκρινε σκόπιμη για να σωθεί. Την ίδια στιγμή όμως το παιδί λειτουργεί σαν ένα ζωντανό κεφάλαιο στην κυριολεξία, γιατί τα λεφτά που στέλνει πίσω ξεπληρώνουν τα δάνεια και τα χρέη της οικογένειας εντόκως…
efsyn.gr
