ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Mercedes-Benz CLA 200: Χωρίς προηγούμενο

mercedes-benz-cla-200-χωρίς-προηγούμενο-800557

Δημιουργήθηκε για να εξωτερικεύσει τη δυναμική μιας φίρμας η οποία βρέθηκε εγκλωβισμένη στον συντηρητισμό που η ίδια, στην προσπάθειά της να πειθαρχήσει στις επιταγές του κοινού στο οποίο απευθυνόταν, θέλησε να επιβάλλει.

Θα μπορούσες να το χαρακτηρίσεις και ως ξέσπασμα, παρά το γεγονός ότι η νέα και εξίσου… επαναστατική A-Class είχε προλειάνει, σε επίπεδο σχεδιασμού τουλάχιστον, το έδαφος.

Είναι γνωστό άλλωστε ότι η συγγένεια μεταξύ της A-Class και της CLA δεν περιορίζεται στον εξεζητημένο σχεδιασμό των μεταλλικών επιφανειών ενός αμαξώματος.

Το νέο τετράθυρο coupe της Mercedes-Benz βασίζεται στο δάπεδο που για πρώτη φορά «συναντήσαμε» στις μικρομεσαίες προτάσεις της φίρμας.

Παρά, λοιπόν, τις εντυπωσιακές εξωτερικές διαστάσεις -το συνολικό μήκος αγγίζει τα 4,63 μέτρα όταν η C-Class σταματά στα 4,59 μέτρα- και τον χωρίς προηγούμενο σχεδιασμό, η CLA διαθέτει τις προδιαγραφές ενός premium μεν, “γήινου” δε τετράτροχου.

Ανάμεσα σε αυτές ξεχωρίζει η μετάδοση της κίνησης στους μπροστινούς τροχούς και η χρήση υπερτροφοδοτούμενων κινητήρων βενζίνης μεσαίου κυβισμού.

Ένας από αυτούς, ο 1.600άρης των 156 ίππων, φρόντισε για την κίνηση της “δικής μας” Mercedes-Benz CLA, με τα περίπου 700 χιλιόμετρα στο… κοντέρ το κοινότοπο ασημί χρώμα αμαξώματος, το οποίο δεν αποδείχθηκε τόσο… κολακευτικό όσο είχες αρχικά εκτιμήσει.

Ακόμα και έτσι, πάντως, η CLA διατήρησε τη σπάνια -σχεδόν μαγική- ιδιότητα να μετατρέπει σε γκρίζο φόντο ότι κινείται γύρω της, διεκδικώντας και μάλιστα επιτακτικά τίποτα λιγότερο από το 100% της προσοχής σου.

Παρατηρώντας τα βλέμματα να καρφώνονται, πότε στο προτεταμένο ρύγχος με το γνώριμο έμβλημα του Γερμανού κατασκευαστή στο μέσο του και πότε στο τελείωμα του αμαξώματος με τα καλλίγραμμα φωτιστικά σώματα τεχνολογίας LED, μπορείς να αισθάνεσαι δικαιωμένος για την επιλογή σου.

Το ίδιο θα μπορούσες να ισχυριστείς και για το εσωτερικό, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση η σχεδιαστική -και όχι μόνο- ταύτιση με την A-Class δεν σου επιτρέπει να μιλήσεις με τον ίδιο ενθουσιασμό για τις προδιαγραφές του.

Οι κυκλικοί αεραγωγοί, το τριάκτινο τιμόνι, τα καλοσχεδιασμένα καθίσματα και η φάσα που χωρίζει το ταμπλό σε δύο μέρη υποστηρίζουν και με το παραπάνω το οδηγοκεντρικό προφίλ του αυτοκινήτου, υποβαθμίζοντας τον αναχρονιστικό σχεδιασμό της κεντρικά τοποθετημένης ψηφιακής οθόνης.

Χαμηλότερα, οι διακόπτες του δύσχρηστου συστήματος ενημέρωσης και ψυχαγωγίας παραχωρούν τη θέση τους στα χειριστήρια του ηλεκτρονικού κλιματισμού, ενώ από την βάση της κεντρικής κονσόλας ξεχωρίζει το υποβραχιόνιο και το γνώριμο, πια, περιστροφικό πολυχειριστήριο.

Περνώντας στην πίσω σειρά καθισμάτων, η λύση του ενιαίου “πάγκου” και όχι των ανεξάρτητων θέσεων προσφέρει -έστω και υπό προϋποθέσεις- τη δυνατότητα φιλοξενίας τριών ατόμων.

Βέβαια, με την οροφή να χαμηλώνει ώστε να συναντήσει το πίσω τμήμα του αμαξώματος, το περιορισμένο εσωτερικό ύψος -παρουσία και της σταθερής ηλιοροφής- είναι πολύ πιθανό να επιβάλλει συμβιβασμούς σε επίπεδο άνεσης.

