Της Κικής Γιαμουρίδου, αρθρογράφου – κειμενογράφου λογοτεχνικών κειμένων, αν/προέδρου της φιλανθρωπικής δράσης «Θαύμα»
Ιδού ο Νυμφίος έρχεται και άρον άρον Σταύρωσον αυτόν!
Πόσο οξύμωρο, αντιφατικό, παρανοϊκό από τη μια να αποκαλούμε Νυμφίο το Κύριο και μάλιστα χρησιμοποιώντας το “ιδού” με τόση έμφαση στη προστακτική και κατόπιν να ζητούμε τόσο επιτακτικά τη Σταύρωση του. “Πάρτε τον… πάρτε τον… δεν θέλουμε ούτε να τον βλέπουμε”.
Τι είναι Πάσχα τελικά και πως το βιώνουμε;
Διανύσαμε μια εβδομάδα ιδιαίτερη, με ιδιαίτερη ονομασία και είναι θεωρώ επιτακτική ανάγκη, να συμπορευτούμε στην συν σταύρωση και στην συν Ανάσταση. Στην ουσία, χτυπούν οι καμπάνες στη ψυχή μας. Σε κάποιους θα αφυπνιστεί η έρμη ψυχή, σε κάποιους άλλους όχι.
Πάσχα δεν είναι το αρνί, δεν είναι τα κόκκινα αυγά, η μαγειρίτσα, το τσουρέκι, η λαμπάδα, τα καινούργια παπούτσια, τα λαμπερά ρούχα, το άψογο νύχι και μαλλί. Κάθε μέρα ζούμε τρώγοντας και πίνοντας και μια χαρά ντυμένοι είμαστε. Σούβλες πολλοί επίσης βάζουμε έτσι απλά ή σε μια χαρά και το γιορτάζουμε. Δεν περιμένουμε το Πάσχα αποκλειστικά. Αρπάζουμε απλά την ευκαιρία να γλεντήσουμε και πάλι. Όλη την εβδομάδα έξοδα, άγχος, ετοιμασίες, με σκοπό να παρευρεθούμε 5-10… λεπτά στη Ανάσταση, να ανταλλάξουμε ευχές και να αρχίσει το φαγοπότι από το βράδυ της Αναστάσεως και όσο αντέξουμε. Τελικά μας ενοχλεί η συνείδηση μας, μας ξύπνησε από τη χειμερία νάρκη η Μ. Εβδομάδα; Σίγουρα Πάσχα δεν είναι μόνο αυτά. Σαν λαός έχουμε κάποια έθιμα και τα τηρούμε και έτσι πρέπει και μπράβο μας. Όμως, όλοι αν φύγουμε από την επιφάνεια και το δήθεν όλα καλά, θα πάμε πιο βαθιά στα δύσκολα.
Η ψυχή μας χρειάζεται ηρεμία. Χρειάζεται μεταμόρφωση. Δεν είναι τυχαίο που πάντα το Πάσχα το γιορτάζουμε την Άνοιξη. Μετά το γκρίζο και το μουντό, τη νάρκη του Χειμώνα, έρχεται η αναγέννηση, η ζωή. Αυτό μας προτρέπει και η φύση. Να συμμετέχουμε στην Ανάσταση. Η συγγνώμη πρέπει να βγει από τα χείλη μας και η αγάπη να μας πλημμυρίσει. Αν δεν συμφιλιωθούμε πρώτα με τον εαυτό μας, πως θα συμφιλιωθούμε με το συνάνθρωπο. Αν δεν νιώσουμε ελεύθεροι από τα δεσμά του εγωισμού, της κακίας, των παθών, της κατάκρισης, πως θα ζήσουμε την δική μας Ανάσταση; Πάσχα είναι η αλλαγή της ζωή μας προς το καλό και η απαλλαγή από τα σαράκια που μας τρώνε. Πάσχα σημαίνει πέρασμα. Το Πάσχα είναι η ευκαιρία να τα συντρίψουμε. Είναι η ώρα να γίνουμε καινούργιοι. Να τινάξουμε τα δεσμά και τις αλυσίδες.
Πάσχα είναι η αφορμή για ενότητα, μεταξύ των λαών και των κοινωνιών, χωρίς πολέμους και συμφέροντα. Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης που μέσα του κλείνει όλα τα συναισθήματα. Αγωνία, πόνο, αδικία, μα και δικαίωση, χαρά, αγαλλίαση, ελπίδα, Ανάσταση! Σίγουρα δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε το αποτέλεσμα έρχεται άμεσα. Τα Πάθη του Χριστού αποτελούν συμβολισμό των παθών της καθημερινότητας του ανθρώπου. Υπενθυμίζουν τις άπειρες δυσκολίες στη ζωή του, αλλά και τη δύναμη που πρέπει να βρει για να ξανασταθεί στα πόδια του. Με παράδειγμα τον Χριστό ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στη δική του τελείωση και Ανάσταση. Το διαχρονικό μήνυμα της Ανάστασης, υπάρχει φυλαγμένο στις ψυχές μας. Σίγουρα η εθιμοτυπική επανάληψη του Θείου δράματος, ενισχύει τις αντοχές μας και μας δίνει ελπίδες για το μέλλον. Τα βαθιά υπαρξιακά μας ζητήματα τα φέρνει στο φως και η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης δίνει προσωπικό νόημα στον καθένα μας. Είναι μια μεγάλη ώθηση, είναι σαν να μας κρατάει ο γονιός το χέρι και να μας προτρέπει. “Πάμε να προχωρήσουμε με δύναμη και αισιοδοξία. Βγες από το τέλμα άνθρωπε! Μπορείς”. Αυτό είναι Πάσχα! Όλα έγιναν νομοτελειακά με σκοπό το καλό του ανθρώπου. Όλα έγιναν και πάλι για κάποιο λόγο και όλοι εμείς γνωρίζουμε το λόγο. Τα υπόλοιπα επιλογή μας.
Καλό Πάσχα στις ψυχές και στις καρδιές όλων μας.