Κωλυσιεργούν, υποβάλλουν προτάσεις δήθεν για λύση του Κυπριακού που είναι ανεφάρμοστες από το Διεθνές Δίκαιο και από την Ευρωπαϊκή Ενωση με στόχο τη μη λύση και κυρίως να κερδίσουν χρόνο. Στην πραγματικότητα αυτό που επιζητούν είναι η μετεξέλιξη του ψευδοκράτους σε συνιστών τουρκοκυπριακό κρατίδιο.
Αυτό προκύπτει από τις θέσεις που έχει καταθέσει η τουρκοκυπριακή πλευρά, θέσεις που εξουδετερώνουν κάθε προσπάθεια συνεννόησης και δημιουργίας ενός ενιαίου κράτους. Την ίδια ώρα, η Αγκυρα δεν έχει αποσύρει ούτε έναν στρατιώτη από τα Κατεχόμενα (παρά τα υπέρογκα ποσά που πληρώνει κάθε χρόνο για τη συντήρηση των στρατευμάτων κατοχής), δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, δεν αφήνει τα πλοία υπό κυπριακή σημαία να προσεγγίσουν τουρκικά λιμάνια ή τα κυπριακά αεροπλάνα σε τουρκικά αεροδρόμια, δεν αναγνωρίζει την κυπριακή ΑΟΖ, τα τουρκικά μαχητικά παραβιάζουν συνεχώς τον εναέριο χώρο της Κύπρου, τα πλοία συνεχώς παραβιάζουν τα κυπριακά χωρικά ύδατα, δεν εφαρμόζει τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για την Κύπρο, ενώ η πολιτική της στα ανθρώπινα δικαιώματα των εγκλωβισμένων συνεχώς αποδοκιμάζεται από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Η διεθνής εκπροσώπηση
Στις προτάσεις τους οι Τουρκοκύπριοι (οι οποίοι να σημειωθεί ότι προτού τις υποβάλουν εγκρίνονται από την Αγκυρα) θέτουν, όπως αποκαλύπτει ο «Φιλελεύθερος», και θέμα (σε περίπτωση λύσεως) διεθνούς εκπροσώπησης τού υπό διαμόρφωση νέου κράτους. Ζητούν δηλαδή να υπάρχει εναλλαγή στις θέσεις των πρεσβευτών σε δώδεκα μεγάλες διπλωματικές αποστολές της Κύπρου και η κατανομή τους σε 50-50. Ζητούν ακόμη εκεί όπου ο πρεσβευτής είναι Ελληνοκύπριος να είναι ο δεύτερος Τουρκοκύπριος (και το αντίθετο). Στην περίπτωση της ΕΕ ζητούν η χώρα να εκπροσωπείται και από τα δύο κρατίδια που τη συνιστούν, κάτι που ασφαλώς δεν μπορεί να γίνει, καθώς αντιβαίνει στους κανόνες λειτουργίας της ΕΕ, αλλά γι’ αυτούς είναι εντελώς αδιάφορο. Γνωρίζουν άλλωστε πολύ καλά ότι κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ εκπροσωπείται στα ευρωπαϊκά συμβούλια από έναν αντιπρόσωπο και έχει μία θέση κατά τις συζητήσεις διαφόρων θεμάτων και τον καθορισμό πολιτικής.
Ζητούν δύο κράτη
Η τουρκοκυπριακή πλευρά επίσης διαφωνεί ως προς το αν τα ευρωπαϊκά θέματα αποτελούν αρμοδιότητα της κεντρικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Επιπλέον, οι Τουρκοκύπριοι διαφωνούν και για τη λειτουργία μιας Κεντρικής Τράπεζας. Ζητούν επίσης την αναδρομική νομιμοποίηση όλων των πράξεων εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής φύσης του ψευδοκράτους, όπως προέβλεπε δηλαδή το Σχέδιο Αναν. Υποστηρίζουν πως οι πράξεις αυτές θα ισχύουν αμέσως μετά την αποδοχή της συμφωνίας από δημοψηφίσματα, χωρίς καμία μεταβατική περίοδο.
Ακόμη και στις δημόσιες υπηρεσίες ζητούν στην πραγματικότητα να υπάρξουν δύο κράτη. Θέλουν όπου ο υπουργός είναι από τη μία κοινότητα, ο δεύτερος τη τάξει στο υπουργείο να είναι από την άλλη και μάλιστα με ισχυρές αρμοδιότητες. Επιδίωξή τους είναι να διασφαλίσουν ότι στα υπουργεία που δεν θα είναι τουρκοκύπριος υπουργός να είναι τουλάχιστον ο δεύτερος Τουρκοκύπριος με σημαντικές αρμοδιότητες. Το κράτος όμως έτσι δεν μπορεί να λειτουργήσει, θα υπάρχει διαρχία και η λογική αυτή παραπέμπει εμμέσως σε εκ περιτροπής εξουσία σε όλες τις βαθμίδες.
Η γενική εικόνα που παρουσιάζεται μέσα από τις τουρκοκυπριακές προτάσεις είναι πως η τουρκική πλευρά θέλει την Κύπρο να είναι μια χώρα με γραφειοκρατία και πολυπρόσωπη δημόσια υπηρεσία. Να υπάρχουν, δηλαδή, δομές στα συνιστώντα κράτη και στο κεντρικό κράτος.
Helios Plus