Αντιθέτως, ο χώρος αποσκευών δείχνει να εκμεταλλεύεται τη γενναιοδωρία των εξωτερικών διαστάσεων, έχοντας επί της ουσίας καταφέρει να μείνει ανεπηρέαστος από τον αντισυμβατικό σχεδιασμό του αμαξώματος και ειδικότερα του πίσω τμήματος.

Ο όγκος των 470 λίτρων είναι πέρα για πέρα αρκετός για ένα αυτοκίνητο που δεν συγκαταλέγεται στα μεσαία, “οικογενειακά” σεντάν, έστω και αν στο τέλος της ημέρας κληθεί να εκπληρώσει την ίδια ακριβώς αποστολή με αυτά.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η CLA -όπως άλλωστε και η A-Class- δεν έχει εξελιχθεί ή κατασκευαστεί για τον παραδοσιακό “πελάτη” της Mercedes-Benz.

Η προχωρημένη αισθητική αποτελεί μόνο την αρχή, καθώς η συνέχεια στο αριστερό της κάθισμα αργά ή γρήγορα θα επιβεβαιώσει όσα οι μεταλλικές επιφάνειες του αμαξώματος είχαν νωρίτερα αφήσει να εννοηθούν.

Από τα πρώτα κιόλας μέτρα το νέο τετράθυρο-coupe της Mercedes-Benz αναδεικνύει τη συγγένεια του με την A-Class, προσαρμόζοντας στα δικά του μέτρα και σταθμά τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα ενός μικρομεσαίου hatchback.

Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η CLA των 4,63 μέτρων έχει διατηρήσει την ευελιξία και συνεπώς την ευκολία χρήσης ενός πολύ μικρότερου αυτοκινήτου, την ώρα που ο υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας βενζίνης άμεσου ψεκασμού των 1,6 λίτρων, συνοδευόμενος από το ημι-αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη επτά σχέσεων και το καλορυθμισμένο σύστημα start&stop, σου προσφέρει ένα επιπλέον άλλοθι για να περιπλανηθείς ακόμη και στο κέντρο της πόλης.

Από την άλλη, η ανάρτηση με τη λιγότερο διαλλακτική ρύθμιση sport δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στα δεδομένα της ελληνικής ασφάλτου, καθώς στις περισσότερες των περιπτώσεων οι κακοτεχνίες του οδοστρώματος μεταφράζονται σε κραδασμούς, οι οποίοι με τη σειρά τους περνούν στο εσωτερικό μετριάζοντας την άνεση.

Δαθέτοντας, πάντως, 156 ίππους και 250 Nm ροπής κάτω από το δεξί σου πόδι είναι σχεδόν σίγουρο ότι σύντομα θα βρεθείς να ταξιδεύεις με σκοπό να επιβεβαιώσεις ή να διαψεύσεις τα πρώτα συμπεράσματα.

Όπως μαρτυρούν και τα νούμερα των επιδόσεων -σύμφωνα με τον Γερμανό κατασκευαστή η διαδικασία επιτάχυνσης από στάση στα 100 χλμ./ώρα ολοκληρώνεται σε 8,5 δευτερόλεπτά- τα 1.430 κιλά της CLA 200 δεν αποτελούν ουσιαστικό πρόβλημα για το υπερτροφοδοτούμενο μοτέρ των 1.595 κ.εκ.

Παρόλα αυτά, η υπέρ του δέοντος γραμμική του απόδοση και η μικρή υστέρηση του κιβωτίου διπλού συμπλέκτη είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσει ερωτηματικά για τον αν οι 156 ίπποι του κινητήρα έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν το κάτι παραπάνω στη CLA.

Εστιάζοντας στα χαρακτηριστικά κίνησης της νέας Mercedes-Benz, εκείνοι που καλούνται να αναπληρώσουν το κενό που δημιουργείται από την αδυναμία του πίσω άξονα να συμμετάσχει ενεργά στην όλη διαδικασία είναι οι μπροστινοί τροχοί.

Το σύστημα διεύθυνσης με το Direct Steer δεν διαθέτει την αμεσότητα της A-Class, ωστόσο, παραμένει ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια σου, εξασφαλίζοντας -ανεξαρτήτως ταχύτητας- την πολυτέλεια να χαράζεις και να διατηρείς με απόλυτη ακρίβεια την πορεία σου.

Ακόμη και αν το παρακάνεις με το γκάζι δύσκολα θα καταφέρεις να προκαλέσεις την αμηχανία του μπροστινού άξονα, την ίδια στιγμή που για τους πίσω τροχούς φροντίζει το μη απενεργοποιούμενο ESP.

Το αποτέλεσμα; Ένα τετράτροχο που κολακεύει τις δεξιότητες του μέσου οδηγού, συγχωρώντας τα λάθη, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να οριοθετήσει τις δυνατότητές του και όσους επιχειρήσουν να τις εκμεταλλευτούν.

in.gr

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου