Το Τουκουμάν είναι μια μικρή επαρχία στα βόρεια της Αργεντινής με μόλις 1,5 εκατομμύριο κατοίκους. Είναι περισσότερο γνωστή γιατί γέννησε την διάσημη τραγουδίστρια Μερσέντες Σόσα, αλλά και το μέρος όπου το 1816 υπεγράφη η διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της χώρας.
Πριν από μερικές μέρες μπήκε στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, λόγω των επεισοδιακών εκλογών για την ανάδειξη του κυβερνήτη.
Η Αργεντινή βρίσκεται ήδη σε προεκλογική περίοδο, αφού στα τέλη Οκτωβρίου, οι πολίτες θα εκλέξουν τον νέο πρόεδρο της χώρας, βάζοντας τέλος στην 12ετή κυριαρχία των Κίρνσερ.
Παράλληλα όμως διεξάγονται περιφερειακές εκλογικές αναμετρήσεις για νέους κυβερνήτες. Πριν από λίγο καιρό εξελέγη ο νέος κυβερνήτης του Μπουένος Αίρες, ο οποίος διαδέχθηκε τον δεξιό Μαουρίσιο Μάκρι που τώρα διεκδικεί την προεδρία της χώρας.
Στο μικροσκοπικό Τουκουμάν οι εκλογές για την ανάδειξη του κυβερνήτη ήταν επεισοδιακές. Ο υποψήφιος των Περονιστών Χουάν Μανσούρ επικράτησε με 54%, έναντι 40% του υποψηφίου της Αντιπολίτευσης Χοσέ Κάνο.
Ο Χουάν Μανσούρ υποτίθεται ότι θα διαδεχθεί στην ηγεσία τον Χοσέ Αλπεροβίτς, ο οποίος ελέγχει πλήρως την επαρχία εδώ και 12 έτη. Υπήρξε ένας από τους στενότερους συμμάχους των Κίρσνερ, ενώ η σύζυγός του διατέλεσε προσωρινή πρόεδρος της Γερουσίας.
Υπήρξαν όμως δεκάδες καταγγελίες για νοθεία και παρατυπίες: κάλπες κάηκαν, ψηφοδέλτια έγιναν στάχτη.
Υπήρξαν και άλλου είδους καταγγελίες: δεκάδες οχήματα χρησιμοποιήθηκαν από το επιτελείο του νικητή για να μεταφέρουν στις κάλπες τους πιο φτωχούς και ανήμπορους. Και μετά -σύμφωνα με τις καταγγελίες- καλάθια με δώρα και προϊόντα, ώστε να «εκφραστεί η ευγνωμοσύνη» για την ψήφο. Προφανώς στον Χουάν Μανσούρ.
Η τοπική εκλογική επιτροπή απέρριψε τις καταγγελίες για νοθεία γεγονός που εξαγρίωσε μεγάλη μερίδα των πολιτών. Την περάσμενη νύχτα εκατοντάδες κάτοικοι βγήκαν στους δρόμους, φτάνοντας μέχρι την έδρα της τοπικής κυβέρνησης, ζητώντας να επαναληφθούν οι εκλογές.
Σημειώθηκαν συγκρούσεις αστυνομικών με διαδηλωτές, έπεσαν δακρυγόνα και η κατάσταση, η οποία μεταδιδόταν ζωντανά από πολλά ΜΜΕ, θύμισε τις ημέρες του 2001, όταν η Αργεντινή χρεοκοπούσε και η αστυνομία του Μπουένος Αίρες άνοιγε πυρ κατά των διαδηλωτών.
Για το θέμα της αστυνομικής βίας, πολλές είναι οι ευαισθησίες στην χώρα. Δεν είναι μόνο τα αιματηρά και τραυματικά γεγονότα του 2001, είναι και οι δεκαετίες στρατιωτικών κυβερνήσεων πρωτοφανούς βίας και 30.000 «εξαφανίσεων».
Οι εικόνες αστυνομικής βίας, οι καταγγελίες για νοθεία και «δωράκια» δεν βοηθούν τον υποψήφιο των περονιστών για την προεδρία της Αργεντινής, Ντανιέλ Σιόλι. Ο ίδιος προσπάθησε να υποβαθμίσει το όλο θέμα, λέγοντας ότι κάηκε μόλις το 1% από τις κάλπες.
Κάλεσε μάλιστα τον αντίπαλό του για την προεδρία της Αργεντινής, Μαουρίσιο Μάκρι, να αναγνωρίσει την ήττα στο Τουκουμάν και να πάνε παρακάτω.
Ο Μάκρι υστερεί σημαντικά σε ψήφους στο φτωχότερο βόρειο τμήμα της Αργεντινής, όπου ο κόσμος ψηφίζει μαζικά τους περονιστές.
Ωστόσο, έχει περισσότερες ελπίδες αν καταφέρει να κινητοποιήσει και να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες απέναντι σε φαινόμενα νοθείας και αστυνομικής βίας που θυμίζουν το πρόσφατο παρελθόν.
Σημειώνεται ότι στις προκριματικές προεδρικές εκλογές του Αυγούστου, ο περιονιστής Σιόλι επικράτησε με 39% έναντι 31% του Μαουρίσιο Μάκρι.
Το αποτέλεσμα δίνει σαφέστατο προβάδισμα στον Σιόλι για την προεδρία, ωστόσο, όλα δείχνουν ότι θα χρειαστεί και δεύτερος γύρος για την εκλογή προέδρου. Και σε έναν δεύτερο γύρο, όλα μπορούν να συμβούν.
Απόστολος Ρουμπάνης
Newsroom ΔΟΛ
