ΔΙΕΘΝΗ

Ακόμη και η πολυθρόνα του Μαρκήσιου ντε Σαντ ήταν πορνό -Πουλήθηκε σήμερα

ακόμη-και-η-πολυθρόνα-του-μαρκήσιου-ντ-830037

Πουλήθηκαν σήμερα σε δημοπρασία από τον γαλλικό Οίκο Ντρουό πολλά προσωπικά αντικείμενα του Μαρκησίου ντε Σαντ, του συγγραφέα που σόκαρε τον λογοτεχνικό κόσμο με την οργιώδη σεξουαλικότητά του και άφησε στο ανθρώπινο λεξιλόγιο τη λέξη «σαδιστής».

ΤΙμή εκκίνησης για την περίφημη πολυθρόνα, εποχής Λουδοβίκου XIII, αυτής που συντρόφευσε τον Μαρκήσιο στη συγγραφή όλων των περισσότερων έργων του, ακόμα και στις φυλακές της Βενσέν και της Βαστίλης και στο άσυλο του Σαραντόν, όπου πέθανε, ήταν τα 50.000 αυρώ. Μαζί μπήκε προς πώλησιν και ένας πίνακας του Ζαν-Μαρκ Νατιέ, που αναπαριστά τον πατέρα του Μαρκησίου, αντικείμενο που τον ακολούθησε επίσης από φυλακή σε φυλακή.

Στην πολυθρόνα του Μαρκήσιου εικονίζεται μια νεαρή γυναίκα την οποία γυροφέρνουν δύο άντρες:

Εξι θεατρικά έργα, πέντε από τα οποία δεν ανέβηκαν ποτέ, διατίθενται μαζί με τα υπόλοιπα χειρόγραφα: «Το Μπουντουάρ και ο Αφελής Σύζυγος» που κατασχέθηκε από την αστυνομία μετά τη συγγραφή του στη φυλακή της Βενσέν, η κωμωδία σε πέντε πράξεις «Ο Άστατος», «Η παραφροσύνη της ατυχίας», ένα από τα πρώτα έργα που γράφτηκαν στη φυλακή της Βενσέν (1781).

Ενα από τα τελευταία έργα του, το 1807, που γράφτηκε όταν ήταν κλεισμένος στο άσυλο του Σαραντόν «Ειλικρίνεια και προδοσία» και το μόνο που έγινε δεκτό από την Comedie Francaise «Ο Μισάνθρωπος από Αγάπη».

Μαζί και το 4σέλιδο χειρόγραφο του μοναδικού μύθου που είναι γνωστό να έχει γραφτεί από τον Μαρκήσιο ντε Σαντ, μάλλον κατά την παραμονή του στη Βαστίλλη, ένα μπρούτζινο κεφάλι του μαρκησίου, μία χειρόγραφη λίστα για ψώνια από τη φυλακή της Βενσέν, όπου παραγγέλνει βιβλία, εάν 600σέλιδο τετράδιο, «ένα μαξιλάρι για τον πισινό, μεγάλα κεριά για τη νύκτα».

Ο ντε Σαντ πέρασε συνολικά 30 χρόνια της ζωής του στο κελί. Το έργο του αποσιωπήθηκε τον 19ο αιώνα και μόνο στα μέσα του 20ού αιώνα ο εκδότης Ζαν-Ζακ Ποβέρ εξέδωσε τα έργα του παρά την λογοκρισία. Το έργο του ντε Σαντ εκδόθηκε στη σειρά του εκδοτικού οίκου La Pleiade το 1990.

Πηγή: iefimerida.gr

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου