Του Θωμά Κακαδιάρη, μοτοσυκλετιστή
Σήμερα θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τον τρόπο, που η Ευρωπαϊκή Ενωση νομοθετεί και σταδιακά αλλάζει την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, όπως τη γνωρίζουμε ώς τώρα. Οσοι έχουν τις σχετικές πληροφορίες ξέρουν γιατί ο επιχειρηματικός κόσμος της Μεγάλης Βρετανίας, αν δεν είχε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, διαμαρτυρόταν από καιρό για τη μετατροπή της Κοινής Αγοράς σε γερμανοκρατούμενο, γραφειοκρατικό οικοδόμημα. Αυτό, άλλωστε, οδήγησε και στην έξοδό της από την Ε.Ε.
Παίρνουμε ένα παράδειγμα θέσπισης προαιρετικών και αργότερα υποχρεωτικών νομοθεσιών. Οι χώρες της Ε.Ε. απαγορεύεται να κατηγοροποιούν τα τρόφιμα με δικό τους σύστημα αξιολογώντας την ποιότητά τους. Μπορούν μόνο να συστήνουν τα προϊόντα τους. Ετσι δημιουργήθηκε το σύστημα Nutri-Score, το οποίο υιοθέτησαν η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Γερμανία, το Λουξεμβούργο και η Ισπανία. Σε άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία, η Σλοβενία και η Αυστρία, εταιρείες, όπως η Νεστλέ και η Ντανόνε, δήλωσαν ότι θα ακολουθήσουν το ίδιο σύστημα, αν και δεν συνίσταται από τις αρμόδιες αρχές. Ομάδα χωρών, όπως η Ιταλία, η Τσεχία, η Κύπρος, η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η Λετονία και η Ρουμανία, αντιδρά με την εφαρμογή του συστήματος, διότι ο τρόπος αξιολόγησης, που εφαρμόζεται, εμφανίζει τη μεσογειακή δίαιτα (και τα προϊόντα που τη συστήνουν) ως ανασφαλή ως προς την υγεία του πληθυσμού (απίστευτο;)! Αφετηρία βεβαίως είναι η παχυσαρκία και το «πρόβλημα» μετακυλίεται στη σύσταση των προϊόντων και όχι στην ποσότητα κατανάλωσης κάθε προϊόντος από τον αγοραστή!
Το σύστημα Nutri-Score είναι «διατροφική» ετικέτα στη συσκευασία, η οποία αποτυπώνει χρωματικά την συνολική θρεπτική αξία των τροφίμων και ποτών. Βασίζεται σε κλίμακα 5 χρωμάτων και γραμμάτων, που το Α είναι πράσινο για να αντιπροσωπεύει την καλύτερη διατροφική ποιότητα, ενώ το Ε είναι σκούρο πορτοκαλί και δείχνει ότι είναι χαμηλότερης διατροφικής ποιότητας. Μάλιστα διάφορες οργανώσεις ανά την Ε.Ε. ζητούν την υποχρεωτική εφαρμογή του συστήματος, αγνοώντας ότι η εφαρμογή φέρνει σε καλύτερη μοίρα προϊόντα, που μπορεί να θεωρηθούν ακόμη και junk foods.
Στους μοτοσυκλετιστές η τακτική αυτή θυμίζει την συστηματική νομοθετική επίθεση της Ε.Ε., από τη δεκαετία του ‘90 και επί επιτρόπου Μπάγκεμαν μέχρι τις μέρες μας. Με αφετηρία τα τροχαία δυστυχήματα (η αναλογία στο NUTRI score είναι η παχυσαρκία) «ενοχοποιείται» η μοτοσυκλέτα και χωρίς τις απαραίτητες αντικειμενικές μελέτες προωθούνταν και προωθούνται μέτρα σε βάρος της από άγνοια και από οικονομικά συμφέροντα, τα οποία θεωρούν ότι η μοτοσυκλέτα μειώνει το δικό τους πελατολόγιο. Με μεγάλη δυσκολία άρχισαν το 2011, δειλά-δειλά, να αντιλαμβάνονται τη σημασία της μοτοσυκλέτας στην καθημερινότητα και να συζητούν για σκούτερ, μοτοποδήλατα κ.λπ., προσπαθώντας να ξορκίσουν ό,τι δεν τους αρέσει. Η πραγματικότητα είναι ότι το όχημα, που επιλύει τα κυκλοφοριακά προβλήματα, όπως είναι διαμορφωμένη η τροχαία κίνηση, είναι η μοτοσυκλέτα εξ ου και η σχεδιαστική τοποθέτηση σε ένα φανταστικό σύστημα στη θέση Α. Δηλαδή στο φανταστικό μας σύστημα, στη θέση Α απεικονίζεται η παρούσα κατάσταση κυρίως στον ευρωπαϊκό νότο για την καθημερινή ατομική εξυπηρέτηση σε κάθε ευκαιρία με χρήση λιγότερης ύλης και ενέργειας, για την παραγωγή του ίδιου έργου.
Οσον αφορά στην παχυσαρκία; Ωπ, συγγνώμη, τα τροχαία δυστυχήματα ήθελα να γράψω, ας αναζητήσουν τις αιτίες στο οδικό δίκτυο και στους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου. Αν μάλιστα θέλουν να βελτιώσουν τη θέση όσων χρησιμοποιούν μοτοσυκλέτα μπορούν για την προστασία τους να σκύψουν με ενδιαφέρον στις εκπαιδευτικές προτάσεις των οργανωμένων φορέων των μοτοσυκλετιστών. Δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι αυτό ξεκίνησε τελευταία να απασχολεί τις ευρωπαϊκές αρχές περισσότερο. Ομως, αν πρόκειται να δούμε κάποια νομοθετική ρύθμιση τύπου «Συστήματος NUTRI score» καλύτερα να μας αφήσουν στην ησυχία μας, διότι πάλι θάλασσα θα τα κάνουν και μετά όλοι μαζί θα στρέφουν το δάκτυλο στους μοτοσυκλετιστές.
